Chapter Twenty One

Mahigpit ang kapit ko sa strap ng bag ko habang nakatayo sa harapan ng hospital. Parang napako ang mga paa ko sa lupa, tumatangging humakba papunta sa loob kung nasaan ang katawan ni Eugene. 

"Gusto mo ako nalang ang pumasok sa loob?" tanong ni Ellias na kanina pa ako inaantay matapos sa pag-iyak. 

Ilang minuto na kasi' nang makarating kami rito sa Hospital, at hanggang ngayon' ay narito parin kami sa labas dahil hindi ko magawang kumalma. 

Paano ako kakalma? Kung alam kong nasa loob ng Lugar na yan ang kaawa-awang katawan ni Eugene? Isipin ko palang na makikita ko ang walang buhay niyang katawan para na akong malalagutan ng hininga. 

"Huwag ka ng umiyak, sigurado akong inaantay ka na ni Eugene. Nasa loob lang ang katawan niya, kaya halika na" pangungumbinsi niya saakin, wala na akong magawa nang hilahin na niya ang braso ko papasok.

Pagkapasok namin ay maraming mata ang lumipat saakin ang tingin, ang mga pastente, bantay at mga