I was left dumbfounded. Hindi pa rin ako makagalaw. Nakaalis na siya sa harap ko pero ako? Parang napako na ata ako sa aking kinatatayuan.Ano 'yon?I was battling with my mind if should I follow him. Huminga ako ng malalim, umirap at umalis doon para hanapin siya. I felt guilty. Maybe because he was the one who invited me and he even reserved a seat for me. Tapos sa huli ay sa iba ako lalapit. Nagpunta ako sa deck area kung saan nandoon ang mga players, nagbabakasakaling naroon din siya kaso wala. I tried to call him pero hindi naman niya sinasagot.Kinabukasan ay hindi ko siya mahagilap. Medyo nanibago pa 'ko kasi walang nangungulit sa akin. Sa araw na iyon din ay todo practice kami para sa darating na pageant."He let me wiped his

"Ready ka na, Anna?" Miss Lariva asked.Huminga ako ng malalim. Mamayang alas sais na ang pageant at ngayon ay ang talent portion namin. Kabadong kabado na 'ko pero mas pinanatili kong maging kalmado. I don't want to disappoint my department. They chose me to be their candidate because they saw something in me.I don't want to mess things up. I need to calm down."H-handa na po, Miss."She held my hand. "Kaya mo 'to. Andito lang kami, hindi ka namin iiwan."I smiled. "Salamat, Miss."Ngumiti rin siya sa akin. Nilingon niya ang repleksyon ko sa salamin. Andito pa kami sa backstage dahil inaayusan pa ang iilan sa mga kandidatang kasam

Nagdaan ang mga araw pagkatapos ng intramurals ay agad naging abala ang lahat para sa finals. Santri and I used to exchange texts messages. Ngayon ay pareho kaming abala para sa finals ngayong semester kaya minsan na lang.After the intramurals ay mas naging malapit kaming dalawa. We're friends and we're both enjoying each other's company. Noong inamin niya na may gusto siya sa akin ay hindi ko iyon pinansin. Hindi ko naman kasi alam kong totoo ba 'yon kasi pagkatapos niyang sabihin iyon ay hindi ko na siya tinanong kong totoo ba 'yon.Nandito ako ngayon sa gazebo, nagre-review, hindi ko alam kong nasaan si Michelle ngayon. Ti-next ko na siya kanina pero hindi naman siya nagre-reply. Mukhang busy ata 'yon sa Aziel niya. Psh."Puta, sakit na ng ulo ko," inis kong bulong sa aking sarili.

"Sabi ko naman kasi sa'yo huwag na, 'di ba?" Wika ko.Nasa harap ko ngayon si Santri. May dala siyang itim na bag at isang hand bag na mukhang laptop ata ang laman. He's wearing a white rounded t-shirt and black khaki shorts. Naka itim rin siyang sapatos.Uuwi lang naman pero malakas pa rin ang dating."Ana, tatlong araw kitang hindi nakita tapos 'yong kasunduan pa natin na walang mangungulit, walang tatawag at magte-text. Baby, tiniis ko 'yon," aniya at tunog nagtatampo pa.Kumunot ang noo ko. Sandali lang, ah! Bakit parang tunog boyfriend iyong pagkakasabi niya? Are we in a relationship? Bakit parang big deal sa kanya ito? Did he missed me?!"Alam mo, ikaw! Para kang..." Bwesit na

"Why did you recorded it?!" Sigaw ko at agad siyang sinugod para kunin ang kanyang cellphone.My face was red and I all I want is to disappear right now because of the embarrassment! Kaya ayaw ko talagang nalalasing ako, eh! Kung ano anong sinasabi ko at agad ko ring nakakalimutan."Akin na 'yan!" Wika ko habang inaabot sa pa rin ang kanyang cellphone.Tumatawa pa siya habang nilalayo sa akin ang kanyang cellphone. Tumalon ako habang inaabot pa rin ito. At dahil kapre siya ay hindi ko magawang abutin iyon! Napipikon na rin ako dahil inaasar niya pa 'ko!"Abutin mo muna," nanunukso niyang sabi habang hawak hawak pa rin ang kanyang cellphone.Masama ang tingin ko sa kanya habang siya n