Share

บทที่ 52

เขาถูมือ แล้วเดินไปเดินมาไม่หยุด

“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย? ไม่ได้ดูพยากรณ์อากาศล่วงหน้าเหรอ?”

“ขอโทษครับเถ้าแก่ นี่เป็นความสะเพร่าของพวกเราจริงๆ คิดไม่ถึงว่าจู่ๆอุณหภูมิจะลดลงแล้วหิมะตก ตอนนี้พวกเขากำลังติดตั้งเรือนกระจกแล้ว แต่ว่า...”

“แต่อะไร?”

“แต่ข้างนอกหนาวมาก ผู้สูงอายุที่ป่วยเป็นโรคประจำตัวที่ทนไม่ไหวเหล่านั้น ต่างก็พาเอะอะโวยวายบอกว่าจะกลับบ้าน”

“หาห้องภายในไม่ได้เหรอ?”

“เถ้าแก่ครับ คนเกือบสองร้อยคน พวกเราคงไม่สามารถหาสถานที่ในร่มขนาดใหญ่เช่นนี้ได้เร็วขนาดนี้ แถมยังมีมินิเกมที่เพิ่มปฏิสัมพันธ์ด้วย จึงยากมากที่จะจัดการ”

“งั้น งั้นควรทำยังไงดี? ไม่มีอุปกรณ์ทำความอุ่นเลยเหรอ?”

“ให้คนรีบไปซื้อแล้วครับ!”

"ไร้ประโยชน์!"

เฉียนโหย่วฉายเกรี้ยวโกรธมาก

ในช่วงเวลาสั้นๆนี้ เขาได้รับโทรศัพท์หลายสาย

ผู้สูงวัยในสถานที่จัดงานต่างก็พร่ำบ่นกันว่าหนาวเกินไป ให้เขาคิดหาวิธี

ตอนนี้เขาสามารถทำอะไรได้บ้าง?

ขณะที่เขาไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงอยู่นั้น ทันใดนั้นเฉียนโหย่วฉายก็เห็น เฉียนกั๋วกั่วกำลังหอบของที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไรจำนวนมาก และมีวัยรุ่นสองคนเดินตามหลัง ไปยังสถานที่จัดงาน

เฉียนโหย่วฉาย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status