Lalong nainip si Pancho. Kating kati talaga siyang umuwi. Gusto niyang hilahin ang araw upang matapos ang biyahe niyang iyon. Halos liparin niya ang Tokyo Airport ng matapos sa loob ng sampung araw ang kanilang agenda sa business guild. Kung puwede lang niyang sabihin sa piloto na dalian dahil gustong gusto na niyang umuwi ay sinabi na niya ngunit kinalma niya ang sarili.Mabilis silang nakapagpa-book ng flight same day after matapos ang meeting. Hindi na niya naisip ang jetlag. Parang sa Law Office na siyang makikipagkape dahil gusto niyang dumiretso kay Atty. Morales.Masaya niyang binati ang lalaki. Iniabot niya ang pasalubong na alak para sa kanya. Iyon ang madalas niyang dalhin sa kanya kahit hindi siya nakakakuha ng matinong sagot sa kanya. Matinik siyang magtago ng sikreto.“Kumusta, Pancho? Nandito ka na naman?”“Yeah, as always. Is she coming?” Kumibit- balikat siya. Mukhang false hope na naman. “Let’s have a coffee.” Alam na ng sekretarya ni Dave ang gagawin lalo na kapag na

Hayun, sleeping ang beauty niya. Idiniretso na siya ni Pancho sa mansion. Napauwi tuloy sila ng maaga. Gulat na gulat si Marissa.“Naku po, Ma’am. Ano pong nangyari kay Ma’am Astrid?”“Pasensiya na. Nalasing kaagad eh.”“Hindi ko po man lang nasabi sa inyo na huwag na siyang paiinumin ng alak. Mabilis po kasi siyang malasing.”At ang ending, iniakyat siya sa second floor, sa loob ng kanyang sariling kuwarto kaya lang, naipit ang kamay ni Pancho sa ilalim nito. Bumaling pa si Astrid at niyakap sa leeg ang binata.“Tsk! Tsk! Tsk! Parang iba ang gustong mangyari ni Ma’am.” Napaupo si Pancho sa gilid ng kama. “Sir…” Nagkatinginan ang dalawa. “Dito ka na lang po matulog at tabihan na ninyo si Ma’am. Hindi na po ‘yan gigising. Bukas na po kayo umuwi.”“Marissa, tulungan mo ako rito!” Hindi magawang sumigaw ni Pancho.“Heto naman si Sir. Si Ma’am Astrid lang po ‘yan. Good boy naman po kayo, hindi ba?” Makahulugan ang ngiti ni Marissa habang papalayo sa dalawa. Hindi naman makasigaw ang bin

Hinarap niya ang babae at nataranta si Pancho kung paano aawatin ang dalawa.“Baka may mas importante kang dapat asikasuhin kaysa ang trabaho.”“Yeah, we are going to talk about our marriage. Oh, wait! Bakit nandito ang babaeng iyan?”“Go out, Nadine. I have to talk to my client now.”“Client? Siya?”“I came early to accept the modeling contract.”“Modeling contract? Wait! Wow, how can you make a slutty mistress a model? A model mistress perhaps. Wala ba kayong standard sa pagkuha ng model?”“Mr. Carbonel, sabihan mo ang fiancée mo na hindi niya ako kilala para husgahan niya ako. She came barging in without any excuse. Nasaan ang manners niya? Can’t you just be professional? Siguro naman alam niya rin iyon, hindi ba, Miss?“Hindi inaasahan ni Pancho ang magiging asta ni Nadine.“Look, Nadine… sorry, Miss Astrid.”“Are you saying sorry to her? Presidente ka dito at hindi ka dapat nagso-sorry sa kanya. Sino ba siya?”“And how about you? Being the soon-to-be Carbonel does not give you th

“Nakakahiya Sir…”“Wala kang dapat alalahanin sa parents ko. Mababait silang pareho.” Nilapitan nila kaagad ang mga magulang ni Sir Pancho. Abut-abot din ang kaba sa dibdib ni Pancho.“Sinusubukan mo talaga ako, Pancho.” Text message iyon ni Nadine. Wala siyang pakialam dahil ang mahalaga ay maipakilala niya si Astrid sa kanyang mga magulang.“Happy 40th anniversary po, Ma’am, Sir.” At iniabot ng dalaga ang kanyang regalo. Fountain pen iyon para sa kanilang dalawa. Natuwa ang mag-asawa sa makahulugang regalo na ibinigay niya.“Oh, thank you Iha.”“Mama, Papa, meet Astrid. Nililigawan ko po.”“Hay ano ka ba naman, Pancho? Forty years old ka na…ngayon ka pa lang natututong manligaw,” sabi ng Papa niya.“Naku Iha! I hope to see you often with Pancho. Next na balik mo rito, puwede bang ipakilala ka na ni Pancho na…”“Girlfriend na sana, Mama.” Pero, hinampas siya ng ina.“Fiancee is much better, Iha.” Nagulat si Pancho sa sinabi ng ina. “Pancho is not getting any younger. Kapag nag-fifty

Pagdating ko ng 25th floor, hindi pa rin siya makakapasok ng ganoon kadali. May receptionist sa pinto then she made a call upon looking at Astrid. Pinapasok siya pero pormal ang babae sa loob.Ngumiti siya at napatutop siya ng bibig.“Omg, Miss Astrid! What brings you here, Ma’am?” tanong ni Zelda.“Nandiyan ba si Sir Pancho?” tanong niya. “May lakad po ba kayo?” sabay tingin sa schedule nito. Halatang na-pressure si Miss Zelda.Siya ang unang sumilip. May kausap pa ito pero saglit na lang daw iyon. Pinaupo muna siya. She offered something pero tinanggihan ni Astrid. It took her 30 minutes to wait.Paglabas ng isang middle-aged man sa kanyang opisina, itinawag ni Miss Zelda ang pagdating ni Astrid. Nagulat silang pareho ng bumukas ang pinto.“Nakakagulat naman po kayo, Sir?” Napahawak si Zelda sa kanyang dibdib.“Kanina ka pa? Ikaw ba yung…why did you make her wait, Zelda? Kapag si Miss Astrid you should have interrupted me, okay lang!” Gusto niyang matawa sa pag-aalala niya. sobra