บทที่ 98

นั่นไม่ใช่ระเบิด

และไม่ใช่การบดขยี้อีกด้วย

แต่กลับเป็นการที่ถูกฉู่เฉินตบเข้าที่หน้าอกอย่างแรง

พลั๊ก!

ร่างที่ไร้หัวของเขาล้มไปข้างหลังอย่างแรง และไม่เคลื่อนไหว

ทุกคนในบริเวณนั้นก็ช็อคไปตามๆกัน

ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ถูกตบหน้าอกสะเทือนถึงสมอง?

“เรื่องนี้มันจะเป็นไปได้ยังไง?”

รอยยิ้มของฉีหงเทาแข็งค้างบนใบหน้า จากนั้นเขาก็คำรามออกมาจนสุดปอด

ใบหน้าของฉีเทียนเหอบิดเบี้ยว และมือสองข้างที่ไขว้หลังอยู่อดไม่ได้ที่จะสั่นไหว

ดวงตาของฉีเฟิงเบิกกว้างราวกับว่าเขากำลังเห็นผี ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

ในเวลาเดียวกัน พี่ใหญ่เหอและน้องเหอสอง ก็ตะโกนออกมาด้วยความโศกเศร้า "น้องสาม"

ทันใดนั้น ได้ยินเพียง “ฟิ้ว” สองครั้ง ทั้งสองคนก็ได้ล่าถอยและพุ่งตรงไปทางประตูวิลล่าอย่างรวดเร็ว

“โอ้พระเจ้า พวกเขาจะวิ่งหนีกันแล้วเหรอ?”

ฝูงชนตกใจมากจนล้มลงคางของพวกเขาก็หล่นลงไปกองกับพื้น

แน่นอนว่าพี่น้องเหอกำลังจะหนีไป และตั้งแต่วินาทีที่น้องสามเสียชีวิต หัวใจของพวกเขาก็ปั่นป่วนเหมือนถูกพายุพัดโหมกระหน่ำ

อย่างน้อยน้องสามก็เป็นนักรบกำลังภายใน คาดไม่ถึงว่าจะตายเพราะตบเพียงแค่ครั้งเดียว งั้นฉู่เฉินก็เป็