Share

บทที่ 88 พี่รองมาแล้ว

ซางรุ่ยก็สงสัยเช่นเดียวกับหลินเยว่

“คุณหลี แกล้งพูดให้ดีใจเล่นหรือเปล่าครับ? บางทีแฮกเกอร์อาจถอดรหัสมันได้แล้วในขณะที่เรากำลังคุยกันอยู่”

“ฉันบอกว่าไม่ ก็คือไม่สิคะ” หลีเกอเอนหลังพิงพนักเก้าอี้อย่างมั่นใจ หันหน้าไปถามเจิ้งหลิ่วด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “เขาใกล้จะมาถึงหรือยัง?”

เจิ้งหลิ่วก้มหน้าลงแล้วตอบกลับ “น่าจะมาถึงที่นี่ภายในสิบนาทีครับ”

หลีเกอยกริมฝีปากแดงเป็นรอยยิ้ม ดวงตาของเธอพลันเต็มไปด้วยความมั่นใจ “ทุกคนคะ กรุณาตามฉันลงไปพบกับใครสักคนหนึ่งก่อน”

ทุกคนที่อยู่ในที่ประชุมตกตะลึง คิดว่าหลีเกอกำลังล้อเล่นอยู่แน่ ๆ

“นี่มันเวลาไหนกัน? จะให้ทุกคนลงไปรับคนอื่นเนี่ยนะ?”

“เธอไม่เข้าใจความร้ายแรงของเรื่องนี้หรือไง?”

“ฉันไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว!”

หลีเกอไม่ได้จริงจังกับคำพูดเหล่านี้ ยืนขึ้นโดยเชิดหน้าผาก ทิ้งเพียงประโยคเดียวไว้ข้างหลัง “ถ้าไม่ลงไปก็อย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน”

ฮั่วจิ้นเฉิงก็ยืนขึ้นเช่นกัน “ผมจะไปกับคุณ”

แม้ว่าซางรุ่ยจะไม่สบายใจ แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องติดตามผู้ถือหุ้นรายใหญ่ทั้งสองรายลงไปด้วย

เจ้านายไปแล้วลูกน้องจะไม่ไปได้ยังไง? กรรมการคนอื่น ๆ ก็ลงไปพร้อมกัน

หลีเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status