Rome slowly opened her eyes as she awoke to the gentle breeze blowing on her face. Upon waking up, the white ceiling was the first thing she saw. The wooden ceiling fan was rotating and blowing the wind at her.             Where am I? she asked herself as she looked around. The place was familiar. Had she been here before?             Wait… Am I still in the clinic?             “Thank God, you’re awake!”             She turned to the other side of the bed upon hearing the familiar voice. Jiggy— her best friend, was in the room with her. Beside Jiggy was Doctor Hernandez.  &n

        "I'll talk to you and Connie tomorrow at the same time about... what happened," Rome said as she got out of the car, peeking through the front seat window to bid her goodbye to Jiggy.             Jiggy remained silent, but she could see the sadness and concern in her eyes.             Jiggy could still not fathom how and why she fell into that devil's charm.             Well— she did not. And she never would.             Tomorrow, after the Sunday mass, she would invite her sister to go to their favorite coffee shop where Jiggy would wait for them.              Her sister Connie and Jiggy were the only people she could trust in

Ten years ago... Back when she was fourteen years old.            “Rome!”                      Muntikan nang mabilaukan si Rome nang tapikin siya sa likod ng kaibigang si Jiggy. Naroon siya sa likod ng classroom nila at nakaupo sa damuhan at nanananghalian.            “Ano ba, Jigs!” singhal niya sa kaibigan bago niyuko ang baong hotdog na nahulog sa damuhan sanhi ng pagtapik nito sa kaniya. Sandali siyang nanlumo— tinipid-tipid pa man din niya ang pagkagat niyon kanina dahil nais niyang papakin iyon kapag naubos na ang baong kanin. Kung alam lang niyang mahuhulog iyon sa damuhan ay sana, inubos na niya kanina pa. Binalingan niya ang kaibigan saka tinitigan ito ng masama.            &nb

             “KAILANGAN mong humingi ng pasensya sa ginawa mo sa apo ni Mrs. Montemayor!”             Napauklo sa kinauupuan si Rome nang muling suminghal ang Papa niya. Singhal na halos sumakop sa buong compound. Singhal na kasing lakas ng kulog. Singhal na nanunuot sa buong kalamnan niya. Kanina pa siya nito sine-sermunan at nag-uumpisa na siyang ma-bingi— literal— sa tindi ng pagsinghal nito.             Si Dudz ay mabilis pa sa alas-sinco kung makapag-sumbong sa mga magulang niya! She was in her room then, staring at her test papers with a heavy heart when she heard her father shouted out her name. Halos magkanda-dulas-dulas siya sa pagbaba ng hagdan. Kapag ganoon ang tono ng ama ay nanginginig na ang mga tuhod niya. Pagdating s

              SUBALIT hindi roon natapos ang koneksyon nina Rome kay Cayson Montemayor. Dalawang taon makalipas ang nangyaring iyon ay muling umuwi sa bansa ang lalaki, fully ready to take over the school directorship. Natapos nito ang masters sa America at umuwi na ng Pinas para permanente nang mamalagi roon. Ito ang namahala sa transport service business ng pamilya habang si Mrs. Althea Montemayor ay naghahanda na sa pagre-retiro nilang School Director ng MIC.             “Apat na taon pa bago ang retirement ni Mrs. Montemayor pero ngayon pa lang ay pinag-aaralan na ni Cayson ang pamamalakad ng campus,” pahayag ng papa niya isang gabing naghahapunan sila. Magkausap ang mga magulang niya tungkol sa pag-uwi ni Cayson Montemayor habang sila ni Connie, na noong mga panahong iyon ay nasa ikalawang tao