It took them some time to notice I was here. Inalis ko na ang pagkakahalukipkip ng mga braso ko. Kanina ko pa gusto irapan si Trina ngunit pinigilan ko sarili ko.“Oh? Ang aga mo naman bumalik, bestie. Maghahapunan na kaya tinuruan ko paano magluto ng specialty ko si Axel.”A little smirk flashed on my lips. Kung noo'y nagdududa ako ngayon confirm ko ng isang malandi ang bestie ko. Kung hindi ba ako maaga bumalik baka may kababalaghan na siyang ginawa kay Axel. Ang pinaka nakakaurat sa lahat ay ito. Ba't noong nakiusap akong magpaturo sa kan'ya magluto tinanggihan niya ako. Ahh... ayon naman pala gusto niya kasi magpa good shot at lumandi sa BOYFRIEND KO.Ang dami kong gustong isumbat sa kan'ya pero takot akong ihayag. Perhaps, I'm just being paranoid. Baka mapahiya lang ako sa harap nila kapag nagbato ako ng mga assumptions ko. Kaibigan ko pa rin siya. Sa totoo lang ang hirap niya prangkahin. Ugh. Ano ba gagawin ko? Kung hahayaan ko naman na maging close sila baka... baka

“Are you sure?” panenegurado ko habang hawak-hawak ko ang phone niya.Matipid siyang tumango. Nakanguso ko binalik ang tingin sa latest Iphone na kakabili lang niya ngayon taon. He must feel sorry for breaking my phone. Wala naman akong importanteng contacts sa phone, puwede naman kasi laptop gamitin ko para makipag chat habang nag-iipon pa ako pang bili ng bago."I have a spare android phone so... Use it in the meantime until I get you a new one.” He sheepishly said.“Hindi na kailangan. Dapat nga sa'kin 'yung android. Hindi kasi ako sanay gamitin 'tong Iphone.”“Take it. I want everything that's best for you.”“Sige na nga. Uhmmmm...”“Mhhhhhh....”“Uhmmm... May lakad ka ‘diba?”“Yeah right. Alis na ako.”“Ge ingat.”“Ikaw din.”Parang nagdadalawang isip pa siya kung hahalikan ba ako o hindi. Hayst. Dama niyo 'yung awkwardness? Nanunuot hanggang buto. Simula kagabi ganito kami. Tahimik at kapag mag-uusap kami awkward naman. Iyon kasi ang unang naging intense na away namin. Pinalobo

Batid ko na makakasama sa'kin ang kape pero ito ang kailangan ko ngayon para kumalma ang systema at utak ko. Dalawang araw ng hindi nakakauwi si Axel. Napatingin ako sa papaubos na kape ko. Hindi tumalab. Maybe, a beer or two might do. Sh*t, What am I thinking? Napatingin ako sa phone, kahapon pa ako naghihintay ng messsage niya. Out of frustration, I've bombarded him with hateful messages.Bumigat na naman ang dibdib ko. Kagat labi kong pinipigilan ang mga luhang wag bumagsak pero dinaig ako ng sobrang kalungkutan at napaluha na lang ako. Why do people I care about do this to me? Why do they always choose other people or things over me.Baka dahil sa sobrang bait ko inaabuso na nila ang tiwala ko. Axel is the second man to break my heart, the first is my father. Akala ko magkakatotoo ang sinabi niya na hindi siya magkukulang ng pagmamahal at atensyon sa akin pero habang tumatagal pinaparamdam niya sa akin na hindi ako parte ng bagong pamilya niya. I resent my mother, why did she leav

Kunot noo ko binalingan nang tingin si Six. Pinagsasabi neto? May hangover pa 'ata? Nasa club kasi siya kagabi no'ng tumawag ako at isa sa mga babae niya ang nakasagot. Nang maalala ko ulit ang sinabi niya natawa ako.“I'm dead serious, Mikmik. Don't laugh at me.”“Wag mo nga seryosohin 'yun Six, mga bata pa tayo noon. Ewww! Para ko na rin pinatulan ang kapatid ko. Kapatid na kaya ang turing ko sa'yo. Wag kang magbiro ng ganiyan. Kinikilabutan ako sa'yo.” pabiro ko siya hinampas sa balikat.Napahawak siya sa kan'yang dibdib at umaktong humahapdi.“Ouch! You hurt my feelings. I'm fine with us being cousins, pero please lang wag mo akong i-sibling zone.”Natawa ako sa reaksyon niya. I've gotten used to his antics, binabalewala ko na lang minsan.Natakahimik na siya pagkatapos. Itinulog ko na lang ang mahabang byahe.***“Make yourself at home.” Six said, letting me into his adobe. Agad ko nilibot ang tingin ko sa loob ng bahay niya. Maaliwalas tignan ang sala dahil sa puting pader at

Tumulong ako kay Kuya na magluto ng ihahanda niya para sa noche buena mamaya. Dito kasi nila napagpasiyahan magtipon-tipon para salubungin ang pasko. Naging abala ako dahil marami-rami rin itong niluluto namin. Pupunta kasi rito ang mga kamag-anak ni Ate Rizalyn at ilang mga kababayan na kaibigan ni Kuya.Tumikim ako sa kaldereta na luto ni Kuya."Ang sarap! The best ka talaga kuya." compliment ko sabay tikim ulit.Mahinang natawa sa likod ko si Kuya. "Oh. Baka maubos mo 'yan at tataba ka ulit pagkatapos ng new year.""Grabe ka naman, sige 'di na lang ako kakain mamaya." Pinagtawanan lang ni Kuya 'yung tampo ko.Umalis kanina si Ate kasama si Six para bumili ng mga kulang sa putahi. Speaking of the devil, nakauwi na sila. Hawak ko pa ang ladle no'ng lumingon ako sa kanila. Malamig na sumulyap sa'kin si Six. Pagkababa niya ng mga paper bags hindi na siya nag abala na lumapit dito para matikman din itong masarap na niluto ni Kuya Russel. Paano ba naman kasi nasampal at nasigawan ko siya