Kabanata 5

Matagal pa bago tumahan si Jiro at ganun rin sa sitwasyon ko. Kahit hindi maalis sa isipan ang nakita kanina at ang pagtataka kung anong nangyari ay pinilit kong itago ang nararamdaman dahil baka mag-alala ulit si Jiro.

I sighed. Umupo ako para maging lebel ang mukha sa kaniya.

"Are you okay now?" I asked, feeling worried for him.

He just nodded. I sighed again and patted his head. Ilang ssandali pa ay nagpasya na kaming umuwi kaya tumayo na ako at nilahad ang kamay kay Jiro para tulungan tumayo.

Sa tingin ko ay hating gabi na pero hindi pa rin nababawasan ang dami ng tao sa bayan, maliwanag pa rin ito at buhay na buhay sa ingay nang dumadaan kami pabalik. Malapit na kaming makalampas sa daan na masikip dahil maraming xena, nakikita ko na yung malawak na lugar na maraming mga malalaking bulaklak at nagsisiliparan na mga malalaking ibon at iba pang nilalang pero bigla akong napahinto sa paglalakad gayon din si Jiro.

Napalingon kami sa isang banda nang nakarinig ng sigawan at tunog