Chapter 15: Instinct

"Ang sabi niya sa akin, Sir, pinapakuha niyo raw, nagsend ka raw po ng message na nagsasabing inutusan mo siya. At hindi lang 'yon, Sir, tinawagan pa kayo, mukhang kayo naman 'yong kausap kaya ibinigay ko na."

Halos mamura ko ng malutong ang staff ng bar habang ikinukwento ang pangyayari kahapon kung saan ibinigay niya sa hindi ko kilalang tao iyong kopya nong CCTV footage.

Pinili kong kumalma dahil nakakahiya kung pagbubuntunan ko ng galit itong lalaki na kausap ko. Sinubukan kong kumalma kahit sa loob-loob ko ay sasabog na talaga ako sa galit.

Pasimple kong iginalaw ang panga ko sa inis.

"Kuya, wala akong inutusan, okay? Tsaka, sinabi ko naman sa'yo na hwag mong ibibigay 'yon kahit kanino bukod sa akin o sa mga kaibigan ko, diba?" I try my very best to calm down.

Napakamot ito ng ulo. "E, Sir, iyon din po ang sinabi ko e kaso nagpumilit at sinabing kaibigan niyo rin daw siya e."

Napakunot ako ng noo. "My friends are busy, manong, wala silang panahon para kunin iyon."

"Makulit po ta