บทที่ 119

ฉินอวี่เถียนรีบหันหน้ากลับมา สีหน้าบูดบึ้ง:

“ฉันไม่ได้ชอบซะหน่อย！นายไม่ต้องซื้อให้ฉัน！”

แต่ไม่รู้ว่าทำไม ถึงได้หวั่นไหวในใจเล็กน้อย

นึกไม่ถึงว่าจะมีคนซื้อตุ๊กตาให้เธอ ความรู้สึกอย่างนี้ แปลกประหลาดมาก!

“ฮ่าฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าเธอจะยอมรับว่าฉันเป็นพี่ชายของเธอแล้ว”

“ใครยอมรับ？”

ฉินอวี่เถียนร้อนใจ เธอเงยหน้าขึ้น ถลึงตาใส่หลินโจวด้วยความโกรธ

แต่หน้าอันเรียวเล็กงดงาม กลับน่ารักเป็นอย่างมาก

“แล้วทำไมเมื่อกี้ไม่ปฏิเสธล่ะ？”

"ฉัน……"

ฉินอวี่เถียนนึกถึงประโยคที่หลินโจวพูดเมื่อกี้ "พี่ซื้อให้เธอ"

ดูเหมือนจะถูกเธอละเลยไป

จะเป็นไปได้อย่างไร?

ดูเหมือนว่าเธอ จะถูกหลินโจวหยอกล้อแล้ว！

เกินไปแล้ว！

“หึ นายไม่ใช่พี่ชายของฉันซะหน่อย！”

ฉินอวี่เถียนถลึงตาใส่หลินโจวด้วยความโกรธ:

“อย่าคิดว่านายซื้อกระต่ายมาร์ชเมลโลว์ให้ฉันแล้วฉันจะเชื่อฟังนายนะ หลินโจว เพราะแม่ของฉันชอบพ่อของนายถึงได้เข้าข้างนายกับพ่อ แต่ฉันไม่ใช่!!”

พอเห็นว่าเธอยังไม่เชื่อ หลินโจวก็ถอนหายใจเงียบๆ

เขาเอาจานและตะเกียบที่อยู่ในมือของฉินอวี่เถียนมา แล้วเริ่มล้างมัน

ในขณะนี้

ฉินซู่หลานที่กำลังจะออกไปเดินเล่นกับหลินฉางเจิงที่อยู่