“Clear naman, Sir. Wala pong hidden cameras or any bugging devices po na nakita,” pagre-report sa kanya ni Calex na inatasan niyang sumuri sa kanyang penthouse pagkaalis na pagkaalis ni Calynn. “Good.” Reedz exhaled with profound relief. “But next time, be vigilant, Calex. You knew from the start that I prefer my relatives not to access my personal property, yet you neglected to inform me." “Sorry, Sir, nawala sa isip ko. ‘Tsaka inakala ko kasi okay lang dahil baka kako dinadalaw lang ni Madam Angela at Sir Denver si Miss Calynn dahil kakasal niyo.” "Next time, you'll be out of a job.” “Yes, Sir.” Isa pang maluwag na paghinga ang kumawala mula sa binata. “By the way, go pick up Calynn kung tapos ka na d’yan. Make sure my wife stays safe at all costs.” “Areglado, Sir.” Ibinaba na ni Reedz ang cellphone. Nasa opisina na siya’y nagpupuyos pa rin ang kanyang dibdib. Isa’t kalahating oras na siya roon pero wala pa rin siyang nasimulang gawin. Tumatakbo pa rin ang kanyang isip sa kany

“Dad…”“P*****a ka!” Hindi pa man siya nakakapagsalita ay inihambalos na ng Chairman ang tungkod nito sa kanya. Tumama iyon sa balikat ng anak na bagong dating.Hindi naman tuminag si Reedz. Tinanggap niya ang napakalakas na hampas na iyon. Napatiim-bagang lang siya kahit na parang nabiyak ang kalamnan ng kanyang braso.“What have I done wrong this time?” sa halip ay parang walang pakiramdam na tanong niya sa noon pa man ay malupit nang ama sa kanya.“Ano ang pumasok sa isip mo at iniwan mo ang kompanya para lang sa babaeng iyon?! Since when have you been negligent in your job, huh?!”Sandali lang ang pagkabigla sa mukha ni Reedz. Pagkuwa’y, “Dad, hindi lang basta babae lang ang dahilan bakit iniwan ko ang opisina. She’s my wife. Calynn is my legal wife.”“At talaga pa lang itinuturing mong asawa ang babaeng iyon?! Istupido!” Halata ang pagtitimpi ng Chairman na hindi ulit ihambalos sa kanya ang tungkod nito.Nagyuko na lamang ng ulo si Reedz.Marahas na napahugot naman ng hininga ang

‘Huwag mo na hintayin ang asawa mo dahil hindi mo naman ‘yon totoong asawa. Baka nasa totoong babae na mahal niya iyon. Matulog ka na diyan, Ate. Pati sa akin nakakaistorbo ka na. May pasok pa ako bukas. Good night’ – ang huling chat sa kanya ni Gela na kanyang na-receive. Bruha talaga. Walang kuwentang kausap. Padarag na ibinaba niya sa center table ang kanyang cellphone. Humalukipkip at sinubukang ituon ang pansin sa kanyang pinapanood na panggabing drama. Subalit saglit lamang ay napalatak siya’t nakalas ang pagkakahalukipkip niya dahil hindi na naman maalis sa isip niya ang sinabi ng kapatid. Bakit ba siya nasasaktan kasi na hindi na naman nakakauwi ang asawa niya? Ang totoo, kanina pa siya naghihintay sa pagdating ng asawa. Parang hindi niya kasi kayang matulog na wala ito. Syempre, alam niya na ang mabuting asawa ay hinihintay ang mister galing trabaho. Katunayan nagluto nga ulit siya. Nakamot-kamot niya ang ulo. Umaasa na naman ba siya na magkakaron ng himala? Iyong katulad

Kusa na nagising ang diwa ni Calynn. At ayon sa katawan niya, nakatulog siya ng mahimbing. Smiling, she stretched her hands, pero nang bumuhos ang ala-ala sa isip niya kung ano ang nagyari sa kanila ng asawa sa nakalipas na magdamag ay biglang dilat siya ng mga mata. Naalala niya na kasiping niya si Reedz sa kamang iyon kagabi, and they made sweet love. Twice. Nangyari ba ang lahat ng iyon? Bigla rin siyang napatingin sa kanyang tabi, thinking her husband was there. Subalit wala siyang ibang nakita roon kundi ang unan. Hindi kaya panaginip lamang? Umiling siya nang maramdaman niya ang medyo hapdi sa pagitang ng kanyang mga hita. Totoo iyon. Totoo ang lahat ng nangyari. Hindi na siya virgin. She had already been deflowered by her husband. Napabalikwas siya ng bangon, hinanap ng tingin si Reedz. Nakiramdam din siya pero sa sobrang katahimikan ng bahay, nabalutan siya ng lungkot nang mapagtanto niyang wala na si Reedz. Malamang pumasok na sa opisina. Napaingos siya. Ganoon na lang

“Sir, pinatawag mo ako?” magiliw na tanong sa kanya ni Secretary Dem. As usual animo’y mayordomo sa isang palasyo na magkahawak ang mga kamay sa likod nito habang tuwid na tuwid ang pagkakatayo sa harapan ng kanyang desk. Mula sa tutok na tutok sa screen ng kanyang laptop kumilos ang mga eyeballs ni Reedz patungo sa mukha ng tauhan. Nakapangalumbaba ang isa niyang kamay at ang isa naman ay tinutuktok ang Montblanc pen sa desk. Ilang sandali na naghintayan sila sa kung sino ang magsasalita. Saglit ay kumilos si Reedz. Umayos siya nang pagkakaupo. Isinandal ang likod sa kinauupuan. “Come here, Secretary Dem. I have something to show you.” “Yes, Sir.” Madaling sumunod ang sekretaryo. Subalit anong kunot ng noo nito nang makita ang tinitigan ng amo sa laptop. “Do you see that, Secretary Dem?” “Iyan ay isang grasshopper, Sir, na sa Tagalog ay tipaklong. Sila ay karaniwang makikita sa mga damuhan, halamanan, at iba't ibang uri ng vegetasyon. Karaniwang naririnig ang kanilang mga tunog