If I could only make myself invicible, I would! Hindi ako mapakali sa harap ng computer ko dahil paulit-ulit rumerehistro ang kahihiyan na ginawa ko kanina. Of all the things that guy could bring, adult magazine pa! Napahilamos ako sa mukha ko ng matindi.
"Girl, okay kalang? Kanina kapa namomroblema diyan. Suko kanaba dito? Napapagod kanaba? Napagalitan ka nanaman ba? Pwede kitang tulungan," nag-aalalang tanong ni Rose mula sa tabi ko."Masakit lang sikmura ko," pagsisinungaling ko. "Teka, CR lang ako."
Tumango naman si Rose pero pinapanood padin ako habang palakad palayo sakanya. I walked to the water station and got one, nakatulala akong umiinom ng tubig nang maamoy ko nanaman ang pabango na pamilyar saakin. My body stood straight right away.
"Are you sure it's not overlapping, Adrian?"
Katabi nito iyong boss namin sa department. I took a step on the side to give t
It was like my happy bubbles popped all at once. I was shocked and angry at the same time. Hindi ko alam kung ano ang motibo niya. I know he knew they're my parents, alam ko rin na may balak siya kung bakit niya nagawa iyon. But really? A triple interest, for what? I couldn't sleep a wink that night. Hindi ko alam kung anong confrontation ang gagawin ko sakanya. I was now infront of his office, talking to his assistant. "Can you please tell him that I'll wait here kahit ilan oras pa?" pagmamakaawa ko sakanya, I was holding his black suit. His assistant eyed it, and raised her brow a little. "I told you to go back to work and I'll call you once his schedule frees up today." "This is really important," pagmamatigas ko.
We had a civil wedding the week after we talked. Kaming dalawa lang halos at iyong mga bodyguard niya na tumayo rin na witness. I guessed they even signed a waiver not to tell others about this. They were all quiet just like the usual, they also helped me pick up some of my things from my house since ang sabi ni Mr. Esqueza hindi ko naman kailangan ng madaming gamit. The car stopped infront of a huge house. Halos mapaawang ang bibig ko sa ganda ng design sa labas. It was a black coated mansion. Binuksan ng bodyguard niya ang pintuan ng sasakyan. "Nandito na po tayo, Ma'am Iris. Welcome to your new home," sabi saakin ng driver na nakangiti. Lumabas ako ng sasakyan, nakatingin padin sa tapat ng bahay. "Dito nakatira si Mr. Esqueza?" "Yes, Ma'am." Sinamaha
Weeks had passed, nairaos ko ang pakikisama sakanya. Hindi naman ako nahirapan dahil laging late umuwi si Mr. Esqueza. Kagagaling niya rin kasi sa out of town meeting kaya halos hindi na kami nagkikita. I somehow missed talking to him. Ganon pala kapag nakatira ka sa isang malaking bahay, you could have anything you wanted but still feel lonely. Minsan nga naiisip ko na baka iniiwasan niya ako o baka pinagsisisihan niya na ako iyong napili niya? "Hoy, atey!” natatarantang sigaw saakin ni Romeo. “Nakakaloka! Bakit ka nanaman pinapatawag sa itaas?!” Parang nagliwanag ang mood ko dahil pagkatapos ng ilan linggo magkikita ulit kami ni Mr. Esqueza. Tumingin ako sa itaas para magpatawa dahil nate-tense agad si Romeo sa pagpapatawag saakin. “At nakuha mo pang magbiro, ha? Ewan ko lang kung makaka
"You can do it, Iris. I know you can. Tiwala lang sa sarili, okay?" I was talking to myself almost half an hour. I kept telling me that I didn't need to be that nervous. Na-memorize ko nanaman ang background informations nila at saka nandyan naman si Mr. Esqueza. Alam kong aalalayan niya ako kapag hindi ko alam kung ano ang isasagot sa tinatanong saakin. "Okay ba kaya itong suot ko?" I was overthinking while checking myself over and over again. I was wearing a white puff dress, hanggang sa itaas siya ng tuhod ko and I also wore a three inches black heels to made it more presentable. Nakalugay naman ang buhok ko para madaling takpan ang mukha ko mamaya kapag dinapuan ako ng kaba. "Paano kung hindi nila ako magustuhan?" pag-iisip ko na
When we entered the room, his dad and his grandmother were sitting in a long table, they were busy talking so they didn't notice we were in the room. There were foods, fruits and different cocktails. May inilalagay pa ang ibang katulong nila at may waiter na nakatayo sa kabilang dulo, holding a tray. This family was really expensive. Hindi ko kayang makipagsabayan ngayon gabi. Mukhang nawala ang lahat na kinabisado ko. Narinig kong bumukas muli ang pintuan sa likuran namin. Kumabog nanaman ang d****b ko nang maamoy ko ang hindi familiar na pabango so I knew it was his mom. I wanted to backout already! Lumakad siya sa harap namin and she was eyeing me sardonically. Tila ba gusto niya akong kainin ng buhay. Shit. Hindi ko pa naman pinipirmahan iyong kontrata
"Can you be more careful and responsible next time, Irisian Marie?" galit na saad niya saakin. Shit. He was really mad. Ngayon niya lang ako tinawag sa buo kong pangalan. He just called his bodyguard to get the contract for us. He even checked the CCTV in the office kung mayroon nagtakang basahin ang papel na naiwan ko sa mesa. Buti nalang wala! I was checking it the other day kasi, thinking what was it really about. Pipirmahan at iaabot ko na sana sakanya sa office that time kaso biglang nawala sa isip ko! He reprinted the contract since it was already save in his laptop. Nandito kami ngayon sa library niya na nasa loob din ng kwarto na ito. "I'm sorry nawala kasi sa isip ko. Dapat talaga ibibigay ko na saiyo iyan kaso ang dami kong ginagawa nitong huli," sagot ko habang nakayuko.
Nanlamig ang buong katawan ko sa sinabi niya. This was another first for me. Palagi nalang ba ako masusurpresa sa mga ginagawa niya? Sabagay, we were in a getting know each other stage. We walked on the court, I wandered my eyes. Hindi parin ako makapaniwala sa nakikita. He pushed something and the above was moving slowly, transforming it into a covered court. "Amazing isn't it?" bulong ni Zach. Lumakad siya papunta sa area kung nasaan nakalagay ang mga bola. "Alam kong mayaman kayo but I never thought that a place like this existed," komento ko. Kumuha si Zach ng bola and he started dribbling it. Kailan paba ako huling naglaro ng basketball? Sa gamezone lang naman madalas pero iyong huli talaga na may kalaban back in college pa.
There was a bridge after their court. Nakakonekta ito sa isang gubat, this place was really big. Ngunit hindi ka mag-aalinlangan libutin dahil halos lahat ng parte ay may ilaw na nakalagay. Hinihingal na ako dahil kanina pa kami lakad-takbo. I'm not into trekking, I didn't like any physical activities kaya ang bilis ko mapagod talaga. Plus, hindi parin ako nakaka-recover completely sa ginawa namin kanina. "Matagal paba? I'm almost tired," reklamo ko. Hawak-kamay kaming naglalakad sa gitna ng kagubatan habang ang suot ko lang ang damit niya at siya naman ay ang pantalon niya. "We're almost here," sabi nito. "Patience, Iris. Patience." He turned to me when I stopped walking. "Pagod na ako," ulit ko. "At nagugutom