Chapter Sixteen

"Hindi! Ayaw ko! Sugarol, lasenggo ako pero hindi ako mamamatay tao at mas lalong hindi ako magnanakaw." Nakailing na kulang na lang maputol ang leeg sa kakaiiling na sambit ni Jun-Jun.

Ngayon nauunawaan na niya ang lahat. Kung bakit siya pinag-interesang tulungan ng mga taong tumulong sa kanya kung matatawag nga bang tulong iyon. Sa pagkakatanggal niya sa trabaho ay marami na siyang naging karanasan. Ang mga bagay-bagay na hindi niya naranasan sa sarili niyang pamilya ay nangayari na rin. Pero sa isipan niya ay okay lang dahil inisip niyang karma niya iyon sa pagnakaw niya sa house and lot title ng bahay nila sa Leyte. Bahay ng mga magulang niya, kaya't tinanggap niya ang maging palaboy sa kalye kaysa ang magpakita sa kaniyang ina at masaksihan ang paghihirap nito. Buong akala niya ay masuwerte siya dahil may taong tukulong sa kanya at nakawala siya sa lansangan pero hindi niya akalaing grupo ng sindikato ang mga tumulong at kumupkop kuno sa kaniya.

"Okay lang, Jun-Jun, hindi naman k