Share
บทที่ 51
Related chapters
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 52
แต่ในขณะที่ไอ้หัวทองกำลังจะจับบั้นท้ายที่ทำให้คนชื่นชอบเป็นอย่างมากอันนั้นมือใหญ่ที่แข็งแกร่งข้างหนึ่ง ก็คว้าข้อมือของเขาไว้แน่น!ชายหัวทองรู้สึกราวกับว่ามือของตนถูกคีมเหล็กหนีบเอาไว้ และขยับไม่ได้อีกต่อไป!ยิ่งไปกว่านั้นมือใหญ่ข้างนั้นยังบีบข้อมือของเขาอย่างแรง จนทำให้เขารู้สึกเจ็บชายหัวทองจึงอดไม่ได้ที่จะกรีดร้องเสียงนี้ดึงดูดความสนใจของคนที่อยู่บริเวณรอบๆทันทีหญิงสาวที่เกือบจะถูกชายหัวทองแต๊ะอั๋งเมื่อสักครู่นี้ ก็หันกลับมาตามสัญชาตญาณคิดไม่ถึงว่า ทันทีที่เธอหันกลับมา จางหยวนกำลังพลิกมือจับชายหัวทองกดตรึงไว้บนพื้นพอดีบังเอิญว่า แขนของเขาฟาดไปบนตัวของหญิงสาวเข้าพอดี!และดันไปถูกจุดที่สำคัญ!หญิงสาวจึงร้องด้วยความเจ็บปวด กุมส่วนที่ถูกฟาดเอาไว้แล้วถอยหลังไปสองก้าวพอเห็นส่วนที่เธอถูกแขนของจางหยวนฟาด สีหน้าท่าทางของทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็เริ่มพิลึกกึกกือขึ้นมาทันใดนั้นพวกเขาก็รู้สึกเป็นเดือดเป็นร้อนแทนหญิงสาว เพราะว่าเธอเป็นผู้หญิงถ้าหากว่าเป็นผู้ชาย ข้อศอกเมื่อสักครู่นั้นของจางหยวน คงจะสามารถทำให้อีกฝ่ายได้ฝึกฝนคัมภีร์วรยุทธ์ดอกทานตะวันไปแล้ว!ชายหัวทองที่ถูกจางหยวนก
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 53
"ตามฉันมา!"ทันใดนั้น เขาก็เข็นรถสามล้อ และเบียดฝูงชนเข้าไปในซอยข้างถนนบนถนนมีคนเยอะมาก แต่ในซอยไม่มีคนเลยส่วนหยวนเสวี่ย ก็รีบตามหลังจางหยวนมาพอไปถึงที่ที่ไม่มีคนแล้ว จางหยวนถึงรู้สึกโล่งอก“หยวนเสวี่ย คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้พบเธอที่นี่ๆ! เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้... ฉันต้องขอโทษเธอจริงๆ!” จางหยวนกล่าวด้วยรอยยิ้มแห้งๆใบหน้าสวยของหยวนเสวี่ยก็แดงขึ้นอีกครั้ง: "อย่า... อย่าพูดถึงมันอีกเลย! ยังไงซะฉันต้องขอบคุณนายมากนะ! ที่ช่วยฉันจับไอ้คนลามกเอาไว้!"“แค่กแค่ก ว่าแต่ ทำไมเธอถึงออกมาเดินตลาดคนเดียวล่ะ? ไม่ได้มาด้วยกันกับหลี่น่าน่าเพื่อนสนิทของเธอเหรอ?” จางหยวนถามอย่างสงสัยหลี่น่าน่าก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขาทั้งสองคนเหมือนกัน แถมยังเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของหยวนเสวี่ย และมีหน้าตาที่สะสวยเช่นกันตอนที่พวกเขาอยู่ชั้นมัธยมต้น สองสาวสนิทกันมาก ตัวแทบจะติดกันอยู่ตลอดเวลานอกจากนี้บ้านของพวกเธอทั้งสองก็อยู่ในเมืองกันทั้งคู่ และมักจะไปและกลับจากโรงเรียนด้วยกันแม้ในช่วงวันหยุด สองสาวมักจะชอปปิงด้วยกันอยู่เสมอยังไงก็แล้วแต่ตอนที่จางหยวนเรียนหนังสือ ทุกครั้งที่พบเจอพวกเธอ พวกเธอทั
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 54
จางหยวนก็รีบอธิบายทันทีว่าไก่สมุนไพรคืออะไรหลังจากฟังแล้ว หยวนเสวี่ยก็รู้สึกประหลาดใจมากยิ่งขึ้น"จางหยวน คิดไม่ถึงเลยว่านายจะวางแผนที่จะเลี้ยงไก่สมุนไพร! นี่เป็นแนวคิดที่ล้ำสมัยมาก! พอไก่สมุนไพรของนายโตเต็มที่แล้ว นายคิดที่จะเอาไปขายที่ไหน?"จางหยวนยักไหล่: "ฉันยังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย พอถึงตอนนั้นค่อยดูอีกทีว่าจะมีคนในพื้นที่ยินดีรับมันไหม! ถ้าไม่มีใครอยากได้ ฉันก็จะขายให้ที่อื่น!"“แบบนี้นี่เอง!พอถึงตอนนั้นถ้านายหาคนซื้อที่เหมาะสมไม่ได้ นายสามารถบอกฉันได้ บางทีฉันอาจช่วยนายคิดไอเดียบางอย่างได้!” หยวนเสวี่ยกล่าวพร้อมกับมองไปที่ด้านหลังศีรษะของจางหยวนก่อนหน้านี้ได้ยินมาว่าจางหยวนไม่ได้เรียนมัธยมเสียด้วยซ้ำ หยวนเสวี่ยจึงรู้สึกว่าทั้งสองมีความแตกต่างกันเป็นอย่างมากคนหนึ่งเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย อีกคนจบแค่มัธยมต้น จะต้องไม่มีความคิดความอ่านที่ไม่เหมือนกันอย่างแน่นอนแต่คิดไม่ถึงเลยว่าจางหยวนผู้ชายที่จบแค่มัธยมต้น จะมีความคิดที่จะเลี้ยงไก่สมุนไพร!แม้แต่นักศึกษามหาวิทยาลัยที่เรียนเอกสัตวบาลเหล่านั้น หลังจากเรียนจบไปแล้วยังไม่กล้าที่จะเลี้ยงไก่สมุนไพรเองเลยหากพิจารณาดูแล้ว นั่
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 55
เมื่อมองตามเสียงไป ก็มีเสียงดังมาจากในเล้าลูกไก่ที่เลี้ยงเอาไว้“ใช่แล้ว พ่อหนุ่ม นายวางแผนที่จะซื้อไก่กี่ตัว? ที่นี่ล้วนเป็นลูกไก่เนื้อที่ดีที่สุด!” หยวนเต๋อหวังกล่าวด้วยรอยยิ้มจางหยวนบอกจำนวนไปว่า: "ห้าสิบตัว!"“ห้าสิบ... ตัว?”หยวนเต๋อหวังหยุดเดินทันทีโดยปกติแล้วผู้ที่มาซื้อไก่จากเขา ล้วนเริ่มต้นที่สามถึงห้าร้อยตัวหยวนเต๋อหวังคิดว่า จางหยวนก็คงจะเหมือนกันแต่เขาคิดไม่ถึงว่า จางหยวนจะซื้อลูกไก่เพียงแค่ห้าสิบตัวเท่านั้น แม้แต่ปริมาณการสั่งซื้อขั้นต่ำก็ไม่เพียงพอรอยยิ้มที่แขวนอยู่บนใบหน้าของหยวนเต๋อหวัง ก็แข็งทื่อทันทีหยวนเสวี่ยที่อยู่ด้านข้างเห็นสีหน้าท่าทางของลุงสอง ก็เข้าใจทันทีว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่เธอรีบพูดกับหยวนเต๋อหวังว่า: "ลุงสองคะ จางหยวนเพิ่งจะเริ่มเลี้ยงไก่ ดังนั้นจึงไม่ได้ซื้อลูกไก่มากนัก ต่อไปพอเขาทำเป็นรูปเป็นร่างแล้ว จะต้องซื้อเยอะกว่าเดิมอย่างแน่นอน!"“เอาล่ะ! เห็นแก่หน้าเสี่ยวเสวี่ย! พ่อหนุ่ม นายโชคดีมากนะ ถ้านายไม่ได้มากับเสี่ยวเสวี่ย ฉันจะไม่ขายลูกไก่ให้นายเด็ดขาด!”หยวนเต๋อหวังถอนหายใจเขาให้หยวนเสวี่ยพาจางหยวนเข้าไปนั่งในบ้านสักพัก แล้วตนก็ไปเอาลูกไ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 56
หลังจากนั้น จางหยวนก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจดูลูกไก่ และพยักหน้าด้วยความพึงพอใจลูกไก่เหล่านี้ล้วนแข็งแกร่ง และมีพลังมาก เป็นลูกไก่ชั้นดี!“ขอบคุณ ลุงหยวนมากนะครับ! ทั้งหมดเท่าไหร่ครับ?” จางหยวนกล่าวด้วยรอยยิ้มหยวนเต๋อหวังตอบอย่างสบายๆ: "เดิมทีหนึ่งตัวราคาสิบเอ็ดบาท แต่เนื่องจากนายเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเสี่ยวเสวี่ย ฉันเลยให้นายตัวละสิบบาท เก็บเงินกับนายห้าร้อยบาทก็แล้วกัน!"“ถ้าอย่างนั้น ขอบคุณลุงหยวนมากนะครับ!” จางหยวนควักเงินห้าร้อยบาทออกมาจากกระเป๋าแล้วมอบให้หยวนเต๋อหวังเขาเหลือบมองหยวนเสวี่ยอีกครั้ง: "หยวนเสวี่ย ฉันทำธุระเสร็จแล้ว อยากให้ฉันส่งเธอกลับบ้านไหม?"“ไม่ต้อง! ฉันยังมีเรื่องที่จะคุยลุงสอง อีกสักพักเดี๋ยวฉันจะกลับไปเอง!” น้ำเสียงของหยวนเสวี่ยเย็นชากว่าเดิมมากจางหยวนรู้เป็นอย่างดีเขารู้ว่าการที่หยวนเสวี่ยทำตัวเย็นชาขนาดนี้ ก็เพราะเรื่องที่เขาเพิ่งจะบอกว่าหยวนเต๋อหวังมีโรคซ่อนเร้นอยู่“ก็ได้! งั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะ!” จางหยวนอุ้มกล่องลูกไก่ขึ้นมาตอนที่เขาอุ้มกล่องจากไป หยวนเสวี่ยไม่ได้ออกไปส่งเขาเลยหยวนเต๋อหวังเป็นคนส่งจางหยวนไปที่ประตู พูดคุยตามมารยามสักพัก แ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 57
ตอนนี้ จางหยวนได้ซื้อลูกไก่มาใหม่แล้ว เธอจึงได้เลี้ยงไก่อีกครั้ง!“ลูกไก่เหล่านี้ ต้องเลี้ยงด้วยวิธีปกติก่อน พอพรุ่งนี้ผมทำสมุนไพรเสร็จแล้ว ค่อยป้อนผงสมุนไพรจีนให้พวกมัน!” จางหยวนกล่าวส่วนจะเลี้ยงไก่ยังไง จางหยวนไม่จำเป็นต้องบอกหวังฮุ่ยเพราะในด้านนี้ แม่ของเขาหวังฮุ่ยรู้มากกว่าเขาเสียอีก!สาเหตุที่ต้องรอจนถึงพรุ่งนี้จึงจะเริ่มป้อนยาจีนผงให้ลูกไก่นั่นเป็นเพราะว่าคืนนี้ จางหยวนจะสามารถบรรลุระดับแรกของพระสูตรกายจิตได้ และฝึกฝนจนได้แก่นพลังลมปราณ!คืนนั้น เป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงอีกคืนหนึ่งว่ากันว่าพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญวันจะกลมมาก คำพูดนี้เป็นเรื่องจริงตอนที่จางหยวนวิ่งไปที่ภูเขาด้านหลังเพื่อฝึกฝนในตอนดึก เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าแสงจันทร์ในคืนนี้ ดูเหมือนจะแข็งแกร่งมากกว่าเมื่อคืนไม่น้อย!เขาหมุนเวียนพระสูตรกายจิต และดูดซับแก่นแท้ของดวงจันทร์ให้ได้มากที่สุดเมื่อใกล้จะรุ่งสาง เมล็ดแก่นพลังลมปราณที่อยู่ในจุดตันเถียนของจางหยวน ได้เติบโตขึ้นจนมีขนาดเท่ากับแกนลูกพีช!เขารู้ดีว่าต่อไปจะต้องบดเมล็ดแก่นพลังลมปราณ แล้วควบแน่นแก่นพลังลมปราณที่แท้จริงออกมา!ความตื่นรู้ของจางหยวนดิ่
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 58
สีหน้าท่าทางของจางหยวนก็ดูแปลกประหลาดขึ้นมาทันที มิน่าล่ะเขาถึงรู้สึกเหม็นเดิมทีคิดว่า เป็นเพราะสภาพแวดล้อมโดยรอบคิดไม่ถึงว่า ต้นตอของกลิ่นนั้นจะมาจากตัวเขาเอง!ขณะที่เขาลุกขึ้นแล้วรีบลงจากภูเขา จางหยวนก็เข้าใจสาเหตุที่ทำให้เกิดสถานการณ์แบบนี้ขึ้นนี่คงเป็นชำระล้างความโสโครกในตำนานใช่ไหม?เขาฝึกฝนจนได้แก่นพลังลมปราณ พอแก่นพลังลมปราณหมุนเวียนอยู่ในร่างกายของเขา กระบวนการการชำระล้างความโสโครกก็ถือว่าเสร็จสิ้นเมื่อจางหยวนกลับมาถึงบ้าน เขาก็รีบไปอาบน้ำ ก่อนที่พ่อแม่ของเขาจะตื่นนอนโดยการใช้สบู่ล้างตั้งหลายรอบ เพื่อกำจัดกลิ่นเหม็นบนร่างกายหลังจากผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกมาจากโรงอาบน้ำธรรมดาๆแล้ว จางหยวนก็รู้สึกสดชื่นไปทั่วทั้งร่างกายไม่รู้ว่าว่าเขาคิดไปเองหรือเปล่า เขารู้สึกว่าสีผิวของตนเองขาวกว่าเมื่อก่อนเล็กน้อยแต่ก็ยังคงเป็นผิวข้าวสาลีที่ดูมีสุขภาพดีมากเหมือนเดิมหลังจากที่ฝึกฝนจนได้แก่นพลังลมปราณแล้ว สิ่งที่จางหยวนอยากทำมากที่สุด ก็คือการเอาผงสมุนไพรที่ซื้อมาเมื่อวานนี้ผัดให้เป็นให้เป็น"หงส์งามแห่งเขาฉี"ที่แท้จริง!เขาหยิบผงสมุนไพรจีนออกมา แล้วเอาผงสมุนไพรเทลงในกระทะใ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 59
เมื่อรู้สึกว่าจุดตันเถียนว่างเปล่า จางหยวนก็ถอนหายใจยาวๆด้วยความโล่งอก และเช็ดเหงื่อเย็นออกจากหน้าผากโชคดีที่เขาประเมินตนเองได้ถูกต้อง ครั้งนี้ถึงซื้อผงสมุนไพรในปริมาณครึ่งเดือนเท่านั้นหากเขาซื้อผงสมุนไพรในปริมาณทั้งเดือน ด้วยแก่นพลังลมปราณของเขาในตอนนี้ คงจะไม่สามารถทำกระบวนการผัดให้เสร็จสิ้นได้!ในเวลานี้ แม่ของเขาหวังฮุ่ยตื่นนอนแล้วมาที่ครัวเมื่อเห็นผงสมุนไพรจีนที่อยู่ในกระทะที่อยู่ตรงหน้าของจางหยวน เธอก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความประหลาดใจ“ อาหยวน ลูกตื่นตั้งแต่เช้า มาทำอะไรเหรอ?”จางหยวนอธิบายให้หวังฮุ่ยฟังว่า: "แม่ครับ สมุนไพรที่ผมจะป้อนให้ไก่ หลังจากป่นให้ละเอียดแล้วต้องนำมาผัดในกระทะถึงจะสามารถใช้ได้! ผมเพิ่งจะผัดผงสมุนไพรจีนเสร็จครับ!"“แบบนี้นี่เอง? ก็หมายความว่า ตอนนี้สามารถป้อนผงสมุนไพรจีนให้กับลูกไก่ได้แล้วใช่ไหม?” หวังฮุ่ยมีสีหน้าที่ประหลาดใจแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าใบสั่งยา"หงส์งามแห่งเขาฉี"มหัศจรรย์เพียงใดแต่หวังฮุ่ยกลับเลือกที่จะเชื่อใจจางหยวนอย่างหมดใจเพราะจางหยวนเป็นลูกชายของเธอแม้แต่ลูกในไส้ยังไม่ไว้วางใจ แล้วเธอจะสามารถไว้ใจใครได้อีกล่ะ?จากนั้นจางหยวนก็ต
Latest chapter
