Ilang sandali pa nga pagkatapos nilang mag- usap ni Lucas sa telepono ay kaagad na dumating sa kanilang bahay si Kian. Agad nitong inabot sa kaniya ang regalong sinabi nito kaninang magkausap sila sa telepono.
Regalo? Muli niyang naitanong sa kaniyang isip habang nakatitig sa hawak niya. Naghanda siya ng isang regalo niya na ilang araw niyang pinag- isipan kaya nga lang ang nakakalungkot ay hindi nito ito gusto. Aalis na sana si Kian pagkatapos na pagkatapos nitong maibigay sa kaniya ang regalo ni Lucas nang pigilan niya ito.
Hinila niya ito hanggang sa kusina at pagkatapos ay binuksan niya ang ref at maingat na inilabas doon ang cake.
“Ako mismo ang gumawa nitong cake at gutso kong tulungan mo ako at dalhin natin ito sa kaniya.” sabi niya kay Kian na bahagyang natigilan dahil sa sinabi niya.
…
Biglang naalala ni Kian ang mga salita na sinabi sa kaniya kanina ng kaniyang boss na si Lucas.
“Kung sabihin niya na dalhan mo ako ng cake ay tumanggi ka.” bilin nito sa kaniya kanina.
Napatingin siya kay Annie at hindi niya alam kung tama ba na sabihin niya rito ang mga ibinilin sa kaniya ng kaniyang boss. Ilang minuto siyang nag- isip at nagdadalawang isip ngunit pinili niya pa rin na sabihin rito ang totoo.
“Sinabi ni Mr. Montenegro na hindi siya mahilig sa matamis. Alam niyang mahilig ka raw sa matamis kaya hiniling niya na ikaw na lamang raw ang kumain.” sabi nito.
…
Naikuyom ni Annie ang kaniyang mga kamay nang marinig niya ang sinabi nito at halos manghina ang kaniyang mga tuhod. Hindi na siya nagmatigas pa sa tauhan ni Lucas na si Kia at hindi na niya ipinagpilitan pa ang gusto niya.
Pagkaalis nito ay dinala niya ang cake sa silid niya ngunit nang nasa pinto na siya ng silid ay bigla na lamang siyang nadulas dahilan na maibagsak niya ang cake. Mabuti na lamang at hindi siya napano at dahil napasubsob lamang siya sa sahig at naitukod niya ang dalawa niyang kamay. Dahil sa nangyari ay bigla na lamang tumulong muli ang kaniyang mga luha. Sobrang sakit ng nararamdaman niya ng mga oras na iyon.
Noon pa man ay alam na niyang hindi gusto ni Lucas ng cream o kahit na anumang cake na matamis kaya siya ang gumawa ng cake na iyon mag- isa at sinadya niya iyong tinabangan. Kaunti lang ang inilagay niyang gatas at talagang hindi matamis. Wala rin itong cream at pawang cake base lamang. Ni hindi man lang nito ginustong sumubok tumikim ng kahit isang kagat lamang.
Binuksan niya ang cake at mapait na ngumiti habang nakatitig rito. Umupo siya ng maayos at malungkot na gumuhit ng pamilya ng tatlo gamit ang kaniyang kamay at pagkatapos ay bigla siyang ngumiti na tila ba isang baliw. Pagkalipas lamang ng ilang sandali ay bigla na lamang niyang inabot ang cake at kumagat rito.
Ibinaba niya ang kaniyang ulo sa cake at hindi na niya inisip pa kung ano ang istura niya habang kumakain ng cake at kinain niya ito sa ubod ng kaniyang makakaya, kahit na mukha na siyang baliw.
Napakalaki ng cake na iyon kung tutuusin at hindi niya akalain na makakalahati niya ito at sa puntong iyon ay bigla siyang nakaramdam na tila ba masusuka siya kaya binitawan niya ito at tumakbo sa banyo upang sumuka.
Pagkatapos niyang magsuka ay pinulot niya ulit ang cake at nagsimula na namang kumain. Hindi niya napigilan na hindi mapaiyak, kumakain siya habang umiiyak. Ang alat at lasa ng cake ay naghalo na at hindi na niya mawari kung ano ang lasa ng kinakain niya dahil ang alam lang niya ay kailangan niyang ubusin ang cake.
Hindi siya nakuntento hanggang hindi niya naubos ang buong cake ngunit pagkatapos siya ay nagsuka at nagtae sa banyo dahil ang kaniyang tiyan ay sumakit at dumagdag ang pagkahilo at panghihina ng kaniyang katawan.
Walang sinuman sa mundo bukod sa kaniyang ina ang nakakalam na siya ay allergic sa mga itlog kaya tuwing birthday niya ay lagi lang siyang kumakain ng cream at hindi cake. Ngunit sa pagkakataong iyon ay hindi lang basta cake ang kinain niya dahil buong cake iyon. Sinabi niya sa kaniyang sarili na iyon na ang huling araw na magiging t*nga siya at magiging baliw para kay Lucas.
Pagkatapos niyang magsuka ay napaluha na lamang siya, pero para hindi siya marinig ng ibang tao ay tinakpan niya ang kaniyang labi gamit ang kaniyang mga kamay upang walang lumabas mula sa kaniyang bibig na kahit anumang ingay.
“Baby pasensiya kana. Hindi napigilan ni Mommy si Daddy…” bulong niya rito na tila ba naririnig siya nito. “Hindi mahal ni Daddy si Mommy dahil may mahal siyang iba, pero umaasa si Mommy na magkakaayos pa kami ng Daddy mo pero hindi naman ako pwedeng maging makasarili anak.” napasinghot siya.
“Anak kailangan mong maging malakas. Kaya kang palakihin ni Mommy ng mag- isa.” sabi niya rito at marahang hinaplos ang kanyang tiyan.
Nagitla siya nang bigla na lamang nag- ring ang kanyang cellphone kaya bigla na lamang siyang lumabas mula sa banyo at mabilis na pinunasan ang luha sa kaniyang mga mata. Huminga siya ng malalim upang maging kalmado na ang pakiramdam niya bago niya iyon sinagot.
“Hello.” tahimik siyang sumagot at pilit na pinakaswal ang kaniyang tinig.
“Natanggap mo ba ang regalo? Nagustuhan mo ba?” excited na tanong nito sa kaniya.
“Well, nagustuhan ko. Salamat.” pagsisinungaling niya kahit na sa totoo lang ay kapupulot niya lamang ang box at binuksan iyon. Isang kulay pulang mga hikaw ang nasa loob at hindi ang ipinangako nitong jasper na hikaw. Ano kayang naging problema sa regalo nito?
“Bagay na bagay iyon sayo lalo na at maputi ka.” sabi nito at ilang sandaling hindi ito nagsalita, akala nga niya ay pinatay na nito ang tawag ngunit bigla na lamang niyang narinig mula nag tinig nito. “Hindi na ako uuwi diyan ngayong gabi.” sabi nito.
“Honey sinabi mo na ba sa kaniya? Halika na, nakahanda na ang ating candlelight dinner…” sabi ng isang malambing na tinig sa background nito. Alam niya na kaagad kung sino iyon, si Trisha.
“Ingatan mo ang sarili mo…” sabi ni Lucas sa kaniya at bago nito tuluyang ibaba ang telepono.“Sige salamat.” sagot niya rito kahit na hindi niya alam kung narinig ba siya nito.Kahit na mahina lamang ang tinig ni Trisha sa background ay rinig na rinig niya ang binanggit nitong candlelight dinner. Sa kanilang ikalawang anibersaryo ay nakipag- candlelight dinner ito sa iba. Napakasaklap ng kalagayan niya kung tutuusin dahil totoo ngang nagbalik na ang babaeng minahal nito kahit na napakahirap niyang paniwalaan ang bagay na iyon pero iyon ang totoo.At ang katotohang iyon ang sumampal at gumising sa kaniya sa ginawa niyang pantasya niya. Wala na siyang kailangang sabihin pa dahil sa loob ng dalawang taon ay wala pa rin siyang panama kay Trisha. Bakit nga ba kasi iniisip niya na pipiliin siya ni Lucas? Kapag ba sinabi niya rito na buntis siya?Bigla siyang nakaramdam ng tuwa dahil sa hindi niya sinabi rito ang tungkol sa pagbubuntis niya kung hindi ay pinahiya niya siguro ang sarili niya
Nagtatakang napatingin sa kaniya si Annie. Naguguluhan. “Naaalala ko pa noong pinakasalan ko siya ay ikaw ang unang- unang tumutol sa kasal namin pero ngayong nalaman mong naghiwalay kami ay nagagalit ka pa. Hindi ba dapat ay ikaw ang unang maging masaya dahil tuluyan na kaming maghihiwalay?” tanong niya rito.“Noon iyon, iba na ngayon. Noong una aaminin ko na hindi talaga kita gusto noon para kay Lucas pero noong makilala kita ay nag- iba ang pagtingin ko sayo. Isa pa ay kasal na kayo, ang kasal ay dapat ninyong pahalagahan dahil hindi naman isang laro ang pagpapakasal. At isa pa…” ibinitin nito ang sinasabi at nagpatuloy, “Mas bagay ka pa rin naman para kay Lucas kaysa sa Trisha na iyon.” makahulugang sabi nito sa kaniya bago siya nito tinalikuran. Hindi na niya nagawang magsalita pa o ni sumagot man lang rito.Naipilig na lamang niya ang kanyang ulo at mabilis na tumalikod din doon upang tawagin na lamang niya ang driver. Kailangan na niyang maiuwi ang kanyang asawa. Mabilis niya
Mabilis na bumangon si Lucas nang marinig niya ang sinabi nito at agad na kinuha mula sa kaniya ang cellphone. Umalis ito sa kama at pagkatapos ay lumapit sa bintana at hinawi ang kurtina. Nanatili siyang nakahiga sa kama at pinanuod lamang ito. Ilang minuto itong nakipag- usap kay Trisha at medyo malayo si Lucas sa kanya kaya hindi niya marinig ang pinag- uusapan ng mga ito.Tanging ang ekspresyon lamang nito ang kanyang nakikita. Pagkatapos nitong tapusin ang tawag ay lumapit sa kaniya si Lucas. Tiningnan niya ito na nakataas ang kilay.“Hindi ko sinasadyang masagot ang tawag ni Trisha. Hindi ba siya nagalit?” tanong niya rito.“Hindi naman. Ipinaliwanag ko sa kaniya kung bakit,” huminto ito at pagkatapos ay sumulyap sa kaniya. “At sinabi ko na mag- asawa tayo kaya normal lang na sa iisang kama tayo matulog.” sabi nito.“Yeah.” sarkistong sagot
“Doc, ano kasi buntis ako. Safe ba na inumin ko ang mga gamot na ibibigay mo sa akin?” napakunot ang noong tanong nito at muling tumayo. “Papalitan ko itong gamot at sa halip na inumin mo ay bibigyan na lang kita ng pangpahid.” sabi nito at muling naglakad paalis sa harap niya.“Pasensiya na po.” tanging nasabi na lamang niya.Pagkaalis ng doktor ay iyon naman ang eksaktong pagpasok sa loob ni Lucas. Bakas sa mukha nito ang galit kaya napalunok na lamang siya. Malamig na tumingin ito sa kaniya.“Marunong kana palang magsinungaling ngayon Annie.” malamig na sabi nito sa kaniya.Alam na niya kaagad kung ano ang tinutukoy nito. Ang pagsisinungaling niya tungkol sa pag- inom niya ng gamot.Mabilis siyang nag- iwas ng tingin rito at napayiko dahil alam niya na mali talaga siya. “Pasensiya na hindi ko intensiyon na magsinungaling sa
“Kailan kapa natutong magpa-cute—” hindi pa natatapos magsalita si Lucas nang bigla na lamang silang nauntog pareho dahil sa biglaang pagpreno ng kanilang driver.Mabuti na lamang sa dibdib siya ni Lucas napasubsob dahil kung hindi ay baka nagkabukol na siya ng wala sa oras.“Pasensiya na po Sir hindi ko po sinasadya.” paghingi ng tawad ng driver kay Lucas.Wala naman itong nagawa kundi ang mapabuntung hininga na lamang. “Mag-ingat ka sa pagmamaneho.” tanging sabi na lamang nito. Ilang sandali pa ay lumayo siya mula kay Lucas at umayos ng upo.“Kailan ka pa natutong magpa-cute ng ganuon?” muling tanong nito sa kaniya na ikinakibit balikat niya lamang.“Ikaw ang nagsabi sa akin na pakiusapan ka diba?” saad niya na gamit muli ang malambing niyang tinig at pagkatapos ay napangisi.Sa loob ng
Pagkaalis ni Lucas ay mabilis din naman sinenyasahan ni Trisha ang kasama nitong babae na si Lucy na iwan muna sila sandali. Naiwan silang dalawa na magkaharap. Akmang magsasalita na sana si Annie nang maunahan siya ni Trisha sa pagsasalita.“Ganun talaga si Lucas kapag ako na ang pinag-uusapan handa siyang gawin kahit ano para sa akin.” sabi nito na may halo pang pagmamayabang ang tinig.“Nakita mo naman na sinabi ko ng si Lucy na lang ang kukuha ngunit hindi siya pumayag.” dagdag nito at kung siya lang ang masusunod ay ayaw niya sanang marinig ang mga sinasabi nito at mga susunod na sasabihin pa nito dahil ayaw niyang marinig pa mula rito kung paano ito mahalagahan ni Lucas.Bigla niyang naalala ang mga mahahalagang araw sa kanila bilang mag-asawa. Hindi nga nakakalimutan ni Lucas ang kahit na anumang okasyon sa buhay nila ngunit laging si Kia lamang ang gumagawa ng paraan sa lahat, ang pumipili
“Oo.” sagot niya dahil magiging asawa naman na niya ang lalaking sinasabi niya na nagugustuhan niya sa matagal na panahon.Pero ngayon ay tila siya nagising sa kanyang panaginip. Kung nagsasabi man ito ng totoo ibig sabihin lang ay una pa lang ay nagsinungaling na sa kaniya si Lucas. Tatlong taon? Napakuyom ang kanyang mga kamay. Gusto niyang matawa dahil sa ginawa niya.Isa lang siyang panakip butas. Halos maiyak pa siya noon sa labis na tuwa dahil tuluyan ng tinanggap ni Lucas na kalimutan na si Trisha at gusto nitong magsimula ng bagong buhay kasama siya ngunit isa lang pala iyong palabas. Napakatanga niya talaga.“You are so naive Annie.” sabi ni Trisha at napailing. “Paano ka niya pakakasalan kung ako ang mahal niya? Isa pa ay alam mo ba kung bakit ka niya binigyan ng kasunduan na magsasama kayo ng tatlong taon pagkatapos ay mag-file ng divorce? Dahil para magkasama kaming
Hindi siya nakasagot rito at nagpatuloy pa rin ito. “Kung hindi dahil sayo ay matagal na sana kaming kasal ni Lucas at baka nagkaanak na rin kami.”Pinilit niyang maging kalmado sa harap nito sa kabila ng mga sinabi nito sa kaniya. Tumitig siya sa mga mata nito at pagkatapos ay sumagot.“Hindi ako ang may kasalanan ng nangyari sayo kaya huwag mong isisi sa akin. Sadyang naghahanap ka lang talaga ng sisisihin mo sa nangyari sayo.” taas noo niyang sinabi, hindi niya hahayaang apihin siya nito. “Oo alam ko na gustong- gusto talaga ako ni Lolo pero alam ko na may malalim siyang dahilan kung bakit hindi siya pumayag na kayo ang magkatuluyan ni Lucas. Isa pa, kung talagang naabot mo ang qualification para sa apo niya e di sana ay hindi niya ako pinili.” sabi niya rito.Kitang-kita niya ang pagpipigil nito at nasiyahan siya dahil sa nakita niyang reaksiyon nito kaya nagpatuloy siya.&n