Special Chapter V   "Hindi ka ba napapangitan sa mga 'yan? Mukhang mga dugyot, e," natatawang tanong ko kay Acel habang sinusundan ko lang siya ng tingin.   She's stalking her idols again and again. Ewan ko ba sa babaeng 'to. Wala naman akong nakikitang kagusto-gusto sa mga iyon pero siya, patay na patay pa. She even wanted to be the wife of that lead vocalist. What the hell!   "Ano bang pake mo? Tss," maarte niyang sagot sa 'kin kaya inirapan ko na lamang siya.   Hindi ko na siya kinibuang muli. Hindi naman ako makaka-relate sa mga pinagsasabi niya, e. I don't like bands. I hate bands dahil pakiramdam ko ay isa lang silang malaking joke. The taste of musics and all! Hindi ko gusto kahit ang mga kilos o galaw nila. Para sa 'kin, hihinga pa lang sila ay sumisigaw na ang kayabangan sa kanila.   Tumutok muli ang tingin ko kay Acel na abala na sa pagdidikit ng isa na

Special Chapter VI“Hindi mo kailangang gawin ‘to, Percy. Maaayos natin ‘to, huwag mo na lamang silang pansinin. Mas mahalaga ang buhay mo kaysa sa kanila,” maluha-luhang pagmamakaawa ng ina sa anak nitong si Percy, ngunit nanatiling walang kibo ang huli.Tila wala itong naririnig na pagsusumamo mula mismo sa kaniyang ina na halos lumuhod na sa kaniyang harapan. Tanging galit at poot na lamang ang bumabalot sa pobre niyang puso dahil sa mga nararanasan niya mula sa mga kamag-aral sa kolehiyo. Ang kaisa-isang bagay na lamang na nais niya ay magpakamatay dahil hindi niya alam kung kaya pa ba niya ito. “Huwag mong gawin ito, anak. Ikaw na lang ang natitira sa ‘kin..” sambit pa nito sa nanginginig na boses.Pinakatitigan ni Percy ang kaniyang ina at ang lubid na hawak niya. Nais na niyang matahimik ang kaniyang buhay at sa tingin niya ay kamatayan lang ang tanging solusyon sa kaniyang problema, ngunit paano ang kaniyang ina? Anong ma

Kabanata 29War The war in Surigao Del Sur a decade ago ended so much lives. From the residents there kasama na ang mga army na ipinadala roon. Uncle Saldy almost lost his right hands because of that war. Nalaman ko iyon kay Levi nang minsang marinig niya ang mga magulang niyang nag-aaway noon. Uncle Saldy's weakest point was that fact. Na kung titingnan siya ngayon ay aakalain mong hindi ito kailanman nasaktan pero pakiramdam ko'y malalim pa itong pinagdaraanan. Lalo na nang malaman kong ayaw naman talaga nito pumasok sa military noong una at kalauna'y pumayag din."Henry De Ocampo? Patay na ang taong 'yon, hindi ba?" gulat na tanong sa'kin ni Lolo Samuel. Nakita ko pa ang pagtalim ng tingin nito.Tuluyan na akong naupo sa upuang para sa'kin habang nakatingin ang lahat sa'kin. "He's alive, Lolo. He came back at siya rin ang nagpapadala sa'kin ng threats noong nakaraan," walang atubiling sagot sa kaniya.

Kabanata 31Anger   "I'm off for today, Mau. Wala naman akong important schedule today, right?" I asked her as she answered my call the next morning. Saglit na tumahimik ang kabilang linya. Tila may ginagawa ito. Maya-maya pa, sunod na narinig ko ang pamilyar na boses kaya nangunot ang noo ko.  "Maurice?" I called her again dahil hindi pa rin niya ako sinasagot sa tanong ko. "Uhm, Ma'am, sorry... wala naman po kayong important schedule for today. It's just that..." She paused again and I heard that familiar voice again. 

Kabanata 33Escape  I still don't understand why I deserved to be hurt in my past. I don't get the reason why all these pain turned into traumas and issues I have no idea how to resolve. I don't think I will ever have a chance to fully grasp what all these sufferings mean, because at the end of the day, I always forgive. And I continuously forgive even without their apologies. I still love even there are fears of the history they carved on my skin. I still care even if my trust was milk-powdered.  I hate that I was called resilient for responding greatly from my trauma. I hate that I am being bamboozled by all the what ifs, the how-it-happened, the go with the flow. I hate tha