Share
บทที่ 80
Related chapter
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 81
โค่วหยวนซันแค่นเสียงตำหนิ จากนั้นพูดต่อไปว่า “เบิกตาของนายดูให้ดี ว่าอะไรคือพลังที่แท้จริงของปรมาจารย์” โค่วหยวนซันทะยานร่างขึ้นกลางอากาศ เขากระโดดออกไปทันที“นังหญิงเสียสติ ไสหัวมารับความตายเดี๋ยวนี้!” โค่วหยวนซันตะโกนเสียงดังหญิงสาวผมม่วงมองโค่วหยวนซันครั้งหนึ่ง บนใบหน้าเผยรอยยิ้มเย้ายวนออกมา ตบกระต่ายขาวน้อยบนหน้าอกที่ใหญ่กว่าฉินโม่หนงเล็กน้อยของตน“ตาเฒ่า นายจะตะโกนทำไมกัน ทำเอาคนเขาตกใจหมด!”หญิงผมม่วงโยนหัวใจของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยประจำเมืองทิ้ง มือขวายังคงมีเลือดหยดอยู่ ถามว่า “นายก็คือหลินหยาง? ทำไมเป็นตาเฒ่าคนหนึ่งล่ะ? ไม่ใช่บอกว่าเป็นหนุ่มหล่อที่อายุยังน้อยหรือ? ฉันยังคิดจะเล่นให้สนุกอยู่เลย”“พุ่งเป้ามาที่ฉันจริงๆ” หลินหยางกล่าวเมื่อได้ยินเช่นนั้น“คุณหลินคะ ยังคงให้ปรมาจารย์โค่วเป็นคนรับมือเถอะค่ะ ผู้หญิงคนนี้โหดเหี้ยมเกินไป อันตรายมาก” มู่หรงยิ่นอาเจียนไปครู่หนึ่ง สีหน้าซีดขาว ยังคงรู้สึกว่าในท้องปั่นป่วนอยู่“นังหญิงเสียสติ แกจงฟังให้ดี ฉันคือปรมาจารย์โค่วหยวนซัน วันนี้ จะช่วยมวลชนกำจัดภัย สังหารสุนัขบ้าอย่างพวกแกสองคนทิ้งซะ” โค่วหยวนซันพูดจบ ร่างกายก
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 82
“เช่นนั้นจะทำอย่างไรครับ? หากไม่หนี พวกเราทั้งหมดก็ต้องตายอยู่ที่นี่ ต่อให้ผมต้องแลกด้วยชีวิตนี้ ก็จะต้องปกป้องคุณหนูรองไว้ให้ได้”เจียงจั่วเฟิงก็รู้ว่าความสามารถของตนใช้ไม่ได้เช่นกัน ทว่าเขายังคงรักษาจิตวิญญาณแห่งความกล้าหาญไว้“นายพาเธอไป ฉันจะไปรับมือคนร้ายสองคนนั้นเอง” หลินหยางกล่าว“ไม่ได้ค่ะ แม้แต่ปรมาจารย์โค่วก็ไม่ใช่คู่มือของพวกเขา คุณจะตายได้นะคะ” มู่หรงยิ่นพูด“โค่วหยวนซันใช้ไม่ได้ ไม่ได้หมายความว่าผมใช้ไม่ได้ ลองดูเถอะครับ” หลินหยางเห็นชายผมขาวพุ่งเข้าไปหาโค่วหยวนซันแล้ว ก็รีบลงมือ ปะทะหมัดกับชายผมขาวไปหมัดหนึ่งชายผมขาวถอยหลัง ตึง ตึง ตึง ไปหลายก้าว ส่วนหลินหยางกลับถอยไปเพียงครึ่งก้าวเท่านั้นหลินหยางหิ้วโค่วหยวนซันขึ้นมาด้วยมือข้างเดียว กล่าวว่า “พามู่หรงยิ่นไปก่อน” โค่วหยวนซันเห็นหลินหยางไม่เพียงรับหนึ่งหมัดของชายผมขาวได้ ยังกระแทกจนอีกฝ่ายถอยหลังไปด้วย จึงตระหนักถึงความสามารถของหลินหยางขึ้นมาทันที ว่าอย่างน้อยเขาจะต้องเป็นปรมาจารย์ขั้นสาม“นาย…คุณก็เป็นปรมาจารย์ขั้นสามเหมือนกัน?!”“ไม่ใช่ครับ” หลินหยางพูดเบาๆเขาไม่ใช่ระดับสามจริงๆ ระดับสี่ต่างหากล่ะ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 83
“เธอคิดว่าฉันสู้เธอไม่ได้จริงๆ หรือ?”หลินหยางไม่ได้ปิดบังความสามารถของตนแม้แต่น้อยเช่นกัน“น่าสนใจจริงๆ! หน้าตาหล่อเหลาขนาดนี้ พลังยุทธ์ยังแข็งแกร่งกว่าฉันอีก พี่ชายตัวน้อย ฉันยิ่งชอบนายมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว”โฉวเยี่ยจื่อส่งสายตาหว่านเสน่ห์ไปให้หลินหยางโฉวเตียวไป๋เหินกายมายืนอยู่ข้างกายโฉวเยี่ยจื่อสองพี่น้องล้วนเป็นปรมาจารย์ขั้นสาม ระหว่างพี่น้องประสานมือกันได้อย่างรู้ใจ มีวิชาโจมตีต่อเนื่องที่ร้ายกาจมากชุดหนึ่ง ทั้งสองยังเคยร่วมมือกันสังหารปรมาจารย์ระดับสี่ครั้งหนึ่งด้วย“ปรมาจารย์ระดับสี่แล้วยังไง? ก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยฆ่าปรมาจารย์ระดับสี่สักหน่อย! มาเจอเข้ากับพวกเราสองพี่น้อง วันนี้นายต้องตายแน่”บนใบหน้าของโฉวเตียวไป๋ปรากฏรอยยิ้มน่ารังเกียจออกมา“พี่ชาย อย่าทำเขาตายเสียล่ะ เขาตายได้แต่บนเตียงของฉันเท่านั้น” โฉวเยี่ยจื่อหัวเราะอย่างยั่วยวนพูดจบ สองพี่น้องก็ลงมือพร้อมกัน โจมตีด้านข้างของหลินหยางจากทางซ้ายและขวาการร่วมมือของพี่น้องคู่นี้เข้าขากันอย่างมาก แม้หลินหยางจะมีพลังของปรมาจารย์ระดับสี่ แต่ประสบการณ์การต่อสู้ยังห่างไกลจากสองพี่น้องคู่นี้อีกมาก เพียงครู่เดียวก็ตกเป็นร
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 84
เหล่าคนข้างทางเมื่อเห็นเช่นนี้ ก็พากันกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว วิ่งหนีเอาชีวิตรอดไปคนละทิศทาง สภาพเหตุการณ์วุ่นวายเป็นอย่างมาก“ได้! ฉันจะปล่อยเธอไป หยุดฆ่าคนบริสุทธิ์ไปทั่วได้แล้ว!”หลินหยางดูจนขมวดคิ้วแน่น ไอสังหารลุกโชนอยู่ในใจ แต่ไม่อาจไม่ยอมประนีประนอม“พี่ชายตัวน้อย นายกลับใจอ่อนเหลือเกิน! ใจอ่อนก็ไม่เป็นไร แต่ตรงนั้นอ่อนไม่ได้นะ ครั้งหน้าที่เจอกัน ฉันจะทำให้นายตายอย่างอนาถให้ได้"อย่าเห็นว่าตอนนี้โฉวเยี่ยจื่อเผยรอยยิ้มยั่วยวนของนางปีศาจจิ้งจอกออกมาอีกแล้ว ที่จริงแล้ว เธอเป็นคนวิปริตอย่างสมบูรณ์โฉวเยี่ยจื่อโยนเด็กชายลงในแม่น้ำลั่ว จากนั้นก็หมุนตัวหนีไปทันที หลินหยางไร้วิธีอื่น เขาได้แต่ช่วยคนก่อนเห็นเด็กชายถูกโยนลงในแม่น้ำลั่ว หลินหยางก็ไม่ลังเลแม้แต่น้อย เขากระโดดลงไปในแม่น้ำทันที ช่วยเด็กชายขึ้นมา จากนั้นอุ้มเขาไปไว้ที่ด้านข้างของผู้เป็นแม่“รีบพาเด็กไป” แม่ของเด็กตกใจจนงงไปหมด หลินหยางตบตัวเธอเบาๆ ครั้งหนึ่ง เมื่อได้สติกลับมา เธอก็รีบอุ้มลูกน้อยวิ่งหนีเอาชีวิตรอดไป ในชั่วขณะไม่มีเวลาไปสนใจผู้เป็นยายที่เสียชีวิตแล้วเพื่อช่วยเด็กน้อย หลินหยางเสียเวลาไปครู่หนึ่ง โฉ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 85
“ดูท่า นายก็สนใจในเรือนร่างของคนเขาเหมือนกัน ไล่ตามไม่หยุด หลบมาถึงที่นี่ก็ยังถูกนายหาจนเจอได้” โฉวเยี่ยจื่อเดินออกมาจากรูปปั้นเทพธิดาที่ผุพัง แสงจันทร์สาดส่องลงมาจากหลังคา ส่องลงมาที่ตัวของเธอพอดี ทำให้ผิวของเธอยิ่งดูขาวราวหิมะขึ้นไปอีกหลินหยางรีบเบี่ยงสายตาออกไปเล็กน้อย กลัวว่าจะถูกวิชาเสน่ห์ของโฉวเยี่ยจื่อมอมเมาเข้าอีก“ฉันไม่สนใจร่างกายสกปรกของเธอ” หลินหยางกล่าวโฉวเยี่ยจื่อปิดปากหัวเราะเบาๆ ว่า “คนเขาสกปรกตรงไหนกัน? คนเขาต้องอาบน้ำทุกวันนะ ไม่เชื่อนายลองดมดูสิ หอมมากเลย”โฉวเยี่ยจื่อราวกับไม่กลัวตาย เธอยั่วยุอย่างบ้าคลั่งหลินหยางเห็นโฉวเยี่ยจื่อเดินตรงเข้ามา ดูจากท่าทางคล้ายรู้ว่าสู้ไม่ได้ ถึงเวลาใช้เสน่ห์ยั่วยวนแล้ว“เธอไม่ใช่จะล้างแค้นให้พี่ชายของเธอหรอกหรือ? ไม่มาแลกชีวิตกับฉันโดยตรง? แต่กลับมาใช้วิธีนี้กับฉัน?”หัวใจของหลินหยางเต้นแรง ทว่าเขาได้แต่แสร้งทำเป็นสงบเพื่อปิดบังมัน“คนเขาอยากแก้แค้น แต่คนเขาสู้นายไม่ได้นี่ ได้แต่ใช่ไพ่ตายของฉันออกมา ก็ถือว่าเป็นการแก้แค้นแล้ว”ในระหว่างที่โฉวเยี่ยจื่อพูด ก็ได้เดินมาถึงเบื้องหน้าของหลินหยางแล้วทุกการกระทำของโฉวเยี่ยนจื
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 86
มู่หรงยิ่นถูกเจียงจั่วเฟิงกับโค่วหยวนซันคุ้มครองกลับมาถึงบ้าน“ยิ่นเอ๋อร์ ลูกไม่ใช่ไปเจรจากันเฉินเทียนหาวหรือ? เกิดอะไรขึ้น?”มู่หรงจางถาม“เฉินเทียนหาวเจ้าคนต่ำช้านั่น ฉากหน้าทำเป็นรับปากจะเจรจา แต่กลับวางกับดักลอบสังหารไว้กลางทางค่ะ” มู่หรงยิ่งพูดอย่างโมโหยิ่ง“แล้วคุณหลินล่ะคะ?”มู่หรงหว่านเอ๋อร์ไม่เห็นหลินหยาง จึงรีบถาม“เฉินเทียนหาวส่งปรมาจารย์สองคนมาซุ่มโจมตีระหว่างทาง ปรมาจารย์โค่วสู้ไม่ได้จนได้รับบาดเจ็บ คุณหลินลงมือขัดขวางเพื่อถ่วงเวลา พวกเราเลยสามารถถอยออกมาได้อย่างปลอดภัย ตอนนี้ฉันก็กังวลเรื่องความปลอดภัยของคุณหลินมากเหมือนกัน”มู่หรงยิ่นกล่าวด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลมู่หรงหว่านเอ๋อร์เมื่อได้ยินเช่นนั้น ก็รีบพูดว่า “อย่างนั้นคุณหลินจะเป็นอันตรายไหมคะ?”ในเวลานี้ โค่วหยวนซันก็พูดขึ้นมาว่า “ก่อนหน้านี้เป็นผมประเมินความสามารถของเขาต่ำไป เขาน่าจะเป็นปรมาจารย์ระดับสามเช่นกัน อายุยังน้อยกลับมีระดับขนาดนี้ หาได้ยากนัก” “แต่ว่า ผมนึกฐานะของสองพี่น้องคู่นั้นออกแล้ว เป็นมฤตยูม่วงขาว ทั้งสองคนต่างก็เป็นปรมาจารย์ขั้นสาม ในอดีตเคยร่วมมือกันสังหารปรมาจารย์ขั้นสี่ด้วย หล
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 87
“ท่านผู้ว่า แบบนี้เกรงว่าคุณหลินคงจะประสบภัยร้ายมากกว่าดีแล้ว ไม่อย่างนั้น พวกเรายังคงไปดูหน่อยดีไหมครับ?”หลินหยางเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเขา เฉินเค่อหมิงจึงกังวลเป็นอย่างมาก“ฉันได้ยินว่าคนที่ชื่อหลินหยางนั่น เคยช่วยชีวิตคุณครั้งหนึ่ง?” เหยียนหรูอวี้ถามเฉาเค่อหมิงก็ไม่กล้าปิดบัง เหยียนหรูอวี้จึงกล่าวว่า “ทุกคนล้วนมีชะตาของตน เมื่อเขากล้าทำร้ายลูกชายของเฉินเทียนหาวจนบาดเจ็บ ก็ควรคิดได้แล้วว่าจะมีผลลัพธ์แบบนี้ กับเรื่องนี้ฉันก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพียงแต่ สองมฤตยูม่วงขาวฆ่าคนกลางถนน ลงมืออย่างอำมหิต สร้างผลกระทบที่เลวร้ายอย่างมาก เรื่องนี้ไม่อาจไม่สนใจ” เรื่องมาถึงขั้นนี้ เหยียนหรูอวี้แสดงออกอย่างชัดเจนว่า ไม่อยากเข้าไปข้องเกี่ยวกับการต่อสู้ระหว่างตระกูลเฉินและตระกูลมู่หรงเหยียนหรูอวี้กล่าวกับเลขาทันทีว่า “แจ้งหน่วยรักษาความปลอดภัยประจำเมืองให้ตรวจค้นทั่วเมือง คนร้ายฝีมือโหดเหี้ยมอำมหิต อนุญาตให้หน่วยรักษาความปลอดภัยประจำเมืองสามารถวิสามัญได้ทันที” “คนร้ายระดับปรมาจารย์ เกรงว่าหน่วยรักษาความปลอดภัยประจำเมืองคงรับมือไม่ไหวกระมังค่ะ? กลับจะเพิ่มการบาดเจ็บล้มตายด้วย จะขอความช่วยหร
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 88
หลินหยางคำรามเสียงต่ำออกมาครั้งหนึ่ง ส่วนโฉวเยี่ยจื่อนั้นหมดสติไปนานแล้ว ราวกับได้ตายไปแล้วในตอนนี้ หลินหยางก็ค่อยๆ คืนสติกลับมาเช่นกัน เขาจับชีพจรของโฉวเยี่ยจื่อครั้งหนึ่ง จึงได้มั่นใจว่าเธอยังไม่ตาย เพียงแต่สลบไปเท่านั้นแม้แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่า เขาจะสูญเสียการควบคุมตนเองไปอย่างสิ้นเชิงเช่นนี้แต่สำหรับโฉวเยี่ยนจื่อ เขากลับไม่มีความรู้สึกผิดในใจแม้แต่น้อยหลินหยางไม่ได้ลงมือสังหารโฉวเยี่ยจือ รอให้หน่วยรักษาความปลอดภัยของเมืองมาจับไปจัดการก็พอ“เห็นแก่ที่เธอช่วยชีวิตฉินโม่หนงไว้ครั้งหนึ่ง ตอนนี้ฉันจะไม่ฆ่าเธอ” โฉวเยี่ยจื่อที่เป็นปรมาจารย์ระดับสามยังหมดสติแทบตายไปครึ่งหนึ่ง หลินหยางเดาได้ว่า หากเป็นฉินโม่หนง ผลลัพธ์คงเลวร้ายเกินจินตนาการโฉวเยี่ยจื่อจึงเท่ากับได้ช่วยชีวิตฉินโม่หนงไปครั้งหนึ่งหลินหยางเก็บกวาดที่เกิดเหตุจนสะอาด ถอดเสื้อตัวนอกคลุมลงบนร่างโฉวเยี่ยจื่อ แล้วจากศาลเจ้าลั่วไปอย่างรวดเร็ว“ดูท่าวันหลังไม่อาจร้อนใจในความสำเร็จ จนดูดซับพลังของหญ้าน้ำลายมังกรมากเกินไปในครั้งเดียว ไม่อย่างนั้นพลังหยางมากเกินไป จะทำให้ยากที่จะควบคุม” หลินหยางได้ตระหนักถึงผลลัพธ์ของการฝึ
Latest chapter
