Chapter 47
Nakatingin ako kay Carlew habang siya ay natutulog. Pinagmamasdan ang mga features na meron siya, tila ba kinakabisa at itinatago sa memoriya para hindi makalimutan kung sakaling matapos na ang lahat at lumipas ang matagal na panahon. Para kahit paano ay may babalikan akong magandang alaala naming dalawa. Ang pagsasalo namin sa huling gabi dito sa Loboc.
Napangiti ako. Kitang kita ko ang medyo pag itim ng kaniyang balat tulad ng sa akin. Halata mong nabilad kami sa arawan kahit na sa sandaling panahon lang kami nag stay dito at sa Panglao.
Sa huling araw namin sa Panglao Island ay nagbangka lang kaming dalawa. Walang kasamang magmamando ng banggka, kundi siya ang magpapaandar noon.
"Sigurado ka bang kaya mo? Baka mamaya humito yan sa gitna ng dagat, patay tayo niyan. Hindi na tayo makakabalik ng resort." kabado kong sabi sa kaniya.
May tiwala naman ako sa kaniya, pero
Chapter 48"Mom." tawag ko kay Mommy nang makapasok kami ng bahay. Nakaupo siya sa isang upuan sa living room habang nanunuod ng T.V.Mabilis lang kaming nakapasok ng bahay dahil kasama ko si Justine. Hindi na nag tanong pa ang kasambahay na nagbukas ng gate para sa amin, lalo na nang makita ako. Kita ko pa ang pagkagulat sa mukha ng kasambahay nang makita akong kasama si Justine.Alam kong masyado nang makapal ang mukha ko para umuwi pa roon. Dalawang beses ko nang ginawa at hindi impossibleng ulit kong muli iyon sa panagatlong pagkakataon na hinding hindi ko na gagawin tulad ng iniisip nila.Matalim ang tingin sa akin ni Mommy nang lingunin ako nito. Agad akong napahakbang paatras nang tumayo ito at humakbang palapit sa akin. Kita ko ang galit sa kaniyang mga mata na nagpatakot sa akin. Ngayon ko lang nakitang ganoon kagalit si Mommy."Where have you been?!" dumagundong ang bos
Chapter 49Mabilis na lumipas ang mga araw, at linggo. Naging busy ako sa pag-aayos ng aming kasal, ako sa mga venue at magiging theme. Habang si Justine naman ay sa mga kailangan sa simbahan. Tinutulungan naman kami nila Mommy at Tita sa lahat kaya gumagaan. Nagtataka lang ako doon sa mga seminar, sinong naattend kasama ni Justine.Matapos naming mag-usap ni Mommy ay hinayaan na nila akong muli basta wag ko na daw uulitin ang nangyari, and I promised to them that I'm not going to do that again.Hindi ko na din nakita pa si Carlew simula nang araw na iwan ko siya sa Bohol at umuwi ako dito sa Manila. Wala din akong naging balita sa kaniya, walang na banggit sa akin si Tita o Justine tungkol dito, at hindi naman nag iba ang tungo sa akin ni Tita tulad ng inaasahan ko. Napaisip tuloy ako kung alam ba nilang si Carlew ang kasama ko nang mawala ako.Kahit papaano ay mas okay na din na wala akong balita k
Ate Ching: Congrats dahil umabot ka sa chapter na ito. Maraming salamat sa pagbabasa at pagsupporta.Chapter 50Naalimpungatan ako sa mainit na katawang bumabalot sa akin. Mahigpit na yakap. Hahayaan ko nalang sana nang maramdaman kong kapwa kami walang saplot. Walang pag aatubling iminulat ko ang aking mga mata at agad na bumungad sa akin si Carlew na nakayakap sa akin.Mabilis na bumalik sa isip ko ang nangyare kagabi. Lasing ako at sumasayaw sa dance floor ng hilahin ako ni Carlew paalis doon. Halos mapamura ako sa aking naalala.Shit! Bumigay ako! Ang malala pa may nangyari sa aming dalawa, sa gabi bago ang aking kasal. Ang tanga-tanga ko talaga!Dahan-dahan akong umalis sa kaniyang tabi at sinuot ang aking mga damit bago umalis. Gusto kong magsisisi sa nangyare, ngunit may parte sa akin hindi na dapat ako magsisisi dahil mahal ko siya at mamahalin parin kahit alam kong mali.
Ate Ching: Thank you dahil umabot ka dito. Salamat sa pagsupporta. Sana basahin mo din ang iba ko pang stories.EpilogueFinally, matutuloy na din. Mapapasakin na din siya... Kahit na... Akala ko ay iniwan na naman niya ako...Tahimik akong nakaupo sa isang lamesa sa loob ng coffee shop. Hinihintay ko ang aking order habang kaharap ang aking laptop."Coffee for Carlew." sabi ng babaeng nasa counter-barista.Mabilis akong tumayo at lumapit doon para kuhanin ang aking kape. The lady barista sweetly smile at me, so I smile back."Thank you."Aalis na sana ako doon at babalik sa aking kinauupuan kanina ng may isang naka high school uniform ang lumapit sa counter para umorder. Hindi ko alam kung anong meron sa kaniya, pero hindi ko mapigilang mapatingin at mapatitig.She looks cute at her uniform. Blouse with two pockets a
Special Chapter Carlew Her beautiful and peaceful face, kahit anong anggulo, gising man o tulog ang ganda-ganda, lalo akong naiinlove. I'm watching her while sleeping, and I think it's my new found hobby. I traced her face, her fair skin, her long and black lashes, her rosy cheeks and her reddish lips, and her brownish straight shiny long hair, so natural. It's been a year now, and we're happy and contented with each other. We both have a work, we also travel like what she wants. “Baka matunaw ako.” I cackled when she spoke. “I love you.” I whispered and kiss her forehead. I'm still in the bed, waiting for her to wake up. “I love you talaga ang bungad? Hindi ba Good morning?” she said and pouted, hindi ko mapigilan ang mapangiti. “Good morning, baby.” I whispered again, this time I saw her smile.
Prologue"Miss Zette, gumising ka na daw po dahil mamaya maya lang ay darating na po ang mga mag-aayos sayo." nagising ako sa katok ng isa naming kasambahay para sabihin sa akin iyon.Labag man sa loob ko ay bumangon na ako para maligo. Pagpasok ko ng banyo ay bumungad sa akin ang reflection ko sa salamin. Sandali akong natigilan nang makitang kalat kalat ang make-up sa aking mukha dahil sa pag-iyak ko kagabi.Ikakasal ako sa lalaking hindi ko kilala? What the heck?! Matatanggap ko pa kung nakilala ko manlang sya bago ang kasal namin. Yung tipong kahit isang date lang. Pero hindi! It's been a year since I met that jerk. And now? I'm going to married him.**"Anak, mamaya sa dinner. Suotin mo tong dress na ito. May bisita tayo." napalingon ako kay Mommy noong pumasok sya ng kwarto ko. Tinignan ko ang dress na bitbit nya. Kulay pink ito na may nakinang-kinang, tumango nalang ako ka
Chapter 1Hindi mawala sa isip ko ang ginawa ko kanina. Sinubukan kong matulog pero hindi ko magawa kaya pinili kong pumunta sa bar nang mag-isa, para na din makalimot."Whisky please." sabi ko sa bartender."Ma'am, lasing na po kayo. Wala pa kayong kasama. Hindi ko na po kayo pwedeng bigyan." paliwanag sa akin ng bartender. Kahit naikot na ang paningin ay nagawa ko pa ding makipagtalo."Anong mag-isa? May kasama ako noh!" pagsisinungaling ko. Ang gusto ko lang ngayon ay ang makalimot.Halos magmakaawa na ko sa bartender ng tinignan lang ako nito at inilingan na para bang disappointed sa akin. Hindi na ako nakaimik pa dahil sa alaalang bumabalik sa aking isip na dapat ay kinakalimutan ko na ngayon."Kasama ko sya. Bigyan mo na sya." agad akong napatingin sa lalaking umupo sa aking tabi pero agad ding nilingon ang bartender na ngayon ay nagdadalawang isip pa p
Chapter 2 Pagkatigil palang ng kanyang kotse sa parking lot ng Hotel ay agad na akong bumaba para iwan syang mag isa. Kahit medyo hilo ay nakaya kong pumasok sa loob ng hotel at daretso sa elevator. Mabilis akong makarating ng floor kung saan ako naka check in. Ramdam ko parin ang kaba dahil sa kanyang sinabi. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya, hindi sa dahil impossible kundi dahil tumutugon ang puso ko sa kanya. It's like I like him too. Umiling ako sa sarili ko. Pagpasok ko ng kwarto ay agad ako natulog, hindi naman ako nahirapan dahil sa antok na dulot ng alak sa akin. Kinabukasan ay maaga din akong nagising para makapag ayos ng sarili para sa aking flight papuntang Tagbilaran Bohol. 8 ang flight ko, at sakto lamang sa pagdating ko sa Paliparan. Buong flight ay tulog ako, nagising lamang ako ng mlapit ng maglanding. Isang oras din ang lumipas bago ko tuluyang nakita ang magandang lugar