Chapter Eight

"Kinikilig ka ba? Anong iniisip mo?" natatawa kong tanong habang nakaturo sa tainga niya.

"Kapal naman ng mukha mo, bakit ako kikiligin sayo." pikon niyang sagot sabay liko ng sasakyan sa parking ng hospital.

" Sinabi ko bang saakin ka kinilig? Malay ko ba ano iniisip mo." gatong ko pang pang-aasar sakaniya. Tumatawa kong inalis ang seatbelt ko nang maipark na niya ng maayos ang sasakyan.

"Pa-fall ka pala eh."

mabilis akong lumingon sa pwesto ni Eugene na nagmamadaling bumaba ng sasakyan. Mabilis rin akong bumaba at pumunta sa likuran ng kotse kung nasaan siya. Ano ba kasi sinabi niya? Hindi ko masyadong narinig.

"Hoy! Anong sinabi mo hindi ko narinig." agad kong tanong sakaniya at tinulungan siyang buhatin yung paglalagyan nila Thor at Loki mamaya. Para siyang basket pero pang pang-baby, isang blue at isang green.

"Walang ulitan sa bingi." pang-aasar niyang sabi at pinitik ang ilong ko. Sinara niya ang compartment at naglakad na paalis. Dali akong sumunod sakaniya buhat ang isa sa mga basket, nang makarating na kami kung nasaan ang mga baby ay agad may nurse na lumabas.

"Hi Sir, ano po sakanila?" napataas ang kilay ko sa naging tono nung pagtanong niya. Bakit ang landi ng boses?

"Stop glaring at her haha." napaiktad ako ng bumulong si Uge sa tainga ko, nilingon ko siya at sinamaan ng tingin.

" Gustong-gusto mo rin mga ganiyan eh no?" inis kong sabi.

"Aray! Haha joke lang. Ah, Nurse nandito kami para sa mga anak namin." casual na sabi ni Eugene, agad sumimangot yung maharot na nurse.

"Ano pong name ng baby sir?" nakuha pang mag-beautiful eyes, hanep. Puro Sir ah, Hindi ba ako nakikita ng isang to?

"Thorious Clark and Lokious Clark Ibañez, Miss Nurse." mataray kong sagot na siniringan niya lang at agad ng tumalikod saamin.

"Kita mo yun, maldita" inis kong sabi habang nakaturo sa nurse. Narinig ko ang mapagbirong tawa ni Eugene na inaasahan ko na, pero hindi ko inaasahan ang gagawin niyang pagsakop sa bewang ko at paglapit ng bibig niya sa lang tainga ko.

"Eugene ano ba." pilit kong kawala sakaniya, nakakakiliti kaya.

"Our babies is here. Mommy Laura." kumabog ang dibdib ko nang masuyo niyang bigkasin ang pangalan ko.

Ilang minuto pa ang lumipas ay natanaw ko na ang dalawang nurse kahapon, sila yung naka-assigned sa kambal. Agad kong inabutan ng alcohol si Eugene para makapag-sanitized. Excited akong lumapit sa kambal at kinarga ang isa.

"Hello Baby Thor, uuwi na tayo." ngiting-ngiti kong kausap sa napakaliit na si Thor, hinalikan ko ang pisngi niya at lumapit kay Eugene na karga narin si Loki.

"Hi ka kay Daddy." iniharap ko si Thor kay Eugene. Yumuko naman siya' at hinalikan sa noo ang anak.

"Let's go home son." he sweetly said.

"Hi Baby Loki, excited na Ikaw umuwi? Bat sipa ka ng sipa haha." natatawa kong tanong habang pinapanuod ang maliit niyang paa na sipa ng sipa.

"Pwede niyo na po silang iuwi Ma'am, Okay na po lahat ng Bills and mga Papers. Congratulations po!" tumango ako at nagpasalamat sakanila bago inilagay si Thor sa Baby basket, ganon rin ang ginawa ni Eugene.

Malapit na kami sa sasakyan ng matanaw ko si Elias sa tabi ng sasakyan ni Eugene. Isa si Elias sa Kaibigan ni Eugene, He's a Tech Geek.

"I called him to drive us home." nakangising sabi ni Eugene habang tinatanaw ang kaibigan sa malayo. Nang makalapit na kami ay agad kaming natawa sa narinig namin.

"Kawawa naman yung mga magulang ko. Pinalaki at minahal nila ako tapos gagawin

lang akong Driver ng mokong na yon? How dare he?"

"Ang daldal mo iready mo na yung sasakyan." pigil ang tawa na sita ni Eugene sakaniya.

"Paano kung ayaw ko—oh! Wow eto na ba yung mga inaanak ko?" nanlaki talaga ng literal mata niya at bibig, ewan lahat ata ng kaibigan ni Uge may sapak.

"Huwag ka masyado lumapit madumi ka pa." natawa ako ng sumimangot si Elias at lumingon saakin.

"Hello Secretary Laura. Yiiee Mommy Laura pala." pang-aasar niya na sinundan niya pa ng malakas na tawa.

"Wala ka sa listahan ng Ninong." sabi ko sabay irap sakaniya. Natulala siya na ikinangisi ko. Maingat akong pumasok na sa loob ng sasakyan habang karga si Thor.

"Huwag ka ng malungkot, ilalagay kita sa listahan ng mga Ninang." natawa ako ng marinig ko ang pang-aasar ni Eugene bago ko isara ang pintuan ng kotse. Mga isip bata talaga.

~

"Thank you for the ride." sabi ko kay Elias at kinawayan siya.

"Yeah, anytime basta Ninong ako." nakanguso niyang sabi.

"Pag-iisipan pa namin." sabi ni Eugene at kinuha ang susi ng sasakyan niya.

"Grabe no? Iisa na ugali niyo, mapanakit na kayo. Che! makaalis na nga. Bye bye Baby Thor at Baby Loki, dadalaw si Ninong maligo muna ako ng alcohol nakakahiya naman sa nanay at tatay niyo. Love love Ninong Elias yan."

"Bakla." komento ni Eugene. Napailing nalang ako. Hindi na talaga titigil ang dalawang to.

~

"Napagod sa biyahe baby Thor namin, tulog na tulog." dahan-dahan ko siyang ibinaba sa crib.

"Sure ka ba na dito sila ilagay?" mahinang tanong ni Eugene na dahan-dahan ring inilalapag si Loki sa tabi ni Thor.

Umupo ako sa kama ko at inayos ang mga damit, lampin at gatas ng kambal.

"Oo, para kung sakaling magising sila madali ko silang mapuntahan. Tsaka baby pa sila, hindi naman pwedeng matulog sila na walang kasama." Sagot ko na kontrol ang lakas para hindi maistorbo ang tulong ng kambal. Naglakad si Eugene papalapit saakin at nakiupo rin sa kama ko.

"I can help too, alam ko naman ang mga gagawin. Sabay naman tayong nag-aral how to take care of them." he said, iniabot ko sakaniya ang baby towel at mga gagamiting panglinis sa kambal para mamaya. They need a warm bath later.

"Alam ko naman na kaya mo. Pero gusto ko lang na nandito sila para kung sakaling umiyak sila, tatayo nalang ako to take care of them." explain ko.

"Paano kung pareho silang umiyak sa gabi? You can't handle two babies in your arms." he said obviously.

"Edi tatawagin kita sa kwarto mo para magpatulong." kibit balikat kong sagot. Tumalikod ako at tumungo sa cabinet para kumuha ng damit ko, I need to clean myself too baka may-germs akong nakalap sa labas.

"I'll sleep here too." naibagsak ko ang mga damit ko sa sobrang gulat dahil sa sinabi niya. Mabilis akong lumingon kung nasaan siya at nakitang seryoso talaga siya' sa sinabi niya.

"B-Bakit? I—I mean... Nandiyan lang naman sa kabila kwarto mo. Tatawagin nalang kita." taranta kong sabi sakaniya, mabilis na paghinga ko dahil sa mabilis na pagkabog ng dibdib ko.

Ano bang pinagsasabi ng isang to? papatayin ata ako nito sa sobrang kaba eh.

Ako at siya sa iisang kwarto matutulog?

"Sabi mo nga, it's more convenient, pag-umiyak sila tatayo nalang to woo them. Why? Are you uncomfortable with that? Ayoko lang gawin mo to mag-isa, they are my children kaya responsibilidad ko sila... ayoko namang iasa sayo lahat." nakayuko niyang sabi. Agad naman akong tinubuan ng konsensiya ng makita siyang nakayuko, bagsak ang balikat.

Napakamot ako sa kilay ko at bumuga ng hangin sa kawalan. Isipin ko palang na makakatabi ko siya' sa pagtulog, nababaliw na tong puso ko kaka-kabog.

"S- sige na nga." pikit matang sabi ko at tumingin sakaniya. Nahuli ko siyang nakangiti pero nang mapansin niyang nakatingin na ako sakaniya ay ngumuso siya para itago yun.

"Ganiyan ka ba kasaya na makatabi ako matulog?" tanong ko sakaniya, napaubo siya na agad niyang pinigilan dahil sa kambal. Lumingon siya saakin, natawa ako ng mapansin ang tainga niya na namumula nanaman.

"Asa ka. Magbibihis lang ako, hmp!" maktol niya bago lumabas ng kwarto ko.

"Pakipot" natatawang sabi ko.

"Talaga ba Laura?"

"Haha bat sumasagot ka pa, wag ka maingay tulog mga bata."

Narinig ko ang pag-sara ng pintuan ng kwarto niya kaya agad kong inilubog sa unan ang mukha kong ramdam na ramdam ko ang init, siguradong pulang-pula ang mukha ko ngayon. Kainis na lalaki yon, naisip na matutulog talaga siya' dito' sa iisang kwarto kasama ako.

"Hulog na hulog na ko, wala na."