Share

บทที่ 112

เหลยเฉียงหยิบมีดสั้นออกมา แล้ววิ่งไปข้างหน้าสองสามก้าว และจ้วงแทงซ้ำจ้าวหลานที่ท้องอีกหลายแผล!

จ้าวหลานมีเลือดไหลทะลักออกมาอย่างมากและเกือบจะหมดสติไป

แต่คนเหล่านี้ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด โจวห้าวยังก้าวไปข้างหน้าเพื่อเตะซ้ำอีก2-3ครั้ง

ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเคยเป็นทหารเมื่อครั้งที่เธอยังเด็กและไม่เกรงกลัวใคร ผู้มีบารมีคนนี้ก็ได้จมอยู่บนกองเลือด

เลือดยังไหลออกมาจากร่างกายเธอไม่หยุด และมีคราบเลือดขนาดใหญ่กระจายไปอยู่ตามพื้น

"คุณชายเยว่ มันคงตายไปแล้วล่ะ เราออกไปจากที่นี่กันเถอะ โชคร้ายจริงๆเลย!" เหลยเฉียงกล่าว

"เอาล่ะ ไปกันเหอะ" เยว์ยี่เฟิงกล่าว

ทุกคนหันกลับไปขื้นรถแล้วออกจากสวนสาธารณะ

หลังจากเยว์ยี่เฟิงและพวกออกไปได้ไม่นาน ซูหว่านเอ๋อร์ก็ขับรถเข้ามาในสวนสาธารณะนั้น

เมื่อเธอเห็นเลือดจ้าวหลานที่นอนจมเลือดอยู่บนพื้นก็ตกใจมาก

"แม่คะ! แม่คะ!" ซูหว่านเอ๋อร์ร้องเรียกและรีบวิ่งลงจากรถไป

เมื่อเธอมาอยู่ข้างๆจ้าวหลาน เธอก็อดไม่ได้ที่จะปิดปากแล้วร้องไห้ออกมา

จ้าวหลานถูกแทงไปหลายครั้ง จนร่างกายเธอเต็มไปด้วยเลือดและบาดแผลจำนวนมาก จนเธอไม่กล้ามองไปตรงๆด้วยซ้ำ

"แม่! แม่! อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะคะ ฉัน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status