บทที่ 53 เก็บงำความขุ่นเคือง

เข้าใจผิด!

ความเข้าใจผิดงั้นเหรอ!

หลีเกอหรี่ตาลงอย่างอันตราย ยังคงจำสิ่งที่ผู้ชายคนนี้ทำให้เธอต้องอับอายได้ เรียกว่าความเข้าใจผิดเล็กน้อยไม่ได้ด้วยซ้ำ “ไม่เลย ฉันเป็นของฉันแบบนี้”

เธอเก่งทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องเดียว เธอชอบเก็บงำความขุ่นเคือง

เมื่อนึกถึงคำอธิบายของพี่ใหญ่ หลีเกอเริ่มรู้สึกสนุกที่ได้ล้อเล่นกับฉีอวิ๋นเทียน เธอจะไม่บอกฉีอวิ๋นเทียนถึงตัวตนที่แท้จริง เฝ้าดูเขาทำตัวงุ่มง่ามวนเวียนอยู่รอบตัวต่อไป

“คุณควรอยู่ให้ห่างจากฉันนะรู้ไหม”

ฉีอวิ๋นเทียนไม่ฟังเลย เปิดกล่องข้างในซึ่งเป็นสร้อยข้อมือหยกสะท้อนแสงนุ่มนวล เห็นได้ชัดว่ามันมีมูลค่าสูงกว่าสร้อยข้อมือตอนที่เธอใส่ เมื่อถูกเฉียวซีอวิ๋นแอบถ่ายหลายร้อยเท่า

“ผมบอกว่าผมจะให้ของขวัญเพื่อขอบคุณคุณตั้งแต่ครั้งก่อน ชอบหรือเปล่าครับ?”

ฉีอวิ๋นเทียนใช้เวลานานในการเลือกสร้อยข้อมือหยกเส้นนี้ ก่อนจะตัดสินใจซื้อมันหลังจากปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านหยกหลายคน กล่าวได้ว่าเขาเต็มไปด้วยความจริงใจ

“เอาของของคุณคืนไปเถอะ ฉันไม่อยากได้”

“เทพธิดา ผมชอบคุณ” ฉีอวิ๋นเทียนสารภาพอีกครั้ง

เขาเต็มไปด้วยความมั่นใจในตัวเองที่หาได้ยาก หน้าตานอกจากจะหล่อเหลาแล้วยั