Ate Ching: Thank you dahil umabot ka dito. Salamat sa pagsupporta. Sana basahin mo din ang iba ko pang stories.
Epilogue
Finally, matutuloy na din. Mapapasakin na din siya... Kahit na... Akala ko ay iniwan na naman niya ako...
Tahimik akong nakaupo sa isang lamesa sa loob ng coffee shop. Hinihintay ko ang aking order habang kaharap ang aking laptop.
"Coffee for Carlew." sabi ng babaeng nasa counter-barista.
Mabilis akong tumayo at lumapit doon para kuhanin ang aking kape. The lady barista sweetly smile at me, so I smile back.
"Thank you."
Aalis na sana ako doon at babalik sa aking kinauupuan kanina ng may isang naka high school uniform ang lumapit sa counter para umorder. Hindi ko alam kung anong meron sa kaniya, pero hindi ko mapigilang mapatingin at mapatitig.
She looks cute at her uniform. Blouse with two pockets a
Special Chapter Carlew Her beautiful and peaceful face, kahit anong anggulo, gising man o tulog ang ganda-ganda, lalo akong naiinlove. I'm watching her while sleeping, and I think it's my new found hobby. I traced her face, her fair skin, her long and black lashes, her rosy cheeks and her reddish lips, and her brownish straight shiny long hair, so natural. It's been a year now, and we're happy and contented with each other. We both have a work, we also travel like what she wants. “Baka matunaw ako.” I cackled when she spoke. “I love you.” I whispered and kiss her forehead. I'm still in the bed, waiting for her to wake up. “I love you talaga ang bungad? Hindi ba Good morning?” she said and pouted, hindi ko mapigilan ang mapangiti. “Good morning, baby.” I whispered again, this time I saw her smile.
Prologue"Miss Zette, gumising ka na daw po dahil mamaya maya lang ay darating na po ang mga mag-aayos sayo." nagising ako sa katok ng isa naming kasambahay para sabihin sa akin iyon.Labag man sa loob ko ay bumangon na ako para maligo. Pagpasok ko ng banyo ay bumungad sa akin ang reflection ko sa salamin. Sandali akong natigilan nang makitang kalat kalat ang make-up sa aking mukha dahil sa pag-iyak ko kagabi.Ikakasal ako sa lalaking hindi ko kilala? What the heck?! Matatanggap ko pa kung nakilala ko manlang sya bago ang kasal namin. Yung tipong kahit isang date lang. Pero hindi! It's been a year since I met that jerk. And now? I'm going to married him.**"Anak, mamaya sa dinner. Suotin mo tong dress na ito. May bisita tayo." napalingon ako kay Mommy noong pumasok sya ng kwarto ko. Tinignan ko ang dress na bitbit nya. Kulay pink ito na may nakinang-kinang, tumango nalang ako ka
Chapter 1Hindi mawala sa isip ko ang ginawa ko kanina. Sinubukan kong matulog pero hindi ko magawa kaya pinili kong pumunta sa bar nang mag-isa, para na din makalimot."Whisky please." sabi ko sa bartender."Ma'am, lasing na po kayo. Wala pa kayong kasama. Hindi ko na po kayo pwedeng bigyan." paliwanag sa akin ng bartender. Kahit naikot na ang paningin ay nagawa ko pa ding makipagtalo."Anong mag-isa? May kasama ako noh!" pagsisinungaling ko. Ang gusto ko lang ngayon ay ang makalimot.Halos magmakaawa na ko sa bartender ng tinignan lang ako nito at inilingan na para bang disappointed sa akin. Hindi na ako nakaimik pa dahil sa alaalang bumabalik sa aking isip na dapat ay kinakalimutan ko na ngayon."Kasama ko sya. Bigyan mo na sya." agad akong napatingin sa lalaking umupo sa aking tabi pero agad ding nilingon ang bartender na ngayon ay nagdadalawang isip pa p
Chapter 2 Pagkatigil palang ng kanyang kotse sa parking lot ng Hotel ay agad na akong bumaba para iwan syang mag isa. Kahit medyo hilo ay nakaya kong pumasok sa loob ng hotel at daretso sa elevator. Mabilis akong makarating ng floor kung saan ako naka check in. Ramdam ko parin ang kaba dahil sa kanyang sinabi. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya, hindi sa dahil impossible kundi dahil tumutugon ang puso ko sa kanya. It's like I like him too. Umiling ako sa sarili ko. Pagpasok ko ng kwarto ay agad ako natulog, hindi naman ako nahirapan dahil sa antok na dulot ng alak sa akin. Kinabukasan ay maaga din akong nagising para makapag ayos ng sarili para sa aking flight papuntang Tagbilaran Bohol. 8 ang flight ko, at sakto lamang sa pagdating ko sa Paliparan. Buong flight ay tulog ako, nagising lamang ako ng mlapit ng maglanding. Isang oras din ang lumipas bago ko tuluyang nakita ang magandang lugar
Chaper 3Nang nahimasmasan ako ay naisipan kong lumabas saglit ng hotel ay pumunta sa malapit na 7Eleven. I want ice cream, pampawala ng stress."149 Ma'am." inabot ko ang bayad ko sa kanya. Bunuhat ko ang binili kong solo ice cream at mga sitsirya bago kinuha ang sukli ko. Lumabas ako ng 7Eleven at doon umupo sa labas, kung nasaan ang mga upuan at lamesa nila.I open the ice cream. Agad akong natakam. Kahit malamig na ay hindi ko papalagpasing hindi ubusin ito. Nakakawala ng stress ang ice cream dahil sa lamig. Binuksan ko din ang Malaking Vcut na binili ko. In this way, nabawasan ang bigat na nararamdaman ko.Mag-isa akong nakain. Tahmik lang, kaya hindi ko maiwasang maisip yung mga panahon na nagging sunod sunuran ako kina Mommy at Daddy. Kumirot ang puso ko sa mga naalala.***"89? Ayos na din. Hindi na mababa.." dismayadong sabi ni Daddy sa akin. Agad na
Chapter 4'Then, I'll be your boyfriend started today.''Then, I'll be your boyfriend started today.''Then, I'll be your boyfriend started today.'Hindi agad nag sink in sa utak ko ang sinabi niya. Akala ko ba like lang? Bakit niya sinabing boyfriend ko na sya?"But I don't love you." Daretsong sabi ko sa kanya ng makabawi ako. Nakita ko ang pagka gulat niya sa sinabi ko."Then, I court you." Para akong na disappoint.Akala ko ba kami na? Bakit liligawan pa?"No need. Like you said earlier. You're my bofriend. So you'll be." Agad niya akong nilingon. Nakita ko ang nag-aapoy niyang mga mata."Okay, then. You're mine." Unti unti syang lumapit sa akin, agad akong nilamon ng kaba. I step back, pero mali ata ang ginawa ako. Napasandal lang ako sa pinto ng varenda at mabilis nya akong na corner."You are my E
Chapter 5Kakalabas ko lang ng CR, naligo. Agad akong nagbihis para matignan ko ang kusina kung ano ang maari kong mailuto para sa hapunan naming dalawa ni Casey.Pagbukas ko ng refrigerator ay ganoon nalang ang gulat ko ng wala akong nakitang maaring mailuto doon, bukod sa kalahating tray ng itlog. May isang tubig na nasa pitsel at isang galoon na ice cream lang ang naandoon. Sinubukan kong maghanap sa mga cabinet na nasa kusina, ngunit wala din akong nakita kundi ilang cup noodles at mga sitsirya."Kumakain ba ng isang iyon? Tsk." Isinara ko ang cabinet na huli kong binuksan.Kinuha ko ang phone ko, balak ko sanang itext si Casey pero may natanggap na agad akong message galing sa kanya.Casey:Friend, pasensya kana kung wala kang makikitang maaaring iluto dyan sa unit ko kundi itlog. Madalas kasi akong sa labas kumain, kasama ang boyfriend ko. Pasensya na.
Chapter 6Mabilis na lumipas ang mga araw. Madalas na tumatawag, text at video call kaming dalawa ni Carlew. Tulad ngayon, kausap ko sya sa phone. Buti nalang at hindi kami nagkakasawaang dalawa kahit na puro ganto lang muna kaming dalawa."Sinong kasama mo mag shopping?" umiling lang ako sa kanya. Sinabi ko sa kanya mamimili ako ng damit para sa mga susuotin ko sa pag-uumpisa ko sa trabaho. Kahit na sa isang linggo pa iyon.Wala akong kasama para mamili ng office attire. Madami naman ako noon sa bahay, pero wala akong nadala kahit isa.Duh! Kung magdadala ako ng ganoon ay pagdududahan pa ako, dahil honeymoon lang naman ang pupuntahan ko SANA kung natuloy ang kasal, ehh hindi natuloy dahil sa ginawa kong kagaguhan. Kaya kaonti lang ang nadala ko. At mga literal na puro panggala lang ang mga iyon."Wag ka na kaya munang magtrabaho? Tsaka nalang." Agad akong napailing sa sinabi niy