Share

บทที่ 631

เมื่อทั้งสองเข้าไปในหมู่บ้าน พวกเขาก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายความแปลกใหม่อย่างแท้จริง

หนิงชิงเสว่กำลังจะลากฉู่เฉิน ไปยังสถานที่ที่มีการซื้อขายแลกเปลี่ยนแมลงกู่เดี๋ยวนั้น แต่ฉู่เฉินหยุดลงและพาเธอเข้าไปในอาคารที่มีลักษณะคล้ายโรงเตี๊ยมแทน

ในโรงเตี๊ยมมีผู้คนไม่มากนัก มีเพียงสามหรือห้าโต๊ะเท่านั้น และโต๊ะอื่นๆ ก็ว่างเปล่าทั้งหมด

ฉู่เฉินและหนิงชิงเสว่ นั่งลงที่โต๊ะว่างและรอสักพักก่อนที่จะมีพนักงงานเดินเข้ามาหา

“คุณสองคนสั่งอะไร?” หญิงสาวที่แต่งกายด้วยชุดชาวเขาที่เป็นเอกลักษณ์ถามด้วยท่าทีที่ชัดเจน

“นำอาหารจานพิเศษของคุณและไวน์ชั้นดีสองไหออกมา” ฉู่เฉินตั้งใจทำให้เสียงแหบแห้ง ขณะที่พูดออกไปอย่างช้าๆ

"ได้ค่ะ รอสักครู่" หลังจากได้รับรายการอาหาร หญิงสาวก็รู้สึกกระตือรือร้น จากนั้นหันหลังเข้าไปในครัว

ลูกค้าที่สั่งอาหารแบบไม่ดูราคา นั้นหาได้ยากในโรงเตี๊ยม ดังนั้นหญิงสาวจึงทำสัญลักษณ์ว่า พวกเขาเป็นแขก VIP ทันที

“เสี่ยวเฉิน ที่นี่เป็นหนึ่งในสาขาของลัทธิแม่มดกู่ พวกเราจะไม่ดึงดูดความสนใจมากเกินไปหรือ?”หนิงชิงเสว่ถามอย่างกังวลใจ

“ไม่ต้องห่วง พวกเราเป็นคนแปลกหน้าที่นี่ จึงไม่มีใครรู้จักเรา นอกจากนี้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status