"KRINGGGG! KRINGGGG!" tunog ng phone ko habang nasa out dinner kaming tatlo. Tiningnan ko ang screen ko at nakalagay don ang unknown number. Agad ko itong pinulot at tinitigan muna. Natigilan din ang dalawa at parehas silang nakatingin sa akin. Napangiti nalang ako sa kanila at ibinalik sa pagkakalapag ang phone ko."Why don't you answer the call?" ani ni Kris habang nakafocus lang ang mga mata sa akin."Hi--hindi ko kasi kilala kung sino yong tumatawag. Wala kasing nakalagay na pangalan." sagot ko kaya hindi na siya umimik."KRINGGGG! KRINGGGG!" muling pagtunog ng phone ko at napatingin sa akin si Kevin, at di lang yon, pareho pala silang nakatitig sa akin. Napalunok ko ang nginunguya kong pagkain at inirapan ako ni Kris pagkatapos hinablot niya ang phone ko. "Uyy... ba't mo kinuha ang phone ko?" tanong ko sabay hablot yun sa kanya, pero iniiwas niya ito sa akin at sinagot ang tawag. "Hello! Who is this?" saad ni Kris habang magka

Isang malakas na kalabog ang nakapukaw sa mahimbing kong pagkakatulog. Bigla akong nakaramdam ng panghihina at pakahabag ng marinig ko ang sigaw ni tita Belle sa labas ng silid ko. Inayos ko muna ang nakalugay kong mahaba na buhok at dahan-dahan sa pagbaba sa kama.Tinungo ko agad ang pinto at pinagbuksan. Agad tumambad sa akin ang namumutla at balisang si tita Belle.“Tita, bakit po?” tanong ko sa kanya at nangangatog pa siya habang hindi maituon ng maayos ang paningin sa akin.“A—ang Lola mo, hindi parin siya gumigising hanggang ngayon.” tulala ko siya pinagmamasdan at kinalaunan mabilisan kong tinungo ang silid ni Lola. Nilapitan ko siya at inaalog-alog ko ang katawan niya.“Lola, Lola gumigising po kayo.” bulyaw ko habang kinakapakapa ang katawan niya. Pero no response at all, idikit ko ang aking kabilang tinga sa dibdib niya at narinig ko ang sobrang hinang pagtibok ng puso niya.Agad na naman akong nagpanic, nags

“Mr. Stanford, this is a warehouse? Why are we here?” pagtataka kong tanong sa kanya at dahan-dahan siyang pumunta sa corner ng countertop ng desk niya at may dinukot sa loob nito. Pagkatapos ay tumayo na siya at lumapit sa akin habang bitbit ang makakapal na envelope na may lamang mga papeles. Patapon niya itong inihagis sa may table sa harapan ko at umupo sa upuang gawa sa furniture.“This is confidential Mrs. Noble, kaya dinala kita dito.” ani niya at naibaling ko ang paningin ko sa mga papeles. Dahan-dahan ko itong nilapitan at maingat na hinimas ang kakapalan nito. Pagkatapos ay hinarap ko siya habang magkakrus ang dalawa kong kamay.“Hindi ko inaasahan na pipirma ako ng ganyan kakapal na mga papeles Mr. Stanford. Gaano ba talaga ka importante yan?” saad ko at pinagtaasan siya ng isa kong kilay.“Hindi naman ibig sabihin na ganyan yan kakapal, ganyan din kadami ang pipirmahan mo. As a chairman of your father’s Business Company, I’ve been serving

“Kuya?” tawag ni Kevin sa kapatid habang matamlay itong nakalampong sa rooftop ng building na pagmamay-ari nila. Nilingon siya ni Kris at umangat ang gilid ng labi nito.“What is it?” tanong ni Kris at dahan-dahan siyang nilapitan ni Kevin.“I noticed something different from you since Shun back to the village for her grandma’s incident. Matamlay ka, may problema ka nga ba Kuya?” Kevin said but Kris shake one’s head.“No, ayos lang ako.” tipid niyang saad pero masyadong curious ang kapatid.“Kilala kita Kuya, alam ko minsan hindi tayo nagkakaintindihan pero kabisado ko ang ugali mo.” napatingin muli si Kris sa kapatid at ipinasok ang mga kamay nito sa magkabilang bulsa ng pants.“Should I trust you?” aniya at tumaas pa ang kabilang kilay nito.“Oo naman Kuya. Sa tingin ko confidential masyado, hmn?” muling tanong ni Kevin at tumalikod si Kris sa kanyang habang ang mga mata nito ay nakatanaw sa malayo. Pumikit muna siya

“Tita? Naayos na rin ba ang mga gamit na dadalhin natin bukas paluwas ng Centro?”“Oo iha, mamaya etsitsek pa natin ‘yan baka may makalimutan.” “Tita, paano kaya kung tawagan ko na lang si Kris. Para naman hindi na tayo mahirapan pang magbuhat ng mga gamit.”“Ay naku iha, h’wag na. Busy ang asawa mo, madaming inaatupag sa pagpapatakbo ng kompanya niyo. Kaya hangga’t kaya, magkucommute lang tayo. Malakas pa naman si tita mo.” sabay angat ng braso niya kaya napatawa naman ako.“Kayo talaga tita oh.” napatitig si tita sa akin at hinawi ang kunting buhok sa mukha ko.“Handa ka na bang sabihin sa asawa mo ang tungkol sa pagbubuntis mo?” seryusong tanong ni tita at napalabi muna ako bago nakasagot.“Kaya nga babalik ako doon na kasama ka, kasi gusto kong ipaalam kay Kris ang tungkol sa magiging baby namin. Excited na po akong malaman kung anong magiging reaksyon niya.” “Malakas ang kutob ko na matutuwa ‘yon pag nalaman