IV. Fan Girls

Sol

11 YEARS AGO

Eirie Solleigh Santos

2nd Year Education Student

"Irheobeorin chae Oemyeonhaneun geot gata Chameul subakke eobseo Nuneul gamjiman~"

"SOL! MAGPATULOG KA NAMAN! BUKAS KA NA BUMIRIT! ANSAKIT MO SA TENGA EH!" binato pa nya ako ng unan.

"Bakit ba? ginusto mong matulog dito, edi magtiis ka." I sticked out my tongue in front of my kuya.

Siya na nakikitulog sya pa may ganang magreklamo. Hindi ko naman siya pinilit na matulog sa kwarto ko. Siya na nga lang ang nakikisuyo, siya pa may ganang magreklamo.

"Ewan ko sayo. As if naman mapapansin ka ng mga koreanong yan. Pinapaasa mo lang sarili mo."

Sinamaan ko lang sya ng tingin. Napakasama talaga ng ugali netong lalaking 'to. Bakit ba ako nagkaroon ng kuyang unggoy?

"Tsaka bakit andaming kalat sa pader ng kwarto mo? Ano na namang kabaliwan 'yan?" dagdag pa niya kaya lalong nag-init ‘yung ulo ko.

"Kuya naman eh! Matuwa ka kasi 'yan lang kinababaliwan ko. Buti nga wala akong boypren, eh. Hindi ka ba natutuwa na ‘yung ibang babaeng kasing-edad ko eh may mga anak na, samantalang ako nag-aaral ng mabuti. Tss. Tsaka wag mong tawaging b****a yang mga poster na 'yan! Mga asawa ko sila. Mahiya ka naman baka marinig ka nil—ARAY NAMAN! BA'T NAMIMITIK KA?!" inis kong kinamot yung noo ko.

Masasapak ko na 'tong ungas na 'to eh.

"Tss. Kinain ka na ng sistema ng KPOP na ‘yan. Matutulog na ako, kapag narinig pa kitang nag ingay patay ka talaga sa akin." Pagbabanta niya na akala mo naman ay kinatakutan ko.

Di ko pinansin si Kuya. Bakit ba kasi umuwi 'tong unggoy na 'to? May kwarto naman sya dito pa sa kwarto ko nakikisiksik. Huhusgahan pa mga asawa ko.

I opened my F*, I*, and TWITTER accounts. I need updates. Kanina ko pa natapos mga reports ko kaya pwede ko ng gawin lahat ng gusto ko. That’s our rule dito sa bahay. Sa akin lang pala. Hahayaan nila akong gawin lahat ng gusto ko basta natapos ko na lahat ng mga dapat kong gawin. Hinahayaan din nila akong bumili ng kahit ano basta hindi bumababa grades ko.

”~ Jukgo, jugigo Ssaugo oechigo Igeon jeonjaengi aniya Dowajwoyo MA-MA-MA-MA, MA-MA- MA-MA Turn back Kkaedatge MA-MA-MA-MA, MA-MA-MA- MA Rolling back Bakgo chigo pyeoneul nanugo ssaugo Igeon geimdo aniya Dowajwoyo MA-MA- MA-MA, MA-MA-MA-MA Turn back Ye-“

"Damn it Eirie Solleigh! Alas onse na ng gabi! Matulog ka na nga!"

Halos mapatalon naman ako sa gulat nang biglang sumigaw si kuya. Parang sasabog na yung ulo niya sa sobrang init. Hahaha. Nagpeace sign lang ako sa kanya.

"Sleep. Now."

Magrereact pa sana ako kaso iba na yung mukha ni kuya, baka kunin pa mga gadgets ko.

Humiga na ako sa kama ko. Sinilip ko muna si kuya na nakahiga sa comforter sa sahig bago ko dinampot yung phone ko.

"Do you want me to keep your gadgets away from you, tiny bird?" he murmured.

"Sabi ko nga po matutulog na ako eh. Tss. Kontrabida talaga." Bulong ko pero isang lumilipad na unan na naman ang nag-landing sa aking bago ako tuluyang natulog.

~~~~~~

"Good morning!" Bati ko kay kuya pagpasok ko sa kusina. "Sina Mama?"

"Nakaalis na. Bilisan mo. Tanghali na. Male-late ka na naman. Ihahatid na kita."

"Kuya Zeck? May lagnat ka ba?"

Instead of answering, he just gave me his deadly stare. Sabi ko nga di na ako magbibiro eh. Minsan napapaisip ako kung masyado lang ba talagang malayo age gap namin ni Kuya kaya ang hirap magbiro sa kanya.

Hinatid ako ni kuya gamit yung big bike nya. Nagpapaturo nga ako sa kanyang magdrive eh, kaso ayaw nya kasi babae daw ako. Minsan gusto ko siyang tanungin kung sinong nanakit sa kanya at ganyan siyang makipag usap sa akin pero hindi nalang dahil mahal ko pa ‘yung buhay ko.

Malapit lang naman yung University sa bahay namin pero dahil mabait si kuya, samantalahin na natin. Once in a blue moon lang ‘yan.

He's already 25 and he's working in Korea. Inggit na inggit nga ako sa kanya eh. Buti pa sya iisang hangin lang ang nilalanghap nila ng mga asawa ko. Ayaw nya akong isama doon kasi nag aaral pa daw ako.

"Kuya, ayoko ng mag aral." I murmured out of the blue. Napa-preno tuloy sya ng malakas kaya nauntog ako sa likod nya.

"What? Are you crazy?" inis na singhal nya.

"Ayaw mo kasi akong isama sa Korea kasi nag aaral pa ako. So kapag di na ko nag aaral, makakasama na ako." bumaba na ako tsaka inabot sa kanya yung helmet.

"Crazy. Tss. You need to study para makasama ka sa Korea. Sige na. Pumasok kana, abnormal kang bata ka."

He kissed me on my forehead before going. He even planned on picking me up later but I told him I have somewhere to go with Alvie.

Sumasayaw-sayaw pa ako habang naglalakad papunta sa building namin. Ang ewan kasi ni Kuya. Gayon din namang hinatid nya ako, ‘di pa niya sinagad hanggang sa building namin.

"Sol!"

Hawak ko yung phone ko. May nabasa akong update na may concert daw ang EXO sa December dito sa Pilipinas. Kumusta yung wallet ko? Nakakaiyak naman. Mukhang kailangan kong magpakabait kay kuya para payagan niya ako. Kailangan ko ng malaking halaga para makita ko yung isang dosenang asawa ko.

"Sol!"

Ang gastos maging fangirl. Kelangan ko ng maraming pera para sa concert tickets at mga merchandise. Buti nalang talaga mabait sina Mama at sinusuportahan nila ako. ‘Di katulad ni kuya na ang dami-dami pang sinasabi pero siya pa minsan nagpapadala ng mga albums galing mismo sa Korea.

"Aray naman! Gusto mong mamatay?” inis kong tiningnan kung sino yung walang awang humila sa napakaganda kong bag kaya kamuntik pa akong bumagsak.

"Hehe. Sorry na. Bingi ka kasi."

I looked at her like she’d grown two heads.

"Ikaw Alvie huh? Ayusin mo buhay mo kung ayaw mong itapon kita sa Mars." inis kong sabi sa kanya.

Sabay kaming naglakad papunta sa building namin. Classmate ko siya since First year at second year na kami ngayon. I took up education because I want to teach abroad. Si kuya naman, BSBA graduate pero dahil mahilig syang magbutingting ng kung anu-ano, meron syang electronic center sa Korea. Kasama nya yung dalawa kong pinsan--si Ate Aki at kuya Jeff.

Fan girl din yang si Alvie. BTS naman. Mahilig syang sumayaw. Minsan nakikisabay ako kaso madalang lang. ‘Di naman kasi ako gaanong marunong sumayaw, I can follow steps but I can't do freestyles. Mas marunong kasi akong kumanta at magrap.

Yabang 'no?

"May concert sila Alvie! Makikita ko na ulit sila!" niyugyog ko pa sya.

"Aray naman bestie! Oo na! Naiintindihan kita! Wag mo naman akong alugin baka mamatay ako kawawa naman si V at Kookie, pakakasalan pa nila ako!"

Nagtawanan lang kami. Wala eh, ganun talaga. Maiintindihan mo ako kapag fangirl ka rin.

Pawis na kami pagdating namin sa main building. Kami lang yata ni Alvie yung naka sweater sa kalagitnaan ng September. Haha. Tag ulan na pero mainit pa rin.

"Ayan na yung dalawang Koreana." bungad sa amin ng isa sa mga classmate namin.

"Annyeonghaseyo! Sol ibnida!"

"Alvie ibnida! Annyeong!"

Sabay pa naming bati namin sa kanila. Napailing nalang sila sa amin.

"Tss. Kinain na ng sistema." bulong nung klasmeyt namin.

"Sus! KPOPanget naman ng mga yan! Mga bakla! Mas gwapo pa ko dyan eh!" sabi ni Joshua.

"Tigilan mo ako, Joshua. Ganitong naiinitan ako huwag mo ng painitin din ‘yung ulo ko."

"Kalma bestie, " natatawang pigil ko sa kanya.

"Alvie."

Sabay kaming napalingon ni Alvie sa may pinto. May lalake kasing tumawag sa kanya. Matangkad, maputi, nakahoody, Nerdy glasses at cap.

"Why?" rinig kong tanong ni Alvie. Lumapit sya sa may pintuan. May pinag uusapan sila pero di ko naiintindihan kasi nakatingin lang ako sa kanilang dalawa.

"Boypren mo?" tanong ko sa kanya pagka alis nung lalake.

"Siya ba si Kookie?"

Sinamaan ko ng tingin si Alvie. Bakit ba napakatino netong kausap?

"We just sing it like click! click! Bang! Bang!" natawa nalang ako sa kanya na sumasayaw at kumakanta papunta sa upuan nya.

----

Kumakain kami ni Alvie sa may ilalim ng puno ng Acacia. Mahilig sya sa foods kaya sira yung diet ko kapag kasama ko sya.

"Sama ka sa bahay sa Sabado." she said out of the blue.

"Bakit? Anong meron?"

"Birthday nung pinsan ko. Pakilala kita. Mag eenjoy ka dun kasi they love KPOP too~"

"Sol!"

May lalakeng tumatakbo papunta sa amin ni Alvie. Napakunot yung noo ko.

"Napano ka?"

"Si Ronan, nasa may rooftop! Magpapakamatay daw!"

Naibuga ko tuloy sa mukha nya yung iniinom kong tubig.

"’Yaan mo sya. Di mamamatay yun."

"Lagot ka bestie! Tara puntahan natin!"

Bago pa ako makapagreact, kinaladkad na ako ni Alvie papunta sa rooftop.

Bored na bored ako habang paakyat kami.

"Di ka ba kinakabahan Sol?" tanong ni Louie.

"Duh? Why would I? Pang ilang beses na ba nyang sinabi na magpapakamatay sya? Di naman nya tinutuloy. Tss."

Pagdating namin sa rooftop, nasa may railings nga si Ronan.

"’Ge, na. Talon ka na. Bagal naman." sabi ko.

"Bakit ba napakasama mo sa akin Sol?"

"Inaano ba kita? Bahala ka nga dyan." tatalikod na sana ako kaso hinawakan nya kamay ko.

"Iwan nyo muna kami, mag uusap lang kami." sabi ni Ronan sa dalawa. Yung mga uto-uto naman, sumunod.

"May klase na ako. Bye."

Tatalikod na sana ako kaso niyakap nya ako.

"Let me explain Sol please~"

Ang bilis ng tibok ng puso ko. Nakakainis. Kumawala ako sa yakap nya.

"Save it. I don't give a shit."

Mabilis akong bumaba. Kakatakbo ko, may nabangga pa ako kaya nahulog yung mga phone namin. Dinampot ko yung cellphone ko tsaka tumakbo palayo.