"GOOD MORNING, Tajiana. Kumusta ka naman ngayon?"Hindi ako umimik. Hindi ako sumagot sa mga tanong sa akin ni Chrysanthemum. Tumulala lamang ako sa isang gilid dahil wala akong lakas para magsalita o tumingin sa kaniya o kahit kanino."D-doc, it's been a week since Tajiana last spoke to us. Palagi lang siyang ganiyan, ayaw kumain at ayaw makipag-usap sa amin. Palaging umiiyak kaya hindi na po namin alam ang gagawin sa kaniya...""I'm very sorry po. Let's be patient with Tajiana. She got miscarriage and is still grieving for her lost child. Based on the tests and observations, Tajiana was diagnosed with Post-Traumatic Stress Disorder or PTSD..."I got diagnosed with PTSD. Ang buong pamilya ko ay nag-iyakan matapos sabihin ni Chrysanthemum ang kalagayan ko ngayon.Pakiramdam ko ay wala na akong pag-asa at ang buhay ko ngayon ay wala ng saysay dahil sa pagkawala ng anak ko. Hindi ko alam kung makaka-ahon pa ba ako sa pagkakalugmok ko."A-anak, lumaban ka lang, ha... N-nandito lang kami

"WHERE should we go first? Ang daming puwedeng puntahan dito sa Italy. Nahihirapan na akong pumili sa dami, eh."Tanong ni ate Lhayzel sa aming dalawa ni Jenniecah kaya nagkatinginan kaming tatlo. Umaga na ngayon at mukhang maayos naman ang panahon dito sa Italy ngayon kaya naman naisipan na naming lumangoy na lang kahit sa inside swimming pool man lang dito sa hotel."I think we should find Khloe first. Si ate ko, ang saya saya ng pechay, hindi na umuwi kagabi sa hotel room."Turan ni Jenniecah na mukhang nag-aalala na para kay Khloe pero naiirita rin ang mukha nito. Napailing na lang ako bago ko tapikin ang kaliwang balikat nito para i-assure itong ayos lang si Khloe dahil mapagkakatiwalaan naman si Torn."Kasama naman niya si Torn kagabi, Jenniecah. I'm sure wala namang mangyayaring masama kay Khloe kapag kasama niya si Torn. Tara na, swimming na lang tayo. Susulpot din 'yan mamaya si Khloe."Pangungumbinsi ko kay Jenniecah kahit medyo dissapointed din ako na hindi kami kumpletong

"ARE you really sure about that, Tajiana? Eto na naman tayo, eh. Padalos dalos ka na naman sa mga desisyon mo dahil sa nararamdaman mo..."Nag-aalalang tanong sa akin ni ate Lhayzel habang napapakamot pa ito sa kaliwang kilay niya. Bumuntong hininga naman ako bago sumagot sa tanong nito."I'm more different than I was before, ate Lhayzel. Alam ko na itong mga gagawin ko. Hinding hindi na ako makakapayag pa na palampasin ko na lang ang opportunity na 'to para makaganti sa kanilang dalawa."Gigil na turan ko kay ate Lhayzel habang nag-iimpake ako ng mga gamit na dadalhin ko papuntang Pilipinas."Taji, puwede bang kalimutan na lang natin silang lahat? Kung gusto mo, lumayo na lang ulit tayo sa kanila..."Nagmamakaawa ang tono nitong turan sa akin pero desidido na talaga akong gawin ang plano ko kaya tumingin ako kay ate Lhayzel nang may seryosong mukha."Kagustuhan ko ba lahat ng 'to, ate Lhayzel? Ikaw rin naman ang may kasalanan kung bakit ganito na naman ako. Nananahimik ako rito sa Th

"OH? Bakit ka naman nagmamadaling umakyat diyaan? Nakakita ka ba ng shokoy sa dagat?"Natatawang tanong sa akin ni Aristophanes habang hinaharangan nito ang hagdanan para hindi ako makaakyat sa taas. Pinalo ko naman ito sa kaniyang braso para gumilid na siya pero hindi talaga ako nito hinayaang makaakyat."Ano ba, Istong? Padaan muna..."Naiiritang turan ko sa kaniya dahil alam kong namumula pa rin ang buong mukha ko dahil sa nangyari kanina."Hala ka, bakit ka naman namumula, Yanang? Don't tell me, poging shokoy ang nakita mo sa dagat?"Nanunuksong tanong nito sa akin kaya naman iritado akong tumalikod sa kaniya at umupo na lang sa sofa sa may sala pero sinundan pa rin ako nito."Alam mo, mapang-inis ka talaga kahit kailan, ano?""Eh, bakit ka nga kasi namumula? Sasagutin mo lang din naman, eh. Pinatatagal mo pa."Namimilosopong sagot ni Aristophanes sa akin kaya naman napatingin na lang ako sa salamin kung namumula pa ba ang mukha ko pero hindi na ito gaanong kapula hindi katulad ka

MABILIS ang naging biyahe naming tatlo pabalik ng beach. Wala pa nga yatang bente minuto ang pagmamaneho ni Torn kanina dahil nagmamadali raw ito at gusto nang tawagan si Khloe."Nandito na tayo, tawag muna ako sa baby loves ko sandali..."Paalam nito sa amin ni Xence kaya naman natatawa kaming tumango sa kaniya. Tumakbo na agad ito sa kung saan habang may dina-dial na number sa phone niya dahil medyo mahirap sumagap ng signal dito sa tabing dagat.Naiwan kaming dalawa ni Xence kaya naman nagkatinginan kami at ngumiti sa isa't isa. Walang nagsasalita sa amin pero pareho lang kaming mabagal ang lakad sa kung saan. Hindi ako naiilang sa kaniya o natataranta na gumawa ng pag-uusapan naming dalawa dahil para bang pareho naming gustong maglakad lang habang pinagmamasdan ang magandang tanawin namin dito sa pinong buhangin at sa maalong dagat."Upo muna kaya tayo banda roon? Gusto mo bang manood ng sunset?"Tanong ko kay Xence habang itinuturo ang magandang puwesto kung saan namin masisilay