Chapter 18

Chapter 18

I like this version of Carl. Sana hindi bumalik ang Carl ma mapanakit at bayolente ngayong uuwi na kami sa Manila.

Like what he had said, bumyahe kami pabalik ng Manila pagkatapos ng tanghalian. And at exactly twelve and thirty in noon time I am sitting in the passenger's seat and he is driving. We are both silent. At ako ay hindi gaanong makagalaw.

Nakakabingi ang katahimikan sa pagitan namin. I wanted to just close my eyes pero kahit iyon ay hindi ko magawa. Ang init ng nasa labas ay parang umeepekto rin sa akin. I am not comfortable.

"You can sleep," biglang sambit niya kaya mabilis akong napalingon at naabutan ko ang bahagya niya ring paglingon sa akin.

I did not sleep. Sa labas na lang ako tumingin at binusog ko ang mga mata ko sa nakikita ko. At ilang sandali pa ay hindi ko namalayan na nakarating na kami sa labas ng bahay namin. Our automatic gate opened and I saw some unfamiliar cars in the garage.

"Mom is here," Carl said. Kaagad akong umayos ng upo at namuhay ang