Isang taon.Sapat na ba iyon para makalimutan ko ang pagmamahal ko sa kan'ya? Sapat na ba ang panahon na iyon para mapatawad siya?Hindi.Hindi ko pa rin siya pinapatawad dahil presko pa sa'kin ang sugat ng pagkawala ni baby.Kaya ang tanong.Ba't ba ako andito sa coffee shop para hintayin siya? Napatingin ako sa half-consume na kape sa harap ko. Five minutes na akong naghihintay dito. Heto na kaya ang sign para umalis?Bumuntong hininga ako bago ko naisipan umalis na lang at kahit kailan hindi na magpaparamdam sa kan'ya. What's the point of this meeting? Ex ko na siya wala na kaming dapat pag usapan.Pagkatayo ko tyempo naman may nabangga akong matangkad. Muntik na akong matumba mabuti na lamang at nasalo ako no'ng bumangga sa'kin."Love."Ang malalim at medyo paos na boses na iyon. I exhale his familiar scent. Parang nais ng mga braso ko na yakapin siya. I came back to my senses and stepped away from him.I thought I moved on until I saw his face.I remained motionless and stared at

“Axel... wag... wag... ughnnn~.” ungol ko sa sobrang sarap. I look at him while he's between my legs.“An angel like you should be send up there in heaven... let me send you there.”°°°Iminulat ko na ang mga talukap ko at napatitig sa kulay itim na kesame. Nakakakilabot! Letsing bangungot 'yun, ‘nyeta. Gumulong ako at bumangon mula sa queen size bed. Kinuha ko ang phone ko sa night stand para i-check ang oras.8:34 a.mBumaba na ako para makapag-agahan dahil kikitain ko ngayon si Keifer. Siya ang maghahatid sa'kin sa mga pinamanang properties ni Mama para sa'min ni Kuya, and great news! Kakalipat lang ng trust fund sa amin.Nasaan na 'yung hagdanan? Ang laki kasi ng mansion ng mga Monreal. Dalawang araw na akong nakatira dito pero naliligaw pa rin ako. Nakiusap kasi si Mr. Monreal kay Grant na dito muna kami mananatili ng anim na buwan habang kino-construct pa ang magiging bahay namin dito sa subdivision.Hindi pa nga ako nakakalibot sa exclusive subdivision na'to. Ayon sa mga maids

May tampo siguro 'yon dahil hindi ako nagpaalam. 'diba galit siya kay Myrtle at ayaw niya akong makipagsalamuha sa mother-in-law niya? Psh. Ang babaw niya kung ganoon basta ako wala na akong PAKI sa feelings niya.Dalawang araw na niya akong hindi pinapansin. Palagi rin siyang busy at overtime sa trabaho. Na offend ko siguro siya noong minaliit ko ang pagiging modelo niya. Gusto yata niya patunayan sa'kin na kaya niya rin magpatakbo ng kompaniya. Tch. Ano ba itong pinag-iisip ko.Hindi ako makatulog kaya tumambay ako dito sa labas ng kwarto ko. Naupo ako sa sahig na may hawak na kape. It's already 11:00pm but it wasn't too late for coffee.Tumayo na ako nang makarinig ako ng footsteps. Papasok na ako no'ng makarinig ako ng sunod-sunod na pag-ubo. Huminto ako sa pagpasok, tumingin ako kay Grant na naka yukong naglalakad patungo sa silid niya.As usual nilagpasan niya ako. Naubo ulit siya nung nakalapit na siya sa pintuan. Tawagin ko kaya si Manang para siya ang mag asikaso sa amo niy

“Are you certain about this, Hija? Baka napilit ka lang ng anak ko.” seryosong sabi ni Mr. Greyson habang nakaupo ako katapat niya.Nakatayo naman sa likod niya si Myrtle tila nag-aalala rin sa biglaang balita.“The... The two of us decided to end our marriage, Mr. Monreal... Pasensya na po sa abala.”Bahagya ko niyuko ang ulo ko para ipakitang sincere ako sa paghingi ko ng pasensya. Buong akala ko'y nakausap na ni Grant ang Dad niya tungkol sa divorce namin pero ako rin naman pala mag papaliwanag sa bandang huli.“You know...” hinawakan ni Mr. Monreal ang kamay ng kan'yang asawa. “Myrtle and I went through some tough times. Hindi talaga maiiwasan ang away mag-asawa. Pag-usapan niyo muna bago kayo mag desisyon.”“I agree with that. We grow fond of you, Mikana. Speak to him about this, please.” dugtong ni Myrtle.“Kung hindi dahil sa'yo, Hija. Hindi babalik dito si Axel—”We are disrupted by the sudden arrival of my husband who will soon be my ex-husband. He stormed into the office wit