Naalimpungatan ako nang maramdaman na parang may mga matang nakatitig sa akin. Kinailangan ko pang ilang beses na ibukas-sara ang mga mata para lang luminaw iyon pero muling bumagsak dala ng sobra kong antok. Tuluyan akong nahimasmasan ng maramdaman ang banayad na haplos sa aking inaantok na mukha ng mainit, malambot at malapad palad. “B-Bakit?” parang mapupunit ang lalamunan sa sakit na tanong ko, dama ko ang panunuyo nito. Ang Tukmol ang tumambad ng idilat ko ang mata.Sinabi ko bang pumunta siya dito sa kwarto ko? Ganunpaman ay hindi na ako nag-react. Nakaupo ito sa gilid ng kama ko, matamang nakatunghay. Mapungay na ang mga mata na halatang pagod. Sa hula ko ay ilang beses niyang sinalat ang noo ko. Tinitingnan yata kung mayroong lagnat. Inirapan ko siya. Iyon ang initial na reaction ko. Gumalaw ako at bumaling na sa kabilang pwesto.“Kumusta na ang pakiramdam mo? Kinakabag ka pa rin ba? Ininom mo ba ang gamot kanina?” sunod-sunod niyang tanong, puno ng pag-aalala.“Hmmn...”“An

Tumawa lang ang dalawa sa ginawa ko. Ini-scroll ko iyon pababa. Umaasa na may makikita akong tag pictures or post man lang sa fiancee niya. Halata na hindi sila sweet online ah. Wala man lang akong makita kahit na isa. Iyong tipong kahit sweet greetings man lang kapag may importanteng okasyon sa relasyon nila o mga holiday greetings. As in wala ni isa. Sabi nga nila kapag ganun daw ang guy na sobrang showy at clingy sa timeline mo ay sobrang mahal na mahal ka, meaning hindi siya mahal ni Tukmol? Eh bakit siya pakakasalan kung hindi siya nito mahal?“Ano? Nakita mo na?” bahagyang silip ni Josefa sa ginagawa ko, umiling ako. Puzzled pa rin kung bakit wala akong mahanap ni isang post niya.“Hindi pa. Wait lang. Maghintay kayo!” iritable na ang tono ng boses ko, lalabas pa yata akong sinungaling dahil lang hindi ko mapatunayan.“Baka naman wala talaga siyang fiancee, Hilary? Gino-good time mo lang kami ni Josefa para maasar or magselos or tantanan namin siya?” lantarang akusasyon ni Shanae

Nadala hanggang dinner ang pagka-badtrip ko. After kasi ni Shanael, si Josefa naman ang tumawag. Nakwento ko sa kanya ang lahat ng nangyari. Ultimong ang sagutan namin ni Lailani at ang pag-iinarte niyang ipinakita sa akin. Sa kanilang tatlo ni Glyzel at Shanael, kay Josefa lang ako kampanteng mag-open ng lahat. Siguro ay dahil bestfriend ko siya, matagal na kilala kaya mas tiwala ako. Hindi naman sa wala akong tiwala sa dalawa, safe kung sasabihin kong mas comfortable akong sabihin lahat kay Josefa.“Nakakawala talaga siya ng mood, Josefa. As in. Kung pwede lang manakit. Baka nasaktan ko na. Gutom pala siya tapos sasama-sama. Sana iyong binuntot niya ikinain na lang niya nabusog pa siya hindi ba? Paladesisyon ang dalawang iyon!”“Hoy gagi, pabayaan mo na siya. Baka mamaya ay iniisip mo siya nang iniisip. Wag Girl. Masyado tayong maganda para lang e-stress ni Lailani. Tanggalin mo na siya sa isip mo. Sige ka, baka mamaya hanggang panaginip buwisitin ka niya.”“Subukan lang niya. Isusum

Maaga pa lang ay umalis na kami ng bahay ni Chaeus. Nanunuot pa ang lamig sa aming buto ng mga sandaling iyon kahit balot kami ng jacket. Hindi maitago ang excitement sa mga mata ko. First time kong makakarating sa pupuntahan namin. Feeling ko tuloy ay para akong bumalik sa pagkabata at ang trip na ito ay bahagi ng field trip ng school. Buong biyahe ay na-enjoy ko ang tanawin bagama't madilim pa iyon at wala akong gaanong makita. Sapat na sa akin ang malabong langit na nagbabadya na ang panibagong umaga. Sabayan pa ng mga iba't-ibang kulay ng ilaw. May iilang mga tao na rin kaming nadadaanan. Hindi traffic kung kaya mabilis kaming nakarating.“Isuot mo ito, Hilary. Masyadong malamig pa at mahamog ang dadaanan natin at baka kapitan ka ng sakit.” abot sa akin ni Chaeus ng earmuffs na yari sa malambot na tela, panlaban sa lamig.Malapad ang ngiting tinanggap ko iyon. Isinunod niyang ibigay sa akin ay ang walking stick. Sa halip na magreklamo ay tinanggap ko na lang ito. Hindi siya magdada

Pagdating ng bar ay para akong ibong nakawala sa hawla. Siguro ay dahil matagal na noong huli akong makapunta dito kaya naman sabik ako. Ginawa kong parang tubig ang inorder ni Josefa na inumin naming margarita. Ganun na lang ang pagtatakang bumalatay sa mga mata ni Josefa. Titig na titig siya sa akin. Medyo naiiling. Hindi ito makapaniwala sa kung anumang nakikita niya. Siguro ay ngayon niya lang rin ako nakita na maging ganito. Sobrang wasted ang hitsura ko. “Girl? Are you okay?”“Hmmn...” tango kong panay tungga pa rin.Halatang hindi siya kumbinsido sa sagot ko. Umayos siya ng upo sa harap ko at hinuli ang mga mata ko na kung saan-saan bumabaling.“Umamin ka nga sa akin, Hilary. Hindi lang iyon ang problema mo ano? May iba ka pang—”Tinakpan ko ang bibig niya para agad matigilan sa sasabihin niya pa. Ano bang problema ang sinasabi niya? Gusto kong magpaka-wasted ngayong gabi. Huwag niya sanang hadlangan. Ayokong mag-isip ng kahit na anong problema. Hindi pwedeng patuloy naming pag