Chapter Fifteen

"Alam ko pong masakit na iwanan ninyo ng mga pamangkin ko ang lugar na ito, Mama. Dahil dito kayo bumuo ni Papa ng pamilya. Dito n'yo kami pinalaki ng mga kapatid ko. Pero ang pinakamasakit sa lahat ay ang mismong kapamilya mo pa ang humatak sa iyo pabulusok. Ganoon pa man ay hindi ko hahayaang magaya ka sa akin, Mama. Minsan nang naging palaboy dahil sa mismong kapatid ko.

"Binaboy ang pagkatao ko dahil sa hindi mawaring dahilan pero sa huli ay dahil pala sa inggit, inggit na naghatid sa kaniya upang gawin ang lahat para lang maghiwalay kami ng mas masahol pa sa hayop na taong iyon. Pero mabait pa rin ang langit sa akin dahil hindi ako pinabayaan sa gitna ng kadiliman. I miss you, Mama at sorry kung kamuntikan kayong mapariwara dahil sa akin. Kayo ng mga bata, kayo pa rin ang may-ari ng bahay na ito," mahaba-habang pahayag ni Isadora.

Dahil sa tinig na nagmula likuran nilang mag-aapo ay bigla rin silang napalingon sa pinagmulan ng tinig. Nagmistula silang nasa pilekula nang mapagsin