Share
บทที่ 21 ความสิ้นเปลืองของผู้ช่วยผู้จัดการทั่วไป
Related chapter
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 22 ต้องการกดราคา
วันนี้หลีเกอสวยจนหาที่เปรียบไม่ได้ผมดำสลวยราวกับผ้าแพร ใบหน้าแต่งแต้มอย่างงดงาม บนตัวเธอสวมชุดทำมือแบรนด์ชั้นนำที่ยังไม่เคยออกสู่ตลาด ยิ่งขับรูปร่างได้รูปให้เด่น เปล่งประกายสะดุดตาความงามของเธอชวนคนไม่อยากละสายตา เย้ายวนราวกับดอกฝิ่นที่ยั่วยุรุนแรงเธอค่อย ๆ ย่างกรายไปทางฮั่วจิ้นเฉิง…สายตาของฮั่วจิ้นเฉิงที่มีต่อหลีเกอลุ่มลึกยิ่งขึ้น ซับซ้อนพลางเผยอารมณ์ที่ยากจะอธิบายจากความอ่อนโยนสุภาพสู่ความมีเสน่ห์หยิ่งทะนง…ผู้หญิงคนนี้เปลี่ยนไปแล้วจริง ๆเธอกลายเป็นคนที่ต่างไปจากคนในความทรงจำของเขาโดยสิ้นเชิง“ประธานฮั่ว ดูท่าคุณจะไม่ล้มเลิกจนกว่าจะบรรลุเป้าหมายสินะ” เมื่อเดินมาอยู่ตรงหน้าฮั่วจิ้นเฉิง ริมฝีปากแดงของหลีเกอก็กระตุก เส้นคิ้วเปี่ยมไปด้วยความหยอกเย้า“เจ้านายของคุณล่ะ?” ฮั่วจิ้นเฉิงถามเย็นชาหลีเกอยิ้มหยัน “ไม่เห็นเหรอ? ว่าฉันมาคนเดียว คุณผิดหวังหรือเปล่า?”เขาส่งข้อความบ้า ๆ ให้เธอ พอไม่ได้ผลก็เปลี่ยนเป้าหมายไปที่พี่ใหญ่อยากเจอพี่ก็ต้องถามความยินยอมเธอก่อน!ถูกเดาเจตนาออกยังไม่พอ ยังต้องถูกผู้หญิงคนนี้พูดจาฉีกหน้าอีก ใบหน้าฮั่วจิ้นเฉิงจึงยิ่งดำคร่ำเครียดทันใดนั้นพรี
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 23 ทุกคนล้วนรักสวยรักงาม
พนักงานดำเนินการอย่างรวดเร็ว พวกเขานำกำไลข้อมือมาให้และยืนรอเฉียวซีอวิ๋นเขียนเช็คงานประมูลนี้เข้าร่วมโดยใช้ชื่อของบริษัท หากหลีกเลี่ยงการจ่ายเงินก็จะถูกทางบริษัทประมูลฟ้องเอาได้ เฉียวซีอวิ๋นทำได้เพียงลงนามในเช็คด้วยมือที่สั่นเทาเท่านั้นณ ที่นั่งถัดไปข้างหลังหลายแถวดวงตาทรงเสน่ห์ของฉีอวิ๋นเทียนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “วันนี้โชคดีจริง ๆ ที่ได้เจอคนโง่แบบนี้”กำไลข้อมือวงนี้มีราคาสูงสุดอยู่ที่เพียงสามแสนหยวน เขาถูกพ่อค้าเครื่องประดับหลอกและทุ่มเงินเพิ่มอีกสองแสนหยวนเพื่อซื้อให้แม่ของเขา แต่ก็ไม่คิดว่าแม่ของเขาไม่ชอบจึงให้นำมันมาที่บริษัทประมูลเพียงแต่…สายตาของเขาจับจ้องไปยังสาวสวยที่มีท่าทางขุ่นเคืองที่เป็นคนเสนอราคาทุกคนก็ล้วนรักสวยรักงามกันทั้งนั้นไม่ต้องพูดถึงสาวงามที่น่าสนใจแบบนี้เลยแต่แล้วความอยากรู้อยากเห็นของฉีอวิ๋นเทียนก็ถูกกระตุ้นโดยหลีเกอ“ทำไมถึงคุ้นหน้าผู้หญิงคนนั้นจัง เธอเป็นใครเหรอ?” ฉีอวิ๋นเทียนถามเจ้าของเอชบีกรุ๊ปที่อยู่ข้าง ๆ เขา“ผมได้ยินมาว่าชื่อหลีเกอ”“หลีเกอ?” ฉีอวิ๋นเทียนทวนชื่อ และคุณหนูคนที่สี่ของตระกูลหลีที่มีสิวก็แวบขึ้นมาในหัว เขาก็ขนลุกไปทั้งตั
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 24 คุณและฉันต่างก็ตาบอดด้วยกันทั้งคู่
“คุณเป็นอะไรกับฉัน ทำไมฉันต้องบอกคุณด้วย?” หลีเกอลุกขึ้นยืนอย่างสบาย ๆ และเงยหน้ามองเขาด้วยความดูแคลนจู่ ๆ ฮั่วจิ้นเฉิงก็นึกได้ว่าพวกเขาหย่ากันแล้ว และดูเหมือนว่าเขาไม่มีสิทธิที่จะถามหลีเกออีกต่อไปทันทีที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็คิดไปว่าร่างกายและจิตใจของหลีเกอที่เคยเป็นของเขา แต่ตอนนี้กลับไปอยู่ในอ้อมแขนของชายอื่น เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย และรู้สึกถึงความเป็นเจ้าของในหัวใจอย่างน่าประหลาด ที่แม้แต่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น“เหตุผลที่แท้จริงในการหย่าร้างคืออะไร?” เสียงของฮั่วจิ้นเฉิงเคร่งขรึมและเย็นชาริมฝีปากสีแดงของหลีเกอยิ้มเยาะ และเต็มไปด้วยความเยือกเย็น “นี่ก็ผ่านไปตั้งนานแล้ว ยังจะถามคำถามพวกนี้อีกเหรอ?”เธอสบเข้ากับตาสีเข้มของฮั่วจิ้นเฉิงและพูดขึ้นว่า “มีเหตุผลที่แท้จริงเพียงข้อเดียวเท่านั้น นั่นคือ ฉันทนไม่ไหวแล้ว!”“คุณไม่พอใจเรื่องอะไรกันแน่?!”“ในช่วงสามปีที่ผ่านมา คุณมีอาหารให้กินมีเสื้อผ้าให้ใส่ อยู่ดีกินดีในตระกูลฮั่ว อีกทั้งคุณยังได้ดำรงตำแหน่งที่สำคัญเคียงข้างผม ชีวิตของคุณมันแตกต่างจากชีวิตตอนนี้ยังไงล่ะ?”เมื่อฮั่วจิ้นเฉิงพูดสิ่งนี้ เขาก็หยุดเล็กน้อยและน
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 25 ต้องจีบเธอให้ได้
หลีเกอกำหมัดแน่น พยายามอย่างเต็มที่ในการควบคุมตัวเองไม่ให้ทำอะไรลงไปคน ๆ นี้คือคู่แต่งงานที่พี่ใหญ่บอกว่าอยากให้แต่งงานด้วย ฉีอวิ๋นเทียน หนุ่มเจ้าสำราญแห่งตระกูลฉีหากไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์ที่อาจจะได้แต่งงานกัน หลีเกอคงจะไม่มีปฏิกริยาอะไรมากนักเหตุผลจริง ๆ ก็คือฉีอวิ๋นเทียนไปป่าวประกาศว่าเธอน่าเกลียดตั้งแต่เธออายุห้าขวบ ไม่เพียงเท่านั้น ต่อมาเขายังบอกอีกว่าจะไม่มีวันแต่งงานกับเธอต่อให้เขาต้องตายก็ตามฉีอวิ๋นเทียนไม่ชอบเธอ และเธอก็ไม่ชอบฉีอวิ๋นเทียนเช่นกัน!หากไม่ใช่เพราะว่านายท่านฉีพ่อของเขาเป็นครูของพ่อเธอ เธอคงจะต้องสอนบทเรียนให้กับคน 'ปากเสีย' นี่เสียหน่อยแล้ว!ฉีอวิ๋นเทียนที่อยู่ตรงข้ามยังคงพูดไม่หยุด โดยไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของ 'สาวงามที่น่าสนใจ' และไม่เคยคิดว่าหลีเกอที่อยู่ตรงหน้าเขาคือหลีเกอในความทรงจำ “ไม่ทราบว่าขอช่องทางติดต่อของ…”ก่อนที่เขาจะพูดจบ ใบหน้าของเขาก็ถูกสาวงามโยนผ้าเช็ดหน้าใส่ เขายื่นมือออกไปจับมัน เมื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง 'สาวงามที่น่าสนใจ' ก็ได้เดินไปไกลแล้วเขาสับสนเมื่อเห็นความเร็วของสาวสวยซึ่งเจือความโกรธเล็กน้อย“นี่คุณ…” เขาสับ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 26 หลีเกอเหมาะจะเป็นสะใภ้
ในไม่ช้าหลีหานก็ปรากฏตัวในห้องโถงใหญ่เขาได้ทักทายกับนายท่านฉีเป็นครั้งแรก จากนั้นจึงตามด้วยฮั่วจิ้นเฉิงรัศมีที่เล็ดลอดออกมาจากทั้งสองนั้นเทียบเคียงกัน และท่าทีของฮั่วจิ้นเฉิงก็ดูอ่อนลงเล็กน้อยเพราะเขากำลังขอความช่วยเหลือ“ประธานหลี ผมชื่นชมชื่อเสียงของคุณมานานแล้ว”“ยินดีต้อนรับประธานฮั่ว”เมื่อทั้งสองจับมือกัน ฮั่วจิ้นเฉิงก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงความเป็นศัตรูที่หลีหานเปิดเผยออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งทำให้เขาสับสนเล็กน้อยนายท่านฉีสวมชุดลำลองสีขาวของชายในยุคสาธารณรัฐพร้อมมีรอยยิ้มบนใบหน้า สันที่ปลายตาของเขาเหลื่อมกันและดวงตาของเขาเผยให้เห็นความฉลาดอันเป็นเอกลักษณ์ของนักธุรกิจเขาพูดอย่างอบอุ่น “หลีหาน คราวนี้เสี่ยวฮั่วกับฉันมาที่นี่เพื่อชมนิทรรศการทางการแพทย์ และได้ยินมาว่าตี้เซิ่งถอดฮั่วกรุ๊ปออกจากรายชื่อ มีเรื่องเข้าใจอะไรผิดกันรึเปล่า?”หลีหานเหลือบมองฮั่วจิ้นเฉิงด้วยสายตาที่เย็นชา “ไม่มีเรื่องเข้าใจผิดหรอกครับ ตี้เซิ่งคิดว่าฮั่วกรุ๊ปไม่มีคุณสมบัติจริง ๆ ”“ฮั่วกรุ๊ปสามารถเพิ่มเงินทุนสำหรับการเข้าร่วมนิทรรศการได้อย่างเหมาะสม ไม่ทราบว่าประธานหลีจะช่วยให้พวกเขาเข้าร่วมได้ไห
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 27 รีบหย่า
“นายกำลังจะบอกว่าหลีเกอกำลังจะไปที่ปินเฉิง?!”นายท่านฉีรู้สึกตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อได้ยินข่าว ดวงตาของเขาเป็นประกาย “ในเมื่อตอนนี้หลีเกอกลับจีนแล้ว งานหมั้นที่ครอบครัวของเราทั้งสองพูดคุยกัน ก็ควรถูกบรรจุไว้ในวาระการประชุมด้วยไม่ใช่หรือ?”น้ำเสียงของหลีหานไม่แยแสและเขาก็ไม่ได้กระตือรือร้นเหมือนนายท่านฉีเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ “มันขึ้นอยู่กับความคิดของทั้งสองฝ่ายที่เกี่ยวข้อง เพราะถึงยังไงพวกเขาสองคนก็คือคนที่แต่งงาน”นายท่านฉีเข้าใจความหมายของคำพูดของหลีหานไม่ลงเขารู้ว่าลูกชายของเขาเป็นคนแบบไหนเขามีลูกชายในตอนที่อายุมากแล้ว และเขาก็ตามใจลูกมาตั้งแต่เด็กแม้ว่าตำแหน่งของเขาในฐานะประธานฉีกรุ๊ปจะไม่มีปัญหา แต่การที่เขาเอาแต่สำมะเลเทเมา ขับรถเที่ยวกับสาว และทำตัวไม่ได้เรื่องไปวัน ๆ ยังห่างไกลจากมาตรฐานลูกเขยตามที่ตระกูลหลีต้องการอยู่มากนักหลีเกอเป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลหลี เธอเป็นที่รักของทุกคนและพวกเขาต่างก็ทะนุถนอมเธอเป็นอย่างดี แน่นอนว่าคงจะไม่วางใจหากจะต้องให้มาลงเลยกับคนที่ไม่เอาไหนแบบลูกชายของเขาหลีเกอที่เขาเคยเจอนั้นมีผิวพรรณดี อารมณ์ดี และหน้าตาดี เป็นคนที่เหมาะและดี
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 28 ผมจะเซ็นให้คุณ
“ในเมื่อเธอแทบรอไม่ไหวที่จะจากไป งั้นเรามาทำตามความปรารถนาของเธอกันเถอะ!”“โทรหาทนายความและนัดไปที่สำนักงานกิจการพลเรือน” เสียงของฮั่วจิ้นเฉิงดังขึ้นเรื่อย ๆ และความโกรธในอกของเขาไม่มีที่จะระบายออกมาหลานหนีไม่กล้าวางสาย “ประธานฮั่ว อีกฝ่ายบอกว่ายิ่งเร็วยิ่งดี ตราบใดที่คุณกำหนดเวลาได้พวกเขาก็สามารถจัดการได้ทุกเมื่อ”เมื่อได้ยินดังนั้น ฮั่วจิ้นเฉิงก็โยนโทรศัพท์ที่ยังอยู่ในสายลงบนพื้นเขาลูบหน้าผาก อาการปวดหัวเริ่มแย่ลงเรื่อย ๆ “หลีเกอ...คุณช่างโหดร้ายจริง ๆ!”……อาคารตี้จิงกรุ๊ปสาขาปินเฉิงหลีเกอเปิดประตูห้องประชุมและปรากฏตัวต่อหน้าผู้บริหารหลายคนพร้อมกับเจี่ยงอีอีในชุดสาวออฟฟิตที่ประณีตและสง่างามเจี่ยงอีอีและหลีเกอคืนดีกันในครั้งนี้และตัดสินใจไม่กลับไปฝรั่งเศสทันที พวกเธอต้องการเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในอาชีพและเปิดร้านเสื้อผ้าเป็นของตัวเองหลีเกอแนะนำตัวเองและเจี่ยงอีอีว่า “สวัสดีค่ะทุกคน ฉันเป็นผู้จัดการทั่วไปที่สำนักงานใหญ่ดูไบส่งมา คนที่อยู่ถัดไปคือผู้ช่วยของฉันเองค่ะ ฉันหวังว่าเราจะร่วมมืออย่างจริงใจในการทำงานในอนาคตเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของสาขาปินเฉิงนะคะ”คนในนั้นส่วนใ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 29 เจอคนน่ารำคาญและชอบเสแสร้งอีกแล้ว
ในใจกลางถนนย่านการค้า มีอาคารห้าชั้นที่ด้านนอกเป็นกระจกทั้งหมดตั้งตระหง่านอยู่อย่างน่าประทับใจวันนี้เป็นวันที่เจี่ยงอีอีจะเปิดร้านเสื้อผ้าของเธออีกครั้งเป็นโครงการที่ไม่ได้ทำมากว่าสามปีที่แล้ว และตอนนี้เธอก็กำลังจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้งทำเลที่ตั้งดีกว่าและพื้นที่ก็ใหญ่กว่าเมื่อสามปีที่แล้วเสียด้วยภายในตกแต่งอย่างมีเอกลักษณ์ สว่างไสว เต็มไปด้วยเสื้อผ้าและเครื่องประดับหรูหราที่คัดสรรมาอย่างดี กระจกด้านนอกที่ออกแบบอย่างเรียบง่ายบ่งบอกถึงรสนิยมอันเป็นเอกลักษณ์ให้กับทุกคนที่ผ่านไปมาได้เห็นในเวลานั้น การออกแบบที่เป็นเอกลักษณ์และการผสมผสานอันชาญฉลาดทำให้พวกเขาโด่งดังในหมู่สาว ๆ ในปินเฉิงและดึงดูดความสนใจของเด็กสาวได้หลายคนก่อนเปิดตัวอย่างเป็นทางการก็มีแถวยาวต่อคิวรอที่ประตู หญิงสาวทุกคนจากครอบครัวที่มีชื่อเสียงรอเข้าแถวตามหมายเลขการจองวันนี้หลีเกอก็ถูกเจี่ยงอีอีเรียกตัวมาจากบริษัท และขอให้ช่วยเลือกเสื้อผ้าให้ลูกค้าหลังจากช่วงเช้าที่แสนวุ่นวายก็ถึงเวลาอาหารเย็น ตอนนี้คนน้อยลงแล้ว หลีเกอและเจี่ยงอีอีก็ล้มลงอย่างเหนื่อยล้าเจี่ยงอีอีกอดแขนของหลีเกอแล้วพูดว่า “ที่รัก วันนี้เป็นเหมื
Latest chapter
- เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 100 ให้เวลาเธอได้รู้จักผม
- เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 99 ผมอยู่นี่แล้ว
- เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 98 เครื่องบินตกอีกครั้ง
- เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 97 ฉันจะฆ่ามังกรยักษ์ใหญ่
- เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 96 ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเห็นคุณค่าของเธอมากขึ้น?
- เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 95 พี่สาวหลีฮวาเมา
- เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 94 ถึงเวลาเปิดเผยตัวตนแล้ว
- เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 93 ข่าวร้าย
- เศรษฐีสาวขอเอาคืน บทที่ 92 เพียงแค่ยอมแพ้
