Share
บทที่ 309
Related chapter
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 310
ทั้งคู่มีใบหน้าที่คล้ายคลึงกันอย่างน่าประหลาดใจ ผู้เป็นพ่อดูสง่างามในชุดสูทของเขา และแผ่รังสีอันเยือกเย็นและแข็งแกร่งออกมาต่อคนรอบข้าง ในทางตรงกันข้าม เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่จับมือของเขาอยู่สวมชุดสีแดงเพลิงและดูร่าเริงเป็นอย่างมากแม้แต่ตอนที่ยืนตัวตรง เธอก็สูงกว่าเข่าของผู้ชายเพียงเล็กน้อยเท่านั้นความสุขเล็ก ๆ สีแดงนั้นน่ารักมากอย่างไรก็ตาม เมื่อตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว เธอก็มีลักษณะแสนดื้อรั้นและเย่อหยิ่งในตัวเองสายตาของทั้งสองที่กำลังเดินจับมือกันทำให้ห้องนั้นสั่นคลอนเมื่อวานนี้ นายท่านผู้อาวุโสเฮนรี่ได้เรียกแขกทุกคนมาและขอให้พวกเขามาร่วมงานเลี้ยงในบ้านของตระกูลฟอร์ด คนที่มีสายสัมพันธ์กับตระกูลฟอร์ดทราบมาไม่มากก็น้อยว่าเซบาสเตียนจับผู้หญิงคนหนึ่งมาที่นี่ และลูกสาวของผู้หญิงคนนั้นก็ดูคล้ายกับเซบาสเตียนมากในขณะนั้น เมื่อทุกคนเห็นเซบาสเตียนพาเด็กคนนั้นมาแต่ไม่มีผู้หญิงคนนั้นมาด้วย พวกเขาก็รู้ว่ามันหมายถึงอะไร เซบาสเตียนได้เลือกที่จะทำตัวเหินห่าง และผ่านอุปสรรคหลายอย่างเพื่อที่จะสร้างอาณาจักรของตัวเอง เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องมองดูถูกลูกสาวของเขาถูกทิ้งให้เดินเตร่ลำพังอยู่ข้างนอกน
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 311
ขณะที่เธอเบิกตากว้างและกลอกตาสองสามครั้ง ไอโนะวัยห้าขวบก็เริ่มแผนการชั่วร้าย“หลานทวด มานี่สิ ให้คุณปู่ทวดของหนูได้มองดูหนูใกล้ ๆ หน่อย ฉันคิดถึงหนูนะ มานี่สิ” เมื่อเขาเห็นไอโนะเดินเข้ามาอย่างอาจหาญ เฮนรี่ก็โบกมือให้เธอหญิงชราที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็เริ่มยิ้มเช่นกัน ขณะมองดูเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่เดินเข้ามาหาพวกเขา จากนั้น เธอก็หันไปหาลูกชายและลูกสะใภ้ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ “ฌอน แม่ความสุขตัวน้อยนี่อาจจะเป็นเด็กผู้หญิง แต่ก็ดูเหมือนแกตอนที่ยังเป็นเด็กเลยนะ ดูสิว่าเธอคล้ายแกมากแค่ไหน”ฌอนซึ่งอายุเกินหกสิบแล้วหน้าแดงกับคำพูดของแม่ของเขา “หลานสาวเป็นลูกเซบาสเตียนนะครับแม่ ก็ต้องเหมือนเซบาสเตียนสิ”หญิงชราเตือนเขาว่า “แล้วเซบาสเตียนเป็นลูกแกไม่ใช่รึไง!”ฌอนไม่รู้จะตอบอย่างไรดี“ลูกสะใภ้” หญิงชราเรียกโรส “ฉันจะให้สิ่งนี้กับเธอ เด็กคนนี้จะถือว่าเป็นหลานสาวของเธอ มันเป็นมรดกตกทอดของตระกูลฟอร์ด เอาไปใส่ให้เด็กเถอะ”โรสพยักหน้าอย่างเคารพ “ได้ค่ะ คุณแม่”เธอหยิบจี้สร้อยทองเล็ก ๆ ที่ฝังด้วยอัญมณีมาไว้ในมือ และยิ้มอย่างมีความสุขขณะมองไปที่เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ “มานี่ ไอโนะ มานี่สิ ฉันจะใส่มันให้หน
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 312
“หนู… หนูพูดว่าอะไรนะ?” สีหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันไอโนะยังคงบีบจมูกและมองดูหญิงสาวผู้นั้นอย่างดูถูก เธอไม่ชอบผู้หญิงคนนี้เลย!มันเป็นความผิดของเธอเองที่จ้องไปที่เจ้าตูดหมึกนั้น!เจ้าตูดหมึกก็เหม็นเหมือนกัน แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาได้รับอนุญาตให้เป็นผู้ชายคนเดียวของแม่เธอเท่านั้น นั่นหมายความว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนสามารถครอบครองเขาได้อีกไอโนะรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก“คุณ… คุณเหม็นเกินไป ได้โปรดออกไปห่าง ๆ หนูและพ่อของหนูด้วยค่ะ ถ้าคุณยืนใกล้พ่อของหนู เราก็จะเหม็นเหมือนกัน พอกลับถึงบ้านแล้ว เดี๋ยวแม่จะตีหนูเอาได้นะ ตอนที่เราอยู่ที่บ้าน ทั้งพ่อและหนูต่างก็กลัวแม่มากที่สุด”ผู้หญิงคนนั้นอุทานออกมาว่า “นางเด็กนี่… ”เธอโกรธจัด!เธอต้องการระบายความโกรธของเธอ แต่ไม่กล้าทำเช่นนั้นผู้หญิงคนนั้นเป็นญาติห่าง ๆ จากครอบครัวของโรส ซึ่งเธอไม่ได้มีสมาชิกครอบครัวมากนักตั้งแต่แรก นับประสาอะไรกับหลานสาวที่สนิทสนม ดังนั้น เพื่อรักษาตำแหน่งของเธอในตระกูลฟอร์ด โรสจึงต้องใช้วิธีสกปรกโดยการเลือกผู้หญิงที่เธอคิดว่าเหมาะสมจากครอบครัวที่อยู่ห่างไกลออกไป หากผู้หญิงคนนั้นสามารถแต่งงานกับเซบาสเ
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 313
“มานี่ ไอโนะ มาหาฉัน นี่จะเป็นบ้านของหนูในอนาคต ดังนั้นให้ฉันพาหนูไปดูรอบ ๆ บ้านนะ”ฟรอสต์ดูเป็นผู้หญิงที่ฉลาด เป็นผู้ใหญ่และเข้าใจเรื่องต่าง ๆ ได้ดีเธอแก้ไขความอึดอัดที่เซบาสเตียนรู้สึกได้อย่างง่ายดาย เธอดีกว่าเซลีนซึ่งไม่มีทางทำเรื่องนี้ได้อย่างแน่นอนขณะพูดอย่างนั้น ฟรอสต์เอื้อมมือไปจับมือไอโนะอย่างไรก็ตาม ไอโนะรู้สึกรังเกียจผู้หญิงคนนั้นที่พยายามรังควานเธออย่างเหลือเชื่อ เธอนิสัยแย่กว่าเด็กในโรงเรียนอนุบาลของเธอเสียอีก! ไอโนะดึงแขนกลับและวิ่งไปซ่อนหลังพ่อตูดหมึกทันทีเมื่อเธอเห็นเช่นนั้น ท่าทางของฟรอสต์ก็เปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียดอย่างไม่น่าเชื่อแขกที่มาร่วมงานอดไม่ได้ที่จะป้องปากเพื่อซ่อนเสียงหัวเราะมันจะน่าอายแค่ไหนกัน? เห็นได้ชัดว่านายน้อยเซบาสเตียนมีคู่หมั้นอยู่แล้ว เธอกำลังจะมาถึงในไม่ช้า ถ้าท่านผู้อาวุโสชอว์พาหลานสาวที่หายสาบสูญไปแสนนานนั้นมาด้วยจริง ๆ ในตอนหลัง ผู้หญิงคนนี้จะต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากอย่างแน่นอนฟรอสต์โกรธมากขึ้นเมื่อแขกที่มาร่วมงานเริ่มหัวเราะเยาะเธอ!ผู้หญิงคนนั้นเป็นแค่ลูกนอกสมรสไม่ใช่เหรอ!เธอเป็นลูกสาวของผู้หญิงที่เป็นอาชญากรคนนั้นด้วยซ
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 314
เมื่อฟรอสต์ได้ยินคำพูดของเด็กหญิงอายุห้าขวบ เธอก็ลืมความเจ็บปวดที่เท้าไปในทันใด เธอตื่นเต้นและเริ่มพล่าม “เจ้าหญิงน้อย อะไรนะ... หนูพูดว่าอะไรนะ? หนูพูดอีกครั้งได้ไหมคะ?”เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “เพราะยังไง พ่อของหนูจะต้องหาผู้หญิงเพื่อมาเป็นภรรยาของเขาอยู่ดี คุณปฏิบัติต่อหนูเป็นอย่างดี คุณยังสวยและสุภาพด้วย ทำไมหนูไม่ให้พ่อของหนูแต่งงานกับคุณไปเลยล่ะ เพราะแบบนี้ คุณสามารถปฏิบัติกับหนูแบบนี้ได้ตลอดเวลาด้วย”"ใช่ไหมคะ?""ใช่แล้ว! เจ้าหญิงน้อย ฟังฉันนะ หนูจะต้องทำให้พ่อของหนูแต่งงานกับผู้หญิงที่ให้ความสำคัญกับหนูได้นะ ลองคิดดูสิ หลังจากที่พ่อของหนูแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นไป หนูต้องอยู่กับเธอ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผู้หญิงคนนั้นต้องการเอาชนะหนู?” ฟรอสต์รู้สึกเหมือนกับว่าเธอเพิ่งพบกับโอกาสครั้งใหญ่ไอโนะมองเธออย่างไร้เดียงสา “นั่นเป็นเหตุผลที่หนูต้องการช่วยคุณได้พ่อหนูไป”“โอเค โอเค เจ้าหญิงน้อย บอกฉันมาว่าหนูต้องการให้ฉันทำอะไร ฉันจะเชื่อฟังหนู ในอนาคตฉันจะปฏิบัติต่อหนูเหมือนเป็นลูกสาวของฉันเอง” อย่างไรก็ตาม ฟรอสต์ไม่ได้หมายความอย่างนั้นเลย เธอคิดในใจว่าทันทีที่เธอสามารถ
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 315
ฟรอสต์อดไม่ได้ที่จะพ่นลมหายใจออกมามันคงแปลกพิลึกแหละถ้าเขารักเธอจริง ๆ!ลูกสาวของอาชญากร... ใครจะรักเธอได้ลง?!ขณะกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฟรอสต์เริ่มวางแผนบางอย่างในหัว จากนั้น เธอก็ลูบศีรษะของไอโนะเบา ๆ และพูดว่า “เดี๋ยวฉันวาดรูปให้หนูเองจ้ะ”ไอโนะส่ายศีรษะ “ไม่จำเป็นค่ะ หนูต้องการทำให้เสร็จด้วยตัวเอง นั่นเป็นวิธีเดียวที่หนูสามารถแสดงความจริงใจได้”ฟรอสต์พูดไม่ออก ไอโนะช่างเป็นเด็กอัจฉริยะจริง ๆเธอตัดสินใจว่าเมื่อเธอแต่งงานเข้าไปในตระกูลแล้ว สิ่งแรกที่เธอต้องทำคือกำจัดเด็กอัจฉริยะคนนี้ออกไปเสีย!“ก็ได้จ้ะ ฉันจะทำตามที่หนูบอก” ฟรอสต์พูดออกมาสีเทียนมาถึงอย่างรวดเร็ว เงินช่วยให้สิ่งต่าง ๆ เร็วขึ้นจริง ๆ แม่บ้านใช้เงินห้าร้อยดอลลาร์เพื่อซื้อสีเทียนกองใหญ่ซึ่งมีสีเขียวอย่างน้อยสิบสี ไอโนะหยิบดินสอสี กรรไกร และกระดาษ และเริ่มวาดอย่างจริงจังฟรอสต์จะพยายามดูว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่เป็นครั้งคราว แต่ไอโนะจะหยุดเธอทุกครั้ง โดยบอกว่ามันเป็นความลับเธอขมวดคิ้ว แต่ในที่สุด เธอก็ตัดสินใจที่จะไม่มองฟรอสต์ไม่สนใจเลยแม้แต่น้อยว่ายายเด็กนี่กำลังพยายามทำอยู่ เธอเพียงแค่ต้องการได้รับความโป
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 316
ไอโนะเริ่มปรบมือ และกระโดดขึ้นลงอย่างมีความสุข “ว้าว คุณน้าคะ ก่อนหน้านี้คุณน้าไม่สวยเลย แต่พอสวมหมวกเต่าสีเขียวใบนี้แล้ว คุณก็ดูดีขึ้นมาก! ชู้คงเป็นคำเรียกที่ดีสำหรับคุณน้าด้วยเหมือนกันนะ!”เซลีนพูดอย่างโกรธจัดว่า “แก พูด ว่า อะไร นะ!"เพียงแค่ดูจากสีหน้าของคนที่ยืนอยู่รอบตัวเธอ เธอก็รู้ได้ทันทีว่าลูกสาวของนางซาบริน่าดันสวมของไม่น่าพิสมัยใส่ศีรษะเธอเสียแล้วแต่เนื่องจากมีคนจำนวนมากอยู่ที่นี่ เซลีนจึงไม่อยากสร้างเรื่องด้วยการโต้เถียงกับเด็กคนนั้นแต่ใช่ว่าเธอจะคาดไม่ถึงว่านางเด็กไอโนะผู้ซึ่งมาจากพื้นเพที่ต่ำต้อยเช่นนี้จะสวมหมวกสีเขียวที่มีคำว่าไอ้จ้อนบนศีรษะเธอเด็กหญิงคนนี้พยายามจะบอกว่าจะมีคนมาหลอกล่อสามีเธอรึเปล่า?ผู้หญิงคนไหนที่พยายามจะขโมยผู้ชายของเธอไป!นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่าผู้หญิงคนนั้นมีค่าพอหรือไม่!“โอ้ หมวกสีเขียวใบนั้นเหมาะกับคุณมาก” ไอโนะเยาะเย้ยเธออย่างไร้เดียงสาเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ อาจอายุเพียงแค่ 5 ขวบ แต่เธอรู้ว่าคำว่าชู้ หมายถึงอะไรนั่นเป็นเพราะว่าบ่อยครั้งที่ลุงและแม่ของเธอเดินไปข้างนอก คนรอบข้างจะไม่รู้ว่าพวกเขามีความสัมพันธ์กันอย่างไร เมื่อย้ายไปอยู่ที่ใหม
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 317
ไอโนะรู้สึกกลัวมากจนวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเซบาสเตียน แม้ว่าเธอจะหดตัวในอ้อมกอดของพ่อ แต่เธอก็ไม่ลืมที่จะใส่ไฟใครบางคนด้วย “คุณ...น้า... คุณน้าฟรอสต์ขอให้หนูสวมหมวกให้คุณค่ะ เธอบอกว่าสีโปรดของคุณคือสีเขียว และชู้ก็เป็นชื่อที่น่ารัก เธอเป็นคนซื้อดินสอสีทั้งหมดนั้นให้หนู ฮื้อ..." ขณะที่เธอพูดอย่างนั้น ไอโนะก็เริ่มร้องไห้แต่ในใจ เธอกำลังหัวเราะ เธอแทบจะกลั้นไว้ไม่อยู่ และต้องหัวเราะออกมาเสียงดัง! เธอสำลักจนเกือบตาย สำหรับไอโนะ แม้ว่าพ่อตูดหมึกของเธอจะใจร้าย แต่เธอก็เริ่มเกลียดเขาน้อยลงเรื่อย ๆ เช่นนั้นเธอจึงไม่ยอมให้ผู้หญิงคนอื่นขโมยพ่อไปจากแม่อย่างแน่นอนแม้ว่าในบางครั้งพ่อตูดหมึกและแม่ของเธอจะทำตัวเหมือนเป็นศัตรูกัน และอาจจะทำเช่นนั้นต่อไปได้ ไอโนะไม่อยากให้คนนอกเข้ามาแทรกกลางระหว่างพวกเขาไอโนะจะทำทุกอย่างเพื่อไล่ผู้หญิงทุกคนให้ห่างจากพ่อของเธอจะไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่ได้รับการยกเว้นครั้งนี้เธอยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวแม้ว่าไอโนะอายุ 5 ขวบ อาจไม่รู้จักคำว่า 'ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว' แต่นั่นเป็นความตั้งใจของเธอตั้งแต่ต้นเธออยากช่วยแม่ของเธอกำจัดผู้หญิงทุกคนรอบตัว
Latest chapter
