"Mama sick?" napalik ako sa katinuan nang marinig ang boses ni Thor.
"No anak, walang sakit si Mama. Finish your food na" nakangiting sabi ko at tinapik ang pisngi niya.
"I miss Daddy..." nilingon ko si Loki at nakitang nakanguso siya habang ngumunguya.
"Miss narin kayo ni Daddy, kaya pupunta siya dito' mamaya kasi miss na miss na niya kayo" pag-aalo ko kay Loki ganon narin kay Thor na ramdam ko rin ang lungkot pag napag-uusapan ang Daddy nila.
Kagabi bago ako lamunin ng pagod at antok ay nabanggit niyang makakadalaw siya ngayon dito dahil may pag-uusapan kami para sa birthday ng kambal. Hindi pa sigurado dahil kailangan maging lihim ang pag-alis niya, kailangan mag-ingat kung hindi mababaliwala lahat ng plano niya at ng mga pulis.
"What time?" tanong ni Thor, tumingin ako sa orasan at nakitang 9 am palang ng umaga.
"Hindi ko sure–" napatigil ako sa pagsasalita ng tumunog ang doorbell.
Alerto akong tumayo
Dumating ang kaarawan ng kambal, maaga palang ay nasa kusina na ako para ihanda ang dalawang mini cake na ginawa ko para kay Thor at Loki.Nakasanayan ko ng gisingin sila sa umaga habang may hawak na mini cake kapag birthday nila, kahit kay Eugene ay ginagawa ko rin to."Ouch" daing ko ng matusok ako ng isang toothpick na nakalagay sa cake toppers.Medyo wala ako sa sarili ngayon dahil kagabi pa hindi mapalagay ang loob ko. Hindi kumu-kontak si Eugene at Ngayong araw mangayayari ang planong pag-huli sa mga budol gang na yun."Smile Laura," ngumiti ako at malalim na huminga.Hindi ko pwedeng ipahalata sa kambal na may inaalala ako. Kaarawan nila ngayon, ang Masaya sanang party na para sakanila ay naging pain para sa mga kriminal. Kaya kahit kaming tatlo lang ngayon ay pipilitin kong pasayahin sila. Binuhat ko na ang dalawang cake na nasindihan ko narin ng number 3 na kandila.
Mahigpit ang kapit ko sa strap ng bag ko habang nakatayo sa harapan ng hospital. Parang napako ang mga paa ko sa lupa, tumatangging humakba papunta sa loob kung nasaan ang katawan ni Eugene."Gusto mo ako nalang ang pumasok sa loob?" tanong ni Ellias na kanina pa ako inaantay matapos sa pag-iyak.Ilang minuto na kasi' nang makarating kami rito sa Hospital, at hanggang ngayon' ay narito parin kami sa labas dahil hindi ko magawang kumalma.Paano ako kakalma? Kung alam kong nasa loob ng Lugar na yan ang kaawa-awang katawan ni Eugene? Isipin ko palang na makikita ko ang walang buhay niyang katawan para na akong malalagutan ng hininga."Huwag ka ng umiyak, sigurado akong inaantay ka na ni Eugene. Nasa loob lang ang katawan niya, kaya halika na" pangungumbinsi niya saakin, wala na akong magawa nang hilahin na niya ang braso ko papasok.Pagkapasok namin ay maraming mata ang lumipat saakin ang tingin, ang mga pastente, bantay at mga
Nagising ako dahil sa walang tigil na talbog ng kama. Pinilit ko pang ibukas ang isa kong mata para silipin kung anong nangyayari."Wake up na Mama!" sigaw ni Loki habang palundag-lundag sa kama."Mama!" tawag rin ni Thor na sinasabayan pa sa paglundag ang kakambal.Inaantok akong bumangon at inabot sila para ikalong."Stop, delikado yan mga anak. Baka mamaya mahulog kayo sa sahig, una mukha" napahikab pa ako pagkatapos kong magsalita."Bat tagal mo gising Mama?" tanong ni Loki, tumingin ako sa orasan at napansing napahaba nga masyado ang tulog ko."Nagbawi lang ng lakas si Mama," sagot ko at inalalayan na silang tumayo sa kama.Dumiretso ako sa banyo nang lumabas ng kwarto yung kambal. Nandito parin kami sa hotel, hindi ko alam kung kailan kami babalik sa bahay, pag-uusapan pa namin ni Eugene.Hindi ako nakontento sa paghilamos at sepilyo kaya nag-shower na ako, dahil sa mga nangyari k
Dis-oras na ng gabi, nasa hotel parin kami tumutuloy. Isiniksik ko ang katawan ko sa yakap ni Eugene. Pareho na kaming nakahiga, at pinag-uusapan ang balak naming pagkuha ng bagong kasambahay."I think mas bata mas better, alam mo naman' yung dalawa energetic. Baka kapag katulad nila Nay Perla, mapagod lang sa kambal kaagad" sabi ko pa habang nilalaro ang baba niya na may maliliit ng balbas."Yeah, let's do that." sang-ayon niya, napapikit ako ng dampian niya ng halik ang noo ko."Kailan tayo uuwi?" tanong ko at nagsimula ng umayos ng higa. Inaantok na ko."Bukas, para sa bahay nalang natin i-meet yung mga magiging bantay ng kambal." sagot niya at yumakap mula sa likuran ko."Okay, let's do that..." inaantok na sagot ko at niyakap ang braso niyang sinakop na ang katawan ko.~Kinaumagahan ay inantay lang naming magising ang kambal saka kami nag-asikaso para bumalik sa condo. Hindi naman kasi pwedeng dito kami t
Kinaumagahan paglabas ko ng kwarto namin ni Eugene sinalubong kaagad ako ng maingay na umaga. Nilingon ko ang sala at nakitang nagsasayawan at kantahan yung tatlong bata. Natawa naman ako nang makita ang kabibuhan nung tatlo, akala mo barkadang pumunta sa pyesta eh."Magandang umaga Ate," lumingon ako kay Jenna na nasa bungad ng kusina."Goodmorning, kamusta naging comfortable ba kayo kagabi?" pumasok ako sa kusina."Opo, salamat po." ngumiti ako at tinapik siya sa braso."Thank you sa breakfast, dapat pala inagahan ko gising para natulungan kita" nahihiya kong sabi habang nakatingin sa hinanda niya.Siguradong nahirapan siya maghanda ng mga to, lalo na at nag-aalalga pa siya' ng bata."Ayos lang Ate, trabaho ko po to para po makatulong sainyo. " aww, napakabait na bata."Okay, sige pero ako na sa tanghalian okay? Sali't-salitan tayo. Huwag ka masyado mag-
"Is this the place?" he asked. Marahan akong tumango habang nakangiting pinagmamasdan ang paligid. Umupo kami sa waiting shed na dati ay wala naman dito. "Malaki na pinagbago ng lugar na to. Ayang overpass na yan, lumang-luma na yan dati pero ngayon parang bagong-bago na at matingkad narin ang kulay." turo ko sa overpass na nasa harapan namin. "You used to sell things there right?" "hm, candies at mineral water." sagot ko habang tinatanaw ang lugar kung saan na ako lumaki habang naghahanap buhay sa murang edad. Mabilis akong naging emosyonal nang maramdaman ang pag-akbay ni Eugene sa balikat ko, silently comforting me. "You're amazing, a brave child turn into a great woman without anyone supporting your back. It's such an honor to be with you, really... I'm amaze how you survived all by yourself in such a young age." punong-puno ng paghanga niyang sinabi yun habang pinagmamasdan ang kalyeng kinalakihan ko.
Katulad ng inaasahan naming dalawa ni Eugene, pareho ngang umiyak yung dalawa. Pareho namin silang kalong ngayon at pinapatahan, nasaakin si Thor at na sa yakap naman ni Eugene si Loki."Tahan na mga anak, baka sumakit ulo niyo kakaiyak." nag-aalalang sabi ko habang tinatapik-tapik ang likod ni Thor."Ba–Babalik pa si Kuya Gweg Ma–Mama?" humihikbing tanong ni Loki, aguy uy... kawawa naman ang boses nagputol-pulutol kakaiyak.Inabot ko ang pisngi ni Loki at pinunasan ang luha niya."Hindi rin alam ni Mama anak, siguro soon magkikita rin kayo ulit.""Kailan ang soon?" tanong ni Thor, tumingin ako kay Eugene para magpatulong sumagot."Wedon'tknowwhen,son,butrememberthatevenifafriendleaves,thebondandmemoriesyoucreatewillnot."Napa
Marami talagang nagbago sa buhay naming apat. Lalo na sa ugali ng kambal, kung dati ay Daddy ang tawag nila kay Eugene, ngayon Papa na. Si Thor lumabas narin ang kapilyuhan, si Loki naman ganon parin palala ng palala ang kakulitan. Kung mag-usap narin yung mag-aama ay parang magto-tropa. Ewan ko pa, masyado ko ata silang nabi-baby haha.May tatlo na akong alaga na pabebe."Muka niya yung mumu na nasa tv, diba bwo?" tahimik ko lang pinapakinggan si Loki. Ayang usapan nila kanina pa yan, simula nung umalis kami sa school."Yes, Loki Bwo. Kamuka niya si shadako." itinigil ko yung sasakyan sa tapat ng building ni Eugene. Balak kong dalhin don ang mga bata."Halina kayo' Sino ba yang pinag-uusapan niyo?" ibinaba ko silang dalawa at inakay papasok.Lahat ng mata ay nasaamin na ngayon, o mabuting sabihin na nasa kambal? Hindi ko sila masisisi. Ku