Prologue: Jack's Perspective
I am standing at the balcony, nagpapahangin at malalim ang iniisip, pinapakiramdaman ko ang sarili ko. Napabuntong hininga na lamang ako ng maalala ko siya... Isang taong hindi ko maalis sa aking isipan."Naghintay ako pero ilang taon na ang nakalipas wala pa rin akong idea kung saan ka makikita," bulong ng isipan ko habang napapangisi na may halong lungkot na nararamdaman.
Tumingala ako sa langit, wondering why did I fell in love with her? Iniisip kung bakit nahulog ako sa isang babaeng hindi ko man lang nakita ni minsan? Of all people, bakit ikaw pa?"Haha," I chuckled, "Stupid Jack!" I whispered.Mula nang wala na akong narinig na balita mula sa kaniya ay bigla na lamang ako nakaramdam ng lungkot. Bakit ganito na lamang ang epekto nito sa akin? Bakit ako nasasaktan ng ganito? Sino ka ba? Ano bang meron ka at di kita maalis sa aking isipan? Mga tanong na walang kasagutan, pero patuloy kong hinahanap ang mga sagot sa bakit?"Mahal? Hindi ka pa ba papasok?" Rinig kong boses mula sa likuran ko, si Angel, my girlfriend.Lumingon ako sa kaniya at agad niya akong binigyan ng isang matamis na ngiti."Tara na, kain na tayo," alok niya sa akin, I smile back at her."Mahal, sige papasok na din ako, magpapahangin lang ako sandali," I answer softly, at akala ko papasok siya pabalik sa loob, but I was wrong, she went closer to me."Ayos ka lang ba? Parang napakalalim kase ng iniisip mo nitong huling mga araw, nag-aalala na ako," malungkot na tanong niya nang tumayo siya sa tabi ko. Napabuntong hininga na lamang ako at hinawakan ang mga braso niya upang iharap siya sa akin. Tumingin ako sa mga mata niya at kita ko ang lungkot na mayroon siya, kaya naman hinawakan ko ang pisngi niya at unti-unti kong inilapit ang ulo ko at hinalikan siya sa noo.I glance at her face again and smile, "I'm fine, Angel. You don't have to worry, okay?" Mahinang sabi ko, and I get surprised when she unexpectedly hug me, na siyang naging dahilan para makaramdam ako ng tinik sa puso, but what's hurt the most when I hear her calling my name. "Jack?" Bulong niya. "Hmm?" Tangi kong sagot."Promise me one thing!" She said and I have no idea what is that, kaya naman tinanong ko siya kung ano yun at biglang humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. "Just tell me if you have any problem, I'II promise you, I will be here, always, to listen to you," she sincerely whispered. Parang bang binagsakan ako ng langit at lupa sa mga sinabi ni Angel sa akin. Kinakain ako ng konsensiya ko. Bakit?! Bakit ba nawala na lahat ng pagmamahal ko sa babaeng 'to? Tanong ko habang hinahayaan ko siyang nakayakap sa akin."Hindi ba matagal mo siyang pinapangarap? You waited for two years, Jack, just to get her sweet 'YES' but after 6 years bakit tila lahat na wala na lamang ng parang bula?Ramdam ko ang pagmamahal niya sa mga yakap niya. I lift my hands to hug her back, pero bago ko pa siya mayakap, ang mga kamay ko ay tila tumatanggi, tumigil ito at ibinaba ko ang mga kamay ko, and then I sigh, what am I supposed to do?Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at bigla niya akong hinalikan sa pisngi, "hintayin kita sa loob," ngiting sabi niya, tumango ako at agaad naman siyang bumalik sa loob, habang ako naman sinundan na lamang siya ng tingin.Huminga ako ng malalim at binunot ko ang isang sulat at hinawakan ito ng mahigpit."If I won't get to know you, why do we have to met this way?" I thought as I stared at the letters.Bago pa ako makaramdam ulit ng lungkot ay tumayo ako ng tuwid, "Jack, come on, be a man!" I said and went inside the house and I see Angel laughing together with her mom. Lalapit sana ako sa kanila pero mas pinili kong tumayo muna at pinakiramdaman ko ang puso ko habang pinagmasmasdan ang mga ngiti ni Angel, but I felt nothing. Her laughter and smiles that can make my heart fluttered are now gone. Wala ng epekto ang bawat tawa at ngiti niya. Because the woman behind that letter already owned my heart.Maya't maya pa ay nakaramdam ako ng lungkot and tears began to fell down from my eyes, unexpectedly. Pero nang mapansin kong titingin sa direksyon ko si Angel, agad akong tumalikod at pinunasan ang mga luha ko."Mahal?" Tawag niya sa akin, I sigh deeply and smile as I face them. "Halika dito, dito sa tabi ko," tawag niya muli sa akin, at agad akong sumunod at umupo sa tabi niya."Mahal, what do you want to eat?" "I'm fine, ako na ang kukuha ng pagkain ko," sagot ko but her mom insist, "just let her, Jack, you're a visitor here," tita Mae said, Angela's mom... "But..." Hindi na ako nakapagsalita at hinayaan na lamang si Angel."Sabi kase sa'yo eh, ako ng bahala," biro ni Angel at nagpunta na ng kusina."So, how is your job, Jack?" Tita asked.I smiled, "it's good tita. I'm planning to go to US next year, for seminar," I answered. "Wow, that's great, I'm happy for you," she excitedly praise me.
"Thank you po tita.""My daughter is really lucky to have you," she added and I'm speechless for a moment as my heart tightens, gusto kong tumakbo at lumayo! I want to tell her I'm sorry tita but I have a doubt about my feelings to your daughter, but I can't. Ngumiti na lamang ako at dinadasal na sana maatapos na ang gabing ito, nang hindi na madagdagan pa ang sakit at konsensiya na naninirahan sa puso't isipan ko ngayon.Bakit ba kailangan humantong sa ganito? Totoo nga pala, minsan akala natin yung taong kasama natin ngayon ay ang taong para sa atin, pero sa sitwasyon ko alam kong hindi, dahil kung siya nga? Bakit kailangan kong makadama ng ganito? Na sa tuwing kasama ko siya, wala na akong maramdaman pang pagmamahal?"Mahal, patawad," bulong ko at pilit na itinatago ang mga lungkot sa aking mukha.Chapter 1: Jack's Perspective2nd-year highchool, at wala na naman akong magawa kundi ang titigan siya, si Angel, the most prettiest girl I ever saw. It's been a year nang una ko siyang makita, halos hindi ako makapaniwala na totoo pala ang love at first sight, aaminin ko hindi ako naniniwala sa kasabihang iyon, but the moment I saw her, I fell in love immediately, nakakatawa, pero totoo.Sino ba namang hindi magkakagusto sa isang tulad niya, she's almost perfect. Maganda, matangkad, maputi at mayaman. Well, I don't care if mayaman siya, hindi sa pagmamayabang but my family is rich, kaya wala na akong hihingin pa, si Angel na lang nga talaga ang kulang, haha, natawa na lamang ako sa mga naiisip ko."Haist, napakaganda niya," bulong ng isipan ko at hindi ko mapigilan ang mapangiti habang nakatitig sa kaniya."Anong ningingiti-ngiti mo diyan, Jack?" Asar sa akin ni Zio, isa sa mga barkada ko. Tumabi siya sa kinauupuan ko at ngumiti na may kung anong iniisip."Masaya ka ata, Jack?" Tanong
Chapter 2: First Time With HerJack's PerspectiveOne month later...Tag-ulan na naman, ang pinaka-ayaw kong panahon, parang ang lungkot kase tuwing umuulan, ang tahimik ng paligid at ang kulimlim. Nakakatamad pumasok pero kailangan, kaya naman nagmadali na ako dahil anong oras na din."Dad, kailangan ko na pong umalis, time is running too fast," I said and wave goodbye, at tumango na lamang si Dad. Nasa isang Hospital nga pala ako, my father is a doctor kaya naman pagkalabas ko ng pinto puro puti ang sumalubong sa akin, at lahat ng nurse na nadadaanan ko ay binabati ako, they sometimes calling me, sir, because I'm my father's son, the great owner of this place, he was a well-known doctor for being too kind, minsan halos ilibre niya na yung fees sa ibang pasiyente na mahihirap, and I admire my dad because of that, that is why I decided to take over this Hospital in th
Chapter 3: We're getting closerJack's Perspective"Jack, ano na?!" Pangungulit ni Zio sa akin, and he's so annoying dahil kahapon niya pa ako kinukulit about kay Angel, at naka-ilang ulit na din ako sa kakasabi sa kanya na walang namamagitan sa amin ni Angel, nakasabayan ko lang siya at 'yun lang at wala nang iba pa, pero hindi siya naniniwala at hindi niya talaga ako tinitigilan."Zio, wala nga eh, eh di sana pinuntahan ko siya kahapon after school if may namamagitan nga sa aming dalawa," I exclaimed and finally he stop, sawakas napagtanto niya na din na its reasonable."Malay ko ba, what if your relationship with her is just a secret, who knows, bro," laking gulat ko sa sinabi niya, hindi ko alam kung matatawa ba ako o hindi sa sinabi niya. Like, for real? Me? In a secret relationship? No way!
Chapter 4: He's cute... Angel's PerspectiveHaha, natawa na lamang ako nang mahulaan niya ang balak kong gawin. Well, sa totoo lang nabilib talaga ako, ang tanga ko sa oras na ito, bakit nga ba sinabi kong bibili ako ng damit na para sa akin? If I can tell him that it is supposed to be for my father. Urgh! Angel, this is so embarrassing!"Ano na, tara na," sabi ni Jack sa akin at napakunot noo naman ako."Tara? Saan?" Agad kong tanong."Tara na, uwi na tayo, ihahatid na kita," sabi niya sa akin and honestly, kinilig ako dun."Pero hindi pa kita nabibilhan ng damit?" I insisted."Ano ka ba, I told you already, I'm fine," ngiti niya.Pero syempre di ako papatalo sa kanya, haha.Agad kong hinila ang kamay niya and I noticed that he got surprised and he just blush. Oh my! This is the very first time that I saw a man blushing, at ang cute pala nilang tignan sa tuwing nagblublush, akala ko ba
Chapter Five: Meeting my fatherJack's PerspectiveHinihintay ko si Angel dito sa labas ng room nila, halos hindi ko mapigilan na mapangiti dahil sa sobrang saya ko. Sino bang mag-aakala na ang isang tulad niya ay bibigyan ako ng chance, I was the most luckiest man in the world.Habang naghihintay ay narinig ko ang ring tone ng phone ko.Beep!"Bro, nasaan ka? Bigla ka na lamang nawala after dismissal, magpapasama sana ako, eh." - ZioHehe, tinakbuhan ko kase si Zio, nanigurado akong di niya ako makikitang lumabas, ayaw ko din namang ipaalam sa kanya na I am already courting Angel. Kase paniguradong kukulitin niya lamang ako tulad ng dati, he loves teasing people, and I don't have time dahil balak ko talagang sunduin si Angel."I should take this chance to win Angel's heart," I thought as I couldn't stop blushing.Hindi rin gaano nagtagal na
Chapter 6: Our First DateJack's PerspectiveNandito kami ni Angel sa isang restaurant, naisipan ko kase siyang yayain, kaya naman binilin ko kay Dad na ibaba kami sa tabi kanina."Good afternoon, ma'am, sir. May I take your orders please?" Sabi ng isang service crew kaya naman tinanong ko si Angel kung anong gusto niya, pero normal na ata ang sagot na "kahit ano," kaya naman ako na ang namili ng kakainin namin.Habang kumakain natanong ni Angel sa akin si Dad."Oo nga pala, tanong ko lang, is your father is a doctor?" Tanong niya sa akin."Well, yeah, paano mo nalaman?" Sagot ko."Ah, 'yon ba? Siya kase nag-asikaso sa Lola ko last time sa hospital," sagot niya sa akin, nang maalala ko na doon ko nga pala siya nakita sa hospital ni Dad noong nakaraan."Yeah, he is actually the owner of that hospital," pagpapaliwanag ko ng walang halong pagyayabang at nanlaki naman ang mga mata niya sa gulat, mu
Chapter 7: ZIOJack's PerspectiveKinabukasan...Isang napakagandang araw muli ang umaga ko ngayon, bakit? Hehe, ano pa nga ba? Syempre excited akong makita si Angel, pero bigla kong naalala si Zio, kaya naman nagdahan-dahan ako sa pagpasok sa school, hinarangan ko na din ang mukha ko ng bag ko, at dahan-dahan akong umupo sa upuan ko.Naghihintay ako ng mangungulit sa akin dahil alam ko namang lalapit at lalapit pa din si Zio sa akin pero ilang minuto pa ay walang lumapit na Zio sa akin kaya naman tumingin ako sa upuan niya at wala siya."Dan, si Zio, nakita mo ba?" Tanong ko kay Dan, kaklase namin.Tumalikod naman si Dan sabay tingin sa akin."Hindi, hindi pa naman siya dumarating," sagot ni Dan sa akin."Ganun ba, sige, salamat," sabi ko sa kaniya at nagpatuloy siya sa ginagawa niya.I sighed in relief, buti na lang late siya ngayon p
Chapter 8: What If'sJack's PerspectiveIt's been two years na din at ako heto nag-aaral ng Medicine, while Angel is studying Architecture, nagkaiba kase kami ng kurso na gusto pero we are in the same University pa din naman."Jack," sigaw ni Angel sa akin habang papalapit siya sa kinatatayuan ko. It's been two years pero wala pa ding nagbabago sa kaniya, napakaganda niya pa din. Well, bihira lang kaming magsama at magkita dahil busy siya sa studies niya, and that's okay, naiintindihan ko naman siya sa part na iyon."Oh? Tapos na ba kayo?" Tanong ko sa kanya."Hindi pa nga eh, sorry Jack, pero mauna ka na munang umuwi matatagalan kase ako, pinuntahan lang kita sandali para naman hindi ka naghihintay sa akin," sabi niya."Kaya naman kitang, hintayin eh." Sagot ko sa kanya."I know that, two years mo na nga akong hinihintay eh," sabi niya, I didn't expect her to bring out that topic."Hehe, I kno