1

Aubrey's POV

I woke up on hospital bed at natakot ako. Ano nanaman kaya ang nangyare saakin?

Napano kaya ako??

Bumanggon nalang ako at lumakad papalapit sa pinto at dahan dahang binuksan ung pintuan at walang katao-tao sa hallway ng ospital.

Napansin ko ung orasan na nakasabit sa ding-ding.

12:58 AM na pala. Kaya naman pala.

Tuluyan ko nang sinara ang pinto ng kwarto at lumabas, lumakad ako at may mga tao namang nakaupo sa antayan sa hallway.

Napaka tahimik ng hospital. Nakakakot naman dito!

"Mrs. Varrezo?" Tawag ng nurse at napalinggon naman agad ako. I'm Mrs. Aubrey Montezur Varrezo. Kase nga may asawa nako si leion.

Lumapit agad sya saaki at hinawakan ang wrist ko.

"Pumasok po kayo sa hospital room nyo mam, baka po magalit sila Mr. Montezur" sabi nya at hiniklat ko ang kamay ko sa kanya.

"Ayoko! Babalik nako kay leion!" Sigaw at tumakbo ng mabilis.

Hinahabol nya naman ako pero malayo ang agwat namin. Mas mabilis akong tumakbo at nakarating agad ako parking lot dahil narin sa dumaan ako sa emergency exit.

Nag tago ako sa likod ng malaking flower pot at nag hahanap parin sila at ngayon may kasama na syang mga gwardiya at iba pang nurse.

"Hanapin nyo si Ms. Montezur mayayari tayo sa papa nya!" Sigaw nung nuree at nag hiwalay hiwalay na sila.

Kalsada na pala ang nasa likuran ko kaya tinuloy ko nang mag lakad papunta sa sakayan ng bus. Kaso naalala ko wala nga pala akong dalang-

Patuloy ako nag kakapkap sa damit na suot ko na hospital gown pa ng may makapa akong ATM sa bulsa?

At ATM ko pa talaga!!

Pano nangyare yun? At sino naman ang nag lagay ng ATM sa bulsa ng gown nato eh almost 3 days nang di nadalaw sila mommy at daddy.

Pero okay narin to. Atleast nakalabili ako ng damit at makakapag widraw ako.

Nag lakad pako ng halos mga isang kilometro at may nakita ko na yung bank na pwede pag widraw-han

Ng matapos kong mag widraw may mga stool sa gilid na nag bebenta ng damit at bumili nako at kumain narin. Nakaramdam nako ng gutom.

At tapos non pumara nako ng taxi para makauwi na sa bahay namin.

Habang papalapit ako sa bahay ay patuloy akong kinakabahan at parang kinukulang ng hininga sa nang yayari.

"Manong dito nalang po" sabi ko at tinigil naman ng driver sa tapat mismo ng bahay namin. Inabot ko ang buong 500 at lumabas na ng taxi.

Lumapit naman agad ako sa gate at nag doorbell. Sa palagay ko mga 2 na ng madaling araw at baka siguro tulog na si leion.

Inabot ko nalang yung bukasan at nabuksan ko naman agad ang gate.

Nag lalakad ako papasok ng biglang kumabog ng malakas ang dibdib ko. Pakiramdam ko kinukulang nako sa hininga at nakaramdam ng pag-kahilo.

Nasa tapat na ako ng pinto ng makarinig ako ng nag sisigawan at may nababasag na gamit sa loob.

"Ano leion! Stop it! I said i already breaking up with you! Diba you choose that bitch over me! Then fine! Doon kana! I hate you!" Sigaw ng babae at bigla naman akong nanigas sa kinakatayuan ko

"I didn't choose her baby, how many time's i told you, you're my first choice, my priority and my life, so please don't leave me baby" sabi ni leion at nag simula naman ang luha kong mag unahang pumatak sa mas lalong nanikip ang dibdib ko sa nakikiring ko ngayon.

Wala nang mas sasakit pa nararanasan ko ngayon, sa kilos nya palang nasasaktan na ako, sa pag sabi nya pa kaya...

Bakit ba hindi nya ko magawang mahalin katulad ng pag mamahal na binibigay ko sa kanya...

Ano pa nga ba ang halaga ko sa kanya

"Are you sure?" Tanong ng babae at pinipigilan ko nalang na humikbi. Baka mamaya marinig nila ako.

"Yes carmie baby" sabi ni leion at mas lalo nang nag labasan ang luha ko.

Napahikbi ako ng malakas at binuksan ang pintuan na kinagulat nila.

Si leion ay pinukulan ako ng masamang tinggin at bigla naman akong nanlambot sa kinatatayuan ko.

At humingga muna ng malalim bago nag salita.

"L-leion, a-ano bang kasalanan ko sayo at bakit ginaganto mo ako?" Tanong ko habang pinupunasan ko ung mga luha sa pisngi ko.

"Ano bang mali ang ginawa ko at pinapahirapan mo ako ng ganito?!" Dagdag ko pa at lumapit ako malapit sa glass table

"At ano ba ang kailangan kong gawin para mawala kana sa puso at isip ko kase pagod na pagod nako sa lahat ng sakit na binibigay mo saakin!" Dagdag ko at patuloy kong pinupunas ang luha ko gamit ang kaliwang kamay ko.

"Madami kang kasalanan!" Sigaw ni leion at akmang lalapit saakin ng.

Sumigaw ako.

"Wala akong kasalang ginawa sayo! At kung meron man, yun ang minahal kita at pinahalagahan kita! Pinag sisisihan ko na dumating ka sa buhay ko! Sana hindi nalang kita minahal! Sana hindi nalang ako nag tiis sa lahat ng pananakit mo! Sana hindi ako umasa sa loob ng 20 years na mamahalin mo ako at sana hindi nalang ako ang nahihirapan ng ganito!" Sigaw ko at sinintok ko ung glass table at nabasag ito.

"Nakikita mo yang glass table na yan, isipin mo ako yan. At ikaw ang bumasag, kahit anong gawin mo, hinding hindi mo na yan magagawang buuin muli kahit ano pang gawin mo hinding hindi na. The damage has been done" sabi ko at tinignan ung kamay kong dumudugo. Nakatinggin lang sila saakin at tumalikod nalang ako sa kanina.

Bagay na bagay sila. Sana minsan, ako naman ang taong nasa tabi mo. Sana sa susunod mahalin mo man lang ako kahit saglit.

Napukaw ng paninggin ko ung phone ko na nakapatong sa ibabaw ng antique cabinet at kinuha ko nalang ito.

Sa huling pag kakataon nilinggon ko silang dalawa na mag kakapit kamay pa at nakatinggin saakin.

Tinitigan ko silang dalawa na nakapag paurong sa kinakatayuan nila.

"Pinapalaya na kita leiondhale Varrezo" sabi ko at nilapitan ko ung basag na glasstable at kinuha ung papel na nakapatong doon.

Annoulment papers.

Pinirmahan ko iyon at luminggon na sa kanila.

"Maging masaya ka sana leion, lagi mong tatandaan na mahal kita kahit na sinasaktan at pinag kaitan mo ako ng pag mamahal" huling sabi ko sa kanila at tuluyan nang tumalikod.

Tumakbo ako palabas ng bahay at papalabas ng village.

Habang natakbo ako ng biglang nag ring ng phone ko na hawak ko pala.

Napatigil ako at sinagot ung tawag.

"Hello!" Bunggad ko at

"Anak bumalik kana sa ospital!" Si mom

"Aubrey!" Napalinggon ako sa tumawag sa pangalan ko at si leion iyon.

Tumatakbo sya papalapit saakin at naluluha sya bago dumilim ang lahat.

"Aubrey!"

Itutuloy...