We're laughing so hard while drying ourselves here in the convenience store we usually go to. It's cold but my heart is warm.Is it still normal?Philip handed me the hot coffee he ordered from the counter. Ang init nito ay mas nagpawala sa lamig na naramdaman galing sa ulan.Looking outside, hearing the drops of rain, holding my cup of warm coffee together with the man I never knew I would be into.Yes, I can now completely admit how much I adore this man. I can freely tell that to myself, Lulu, or even my parents- except for him. Ang tapang kong sabihin sa ibang tao itong nararamdaman ko pero mismong sa kanya ay naduduwag ako.Ang hirap. Natatakot ako. Kahit na inamin n'ya na ang nararamdaman niya para sa akin, kahit na lakas loob niya nang hinarap ang mga magulang at kapatid ko, kahit na sinabi niyang nanliligaw at maghihintay siya. Bakit nahihirapan akong magsabi ng oo, na sinasagot na kita.Is it because of my unknown condition? "You're quiet, what are you thinking?"We’re wal
I bowed gracefully after the nonstop of loud applause from the crowd. Sinabayan pa ito ng maiingay na sipol ng tagumpay at pagsasaboy ng bulalak dito sa entablado. Hindi magpapahuli ang magarbong confetti na hindi mawawala pagkatapos ng palabas.As the curtains fall and are slowly closing, I am in a blur to see people, satisfaction written on their faces.I closed my eyes and bowed one last time to my audience even if the curtains were now closed.Another night to celebrate, because it ended beautifully and safely, for me.“Let’s go?” Nathan whispered as he slid his hands down to my back. Tapos na pala siyang makipag-usap sa mga bigating tao sa industriyang ito.“Oh, Selene! You nailed it again!” beso sa akin ni Lance, ang manager ni Nathan.I smiled at him, “I will not be able to do that without Nathan, you know that Lance,” he smiled at my remark then looked at Nathan para makipag beso na rin.“Nate, after the opening ng program, may papakilala ako sayo,” tumango ito ng umalis na si
"Sorry sa pag-iwan ko sayo kagabi, nakalimutan ko. Ang dami kasing pinakilala ni Mr. Angeles at sinamahan pa ni Lance." Sabay upo ni Nathan sa upuang nakalaan sakanya at sinimulan na syang make up-an.Ramdam ko naman ang pagsisisi nya kaya ngumiti nalang ako at tinignan ang sarili sa salamin. "Ayos lang, basta ba hindi mo nakalimutan mga linya mo.""Hindi mangyayari 'yun Sel." Ilang sandali pagkatapos ng aking make up ay sinabihan na kaming mag warm up lalo na sa mga highlighted scenes.Hindi naging mahirap sa akin iyon dahil kahit noong nasa amerika pa ay kabisadong kabisado ko na ang mga linya ko para rito.Pagkatapos ng mabilisang ensayo ay naghihintay nalang kami ng cue para sumalang sa entablado."Grabe hindi pa nagsisimula, andami nang bulaklak," bulalas ng kadarating lang na si Pat habang punong-puno ang kamay ng mga bulaklak."Sa akin lahat 'to?" hindi makapaniwala sa tanong."'Di naman obvious 'no ma'am? Malamang po, ano ba namang pakealam ko sa mga bulaklak at regalo ng iba
"Ang bilis ano? Start na ng intrams ni wala nga akong naintindihan sa buong midterm." pag-inat ni Lulu para hindi antukin. Nag-lalakad kami sa hallway dahil pinadismiss na kami ng adviser namin para ienjoy ang intramurals. "Buti tapos na tayo sa requirements kung hindi maghahabol din tayo katulad ng iba." tinignan ko ang mga classroom sa gawing kaliwa at nakitang may mga estudyante pa din na gumagawa ng requirements na ihahabol. Naagaw pansin ko ang eroplanong papel na dumiretso sa labas ng classroom, kasabay ng dalawang lalaking naguunahan lumabas sa bintana, hinahabol ang eroplanong papel. Bumagsak sila sa hallway at sa gulat namin ni Lulu ay napahinto kami sa paglalakad para hindi matamaan ng dalawa. "Luilaine, pinapabiga
Nagvibrate ang cellphone ko sa isang tawag sa gitna ng tahimik na laban nila kuya. Kinalabit ko si Lulu at winagayway ang umiilaw kong phone. Tumango ito at lumabas na ako. "Mommy-" hindi pa ko natatapos bumati ay pinaulanan niya na ako ng tanong. "Where are you? I told you to be with your brother while he's on his quiz bee-" "Mom, I am here. He made it to the finals kaya po hindi pa po tapos. And besides, I will be here and support him with or without you telling me Mommy." I closed my eyes, trying to recall if I picked my words right. I heard Eisa in the background. "So you're telling me that this fashion show is cheap and unimportant!? Anong gusto mong palabasin ha Selene!?" I startled.
"Ako na bibili ng pagkain. Anong gusto mo ba? Ako mag kwek-kwek ako" ani Lulu habang nilalapag namin ang mga gamit namin dito sa usual spot naming damuhan ng field, malayo sa stage na pinagsisimulan na ng fashion show. "Fishball nalang Lu, ibabad mo sa suka ha? Tsaka juice, pomelo." Iniabot ko sakanya ang bayad. "Dito ka lang ah? Dito mo nalang tawagan sila tita at 'wag ka ng magligalig. Babalik din ako agad." pagbabanta niya tsaka siya umalis at nawala na sa dagat ng tao. Ang daming manonood. Sa bagay magkakalaban ang buong junior at senior high. Kahit na highschool department lang ang magkakalaban, andaming college students ang napapatigil at nakikinood sa on-going pageant. I personally haven't thought of joini
Matagal na namutawi ang mukha nung lalaking iyon sa akin. Ilang beses ba naman kaming nagkasalubong sa araw na 'to?"Oh, ba't ka andito?" gulat at tinuro pa ako ni Ate Rose, isa sa mga kasambahay namin."Huh? Baket ate?" last time I checked, bahay ko ito at parte pa naman ako ng pamilyang andito."Diba aalis kayo?"I furrowed my brows. Tinawag niya si Manang na lumabas galing kusina, gulat din sa pagpapakita ko."Selene, ba't andito ka pa?" kunot noo niyang bungad sa akin."Bakit Manang pinapalayas na po ba ako?" pagbibiro ko habang tinatanggal ang sapatos ko.
Dalawang araw ang nakalipas at namutawi na sa aking isipan ang hindi kilalang numero na nagtext. Baka nga tama si Lulu at wrong send lang ang taong iyon. Pero hindi siya tama sa parteng nasa likod ng mafia or serial killer iyon dahil kung oo ay hindi magdadaan ang dalawang araw na walang balitang may nahostage na estudyante sa abandonadong auditorium ng aming eskwelahan. "Tapos grabe, mahigit trentang katao yung napatay nung stalker na 'yun dahil lang sa obsession niya sa bidang babae." pagkekwento ni Lulu habang nagliligpit kami ng gamit. Mataman ko siyang binalingan. "Alam mo Lu, dalawang araw mo na kinekwento sa akin 'yan. You're planning to creep the hell out of me, won't you?" at inirapan siya. "Bakit, gumagana na?" tinignan