TASHADALA ang tray ng pagkain, tubig at gamot ay pinuntahan ko si Senyorito Zyron sa may library. Nasa library ito at nag-aaral kahit masama ang pakiramdam. 'Ni hindi ito bumaba kanina para makasabay sa pananghalian. Gamot lamang ang hinihingi nito sa akin ngunit pinagdala ko na rin ito ng pagkain. Masama ang uminom ng gamot nang walang laman ang tiyan kaya dapat lang siyang kumain kahit kaunti lang. Parang kinurot ang puso ko sa nabungaran pagbukas ng pinto.I pity him. When I saw him bent over with his forehead covered. Kung masama ang pakiramdam niya, bakit hindi na lang siya magpahinga?Marahan akong lumapit dito at inilapag sa may bandang gilid ng mesa ang tray ng pagkain, tubig at gamot.Napaangat ito ng mukha. Ngumiti ako nang tipid."Bakit may dala kang pagkain? Sabi ko gamot lang e," matamlay na anito. Napahinga ako ng malalim.Naaawa ako sa kan'ya, medyo namumutla siya. Halatang may dinaramdam.“Masama ang pakiramdam mo. Hindi ka kumain kanina. Masama ang uminom ng gamot na
ZATURNINO.Maingay na ang grupo pagdating ko ng hide out namin. Umuusok na ang paligid dahil sa mga hinithit na sigarilyo. "Hi boss," bati agad sa akin ng isa sa mga tauhan ko. Tumango lamang ako at tuloy- tuloy sa paglalakad. "Andito na si Boss o," anang isa pa. Bawat maraan kong tauhan ay binabati ako at tanging tango lamang ang sinasagot ko sa kanila.Nagkalat na ang basyo ng mga alak sa sahig, ilang araw akong nawala. Namalagi ako ng ilang araw sa Davao para kunin ang mga babaeng na-recruit ng mga tauhan ko roon upang dalhin naman ang mga iyon sa Maynila.Napasali ako sa grupong ito nang mag-umpisa akong magrebelde sa aking Ama. Apat ang tumatayong pinuno ng grupo. At isa na ako roon. Isang anak ng congressman, ang isa sa kasamahan ko. Ang isa ay anak ng isang Senador. Ang isa naman ay anak ng isang mayamang negosyanteng intsik. At ako, na isa ring anak ng politiko. I tsked. Napangisi ako. He is the good Governor in our town.A good Governor huh? Good governor my ass! That's
ZATURNINOPagkatapos ng dalawang araw na pamamalagi sa hide out. Ay agad akong umawi ng mansyon. "Boss, galit na galit si Gov. Ilang araw daw ulit kayong nawala ." Ang imporma ng tauhan ko sa akin na ikinangisi ko lamang. Tatlong taon na lang at mapapasa-akin rin ang kayamanan na dapat talaga ay para akin!Tatlong taon na lang... Ewan ko lang kung saan pupulutin ang magaling kong Ama kasama ng pinakamamahal niyang pangalawang pamilya!Sa oras na mapasa-akin na ang lahat ng ari-arian na naiwan ni Mommy!Tinawagan ko ang pinakamamahal kong pinsan na si Vince.Ito lagi ang nalalapitan ko kapag nagiging alanganin ang sitwasyon ko kay Daddy. Alam na ni Vince ang gagawin. Lagi siya ang dinadahilan kong sadya sa tuwing pupunta ako ng Manila. Alam kong duda sa akin, ang aking Ama. Pero wala naman siyang magagawa hanggat hindi siya nakakakuha ng matibay na ebidensya na mag-uugnay sa akin sa sinasabi n'yang mga kinasasangkutan ko.Anong aasahan niyang gagawin ko kung ayaw niya akong
ZATURNINO“Nasaan si Zyron?” ang dinig kong anang aking madrasta. Nasa harapan kaming lahat ng hapagkainan nang tanghaling iyon bukod kay Zyron.“Ma’am nasa library pa po at nag-aaral. Tinawag ko naman po para mananghalian pero hindi daw po kakain at walang gana.Nagpapadala na lang po ng gamot kay Tasha." Napatingin si Tasha kay Lena. Parang nagtatanong.“Ikaw daw magdala ng gamot n’ya.” Ang nakangusong sagot ni Lena sa pinukol na tingin ni Tsha sa kan'ya.Ngumiti ang madrasta ko kay Tasha. “Please Tasha, could you bring my son a med?” ang nakangiting anito. Binalingan n'ya ang madrasta ko.Tipid itong ngumiti at tumango. Humigpit ang hawak ko sa aking kubyertos.May pa-request pa talaga kung sinong magdadala ng gamot niya?Si Tasha pa talaga? Ayos din pumili, ang bonjing! Nakakapikon!Napakunot ang noo ko nang pagdaan ni Tasha ay may dala na itong isang tray ng pagkain.Tang*na gamot lang ang hiningi e, dinalhan pa ng pagkain?!Parang gusto ko na rin magkasakit!“Ang sabi, gamot
TASHA Hanggang ngayon ay palaisipan pa rin sa akin ang nangyari kahapon. Sobra-sobrang takot ang nararamdaman ko. Galit na galit siya. At hindi ko pa rin alam kung anong ikinagagalit niya. Mukhang ginawa na niyang hobby talaga ang sindakin ako. Wala sa loob na napahawak ako sa aking dibdib. Naiiyak pa rin ako sa tuwing maalala ko ang galit niyang mukha. Ang tila nag-aapoy niyang mga mata. Ang pagsalya niya sa akin sa pader. At ang-- Bakit niya ginawa 'yon? Inalala ko lahat ng mga nangyari kahapon. Ang mga posibiling nagawa ko na maari niyang kinagalit. "Anong ginawa n'yo pa ni Zyron?" 'yon ang galit na galit niyang tanong sa akin. Paulit-ulit na nagre-replay sa isip ko. Iniisip niya ba na nilalandi ko ang kapatid niya? Napasimangot ako. But then, the emotions I was suddenly saw in his eyes flashing back at my head. Ayaw kong manghinala at mag-assume. But the idea keeps tickling my brain. Is he jealous? Pero bakit? I shookt my head! Bakit naman siya magseselos? "Bakit kanina ka
ZATURNINO“Boss, ang sakit talaga. Tinutoo mo e,” ang daing ni Lucio. Hawak ang puting tela na kinababalutan ng dinurog na yelo.Idinadampi-dampi sa pasang tinamo nito mula sa mga suntok ko.Humagikhik si Samuel.“Ikaw naman kase, alam mo nang nakakadurog ng buto ang mga suntok ni Boss nagpresinta ka pa! Tibayan mo lang ang loob mo Lucio, saktong burado na 'yang mukha mo, makapagpatayo ka na rin ng mansyon n’un. “ Ang pang-aasar ni Samuel na sinudan pa ng halakhak.Plinano ko talagang takutin ng husto si Tasha, para mapasunod ko siya sa gusto ko.Nangingiti akong inipit ang sigarilyo sa bandang sulok ng labi ko. Napahithit ng malalim. Inipon ko ang usok nu'n sa loob ng isa kong pisngi at paatas na ibinuga ang makapal na usok!“Pero Boss, tama ‘yong plano mo e! Effective nga! Napakapit at napayakap si Miss Beautiful sa’yo!”ang napakagat labi nitong ini-aksyon pa ang pagyakap sa akin ni Tasha.Hindi ko mapigilan ang pagkawala ng ngiting tagumpay mula sa labi ko.She’s so young and
TASHAKanina pa siya dito sa silid ko. Nang ilapag niya ako sa aking higaan, kasunod noon ay ang pag-upo niya sa tabi ko. Nakasandal ang likod niya sa head board ng kama ko. Habang nakaunat naman ang mga binti nito. Malaki ang kama ko para sa akin. Pero sa nakikita ko ngayon, naging sobrang liit nu'n para kay Senyorito Zat.Naging sunud-sunuran na lamang ako sa gusto niyang gawin.Nang kabigin niya akong muli sa dibdib niya payakap ay hindi na ako umimik. Nagawa ko pang idantay ang isang palad ko sa bandang dibdib niya.Sobrang lakas ng tibok ng puso niya. Naririnig ko iyon dahil bahagyang nakadantay rin ang aking ulo sa dibdib niya. Ewan ko pero nakakaramdam ako ng kaginhawaan sa posesyon namin.Nagugustuhan ko rin ang init na nagmumula sa katawan niya.Kanina nang saktan ako ni ate Joyce ay bigla na lamang itong dumating. Pakiramdam ko nga kanina pa siya naroon e. Lumabas lamang 'ata ito nang sampalin ako ni ate Joyce. He came at the right time kase, na parang nakasubayba
TASHASabado ng hapon ng magpaalam ako sa butihing may bahay ni Gob at kay Nanay Gloria na siyang tumatayong taga pangasiwa ng buong mansyon. Normally, tuwing Linggo ang day off ko. Ngunit sinubukan kong magpaalam kung puwede na ba akong umalis ng Sabado ng hapon.Pumayag naman sila at walang naging problema.Gusto kong kahit paano ay makapaglagi ako sa bahay ng matagal-tagal. Kailangan ko rin dumaan sa botika para bilhin ang ilang mga gamot ni tatay para sa loob ng isang buwan.Nagtabi na rin ako para sa iipunin kong pangtubos sa lupa ni Tatay. Ito ang unang beses na sumahod ako. Masarap pala sa pakiramdam na mahawakan ang perang pinaghirapan kong pagtratrabahoan sa loob ng isang buwan.Ramdam ko ang saya at pagmamalaki sa aking sarili. Ang hawak kong pera na bunga ng aking pinagpaguran.Mula sa mismong bayan ay ilang kilometro na lamang ang layo ng aming Barangay. Nagpasya akong maglakad na lamang. Kayang-kaya ko naman lakarin e, kesa umarkila pa ako ng trysikel. Karamihan kasi sa