Chapter Fifteen

"Hindi ko maaatim na umalis at iwan sa puder mo ang mga bata ngayon pa at nakikita kong nagkakaganito ka. Alam kong wala akong karapatang isama ang mga bata pero nakikiusap ako sayo, alang-alang nalang sa kambal at sa pangakong iniwan ko kay Gail na aalagaan ko sila, parang-awa mo na... payagan mo kong isama sa pag-alis ko si Thor at Loki." Nakaluhod ako habang binabanggit ang bawat pagmamakaawa na maari kong sabihin.

Hindi ko kayang iwan ang kambal sa pangangalaga niya. Paano ako makakatulog ng mapayapa kung alam kong iniwan niya yung kambal para makasama ang babae niya? Paano ako makakapag-isip ng tama sa malayo kung bawat oras na maiisip ko sila ay naiisip kong makakakita sila ng mga bagay' na hindi pa wasto para sa edad nila kung pupunta nga dito yung babae ni Eugene.

Ayokong, ayokong lumaki si Thor at Loki na pinapanuod ang Ama nila na ganito. Ayokong lumaki silang may sama ng loob sakaniya, o kung hindi sama ng loob ay baka isipin ni