Share

บทที่ 54

ฟู่ตงฮุยและเซวียลี่ลี่บ่นแบบไม่จบไม่สิ้นและไหว้ขอไว้ชีวิต แต่จ้าวหู่ก็ไม่สนใจ

ส่วนคนที่อยู่ในโรงแรม พวกเขาก็รู้ว่าจ้าวหู่เป็นยังไงและไม่กล้าโทรหาตำรวจด้วยซ้ำ

เพื่อนร่วมชั้นทำได้แค่มองดูพวกเขาตีกันเท่านั้น ท้ายที่สุดจ้าวหู่คนนี้ดูไม่ใช่คนดีเลย!

ยังไงก็แล้วแต่ คนอย่างเซวียลี่ลี่นั้นไม่คู่ควรการถูกเห็นใจด้วยซ้ำ เธอกำเริบและชอบอวดดี

ถ้าไม่ใช่เธอเริ่มก่อน เธอคงไม่ถูกตีแบบนี้

สำหรับหลินเซียว เขาจะไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก แม้ว่าจ้าวหู่จะไม่ลงไม้ลงมือ เขาก็คงจะสอนบทเรียนให้กับฟู่ตงฮุยและเซวียลี่ลี่

จนกระทั่งฟู่ตงฮุยและเซวียลี่ลี่ถูกทุบตีจนมีรอยฟกช้ำยับเยิน จากนั้นจ้าวหู่ก็โบกมือเพื่อบอกให้ลูกน้องของเขาหยุด

เมื่อเห็นท่าทางที่น่าสังเวชของเซวียลี่ลี่ เพื่อนร่วมชั้นทุกคนก็รู้สึกเห็นอกเห็นใจ

หม่าเหวินจิ้งก้าวไปข้างหน้าเริ่มตบหน้าของเซวียลี่ลี่และฟู่ตงฮุยอีกครั้ง

“เมื่อกี้เธอหยิ่งมากนักไม่ใช่เหรอ งั้นก็หยิ่งต่อไปเถอะ!” หม่าเหวินจิ้งพูดด้วยความโกรธขณะทุบตีเธอ

“ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้ว อย่าใส่ใจสนไร้ค่าอย่างพวกฉันเลย ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ” เซวียลี่ลี่ขอร้อง

เดิมทีเซวียลี่ลี่วางแผนที่จะอวดต่อหน้าเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status