บทที่ 33

“ฮัลโหล มีเรื่องอะไร?”

เมื่อปลายสายรับโทรศัพท์ น้ำเสียงอันเย็นชาของหลินเซวียนดังขึ้น

“ท่าทีอะไรของนายน่ะหลินเซวียน? แต่ตอนนี้ฉันไม่มีเวลามาพูดบ่นกับนายหรอกนะ ฉันจะบอกอะไรนายให้ ซือซือไม่ระวังไปทำร้ายคุณชายพยัคฆ์แก๊งชิงหลงเข้า ตอนนี้กำลังจะถูกคุณชายพยัคฆ์พาตัวไป ถ้านายเป็นสุภาพบุรุษ ก็รีบมาช่วยเร็วเข้า! ที่อยู่ ซิงฮุย ktv ห้องวีไอพีหมายเลข 206!”

สวี่ถิงตะคอกเสียงต่ำใส่โทรศัพท์

“ซือซือทำร้ายคุณชายพยัคฆ์งั้นเหรอ?”

หลินเซวียนขมวดคิ้วเข้าหากัน หลังพูดว่ารอฉัน “สิบนาที” ก็ตัดสายไป

บังเอิญเป็นอย่างมาก เขาไม่ทันได้ชาร์จแบต เหลือแบตเตอรี่เพียงแค่ 5% เท่านั้น เพื่อให้เมื่อถึงเวลาจะได้ติดต่อกับสวี่ถิงหรือหวังซือซือได้ จึงปิดโทรศัพท์ไว้ชั่วคราว

อีกด้านหนึ่ง

หลังสวี่ถิงกำลังวางสาย ก็สบตากับคุณชายพยัคฆ์ครู่หนึ่ง

ทั้งสองคนเข้าใจซึ่งกันและกัน

มุมปากของคุณชายพยัคฆ์กระตุกรอยยิ้มขึ้นมา

ก็แค่รอไม่กี่นาทีเองไม่ใช่เหรอ โอกาสดีมาถึงมือแล้ว คงไม่ปล่อยให้หลุดมือไปหรอก

“ซือซือ หลินเซวียนเจ้าหมอนั่นบอกแล้วว่า ให้รอเขาสิบนาที เขาคงมาช่วยเธอแล้ว”

หลังสวี่ถิงวางโทรศัพท์ลง ก็พูดกับหวังซือซือที่อยู่ข้าง ๆ ว่า

“เสี่ยว