Chapter Thirty Seven

MULA sa loob ay kita niya sa salaming pader si Simon, nakasandig sa pintuan ng SUV at nakasalikop ang mga kamay sa dib-dib habang marahil ay hinihintay siya. Sinadya niya talagang late ng lumabas. Trying to pissed him and make him voluntarily give up from being her driver. But then like always, Wala siyang makitang ibang reaksyon sa mukha nito maliban sa madilim nitong mga mata at tiim na mga labi. She halted her step.. Hindi niya napigilan ang sariling masdan ito. Tulad kahapon ay naka puting poloshirt lang ito. Neatly tuck-in in his black pants. Malinis na rin ang mukha nito na kahapon lang ay may maliliit na tumubong stables. His skin color became lighter. Marahil dahil na rin sa uri ng trabaho nito ngayon na hindi na bilad sa araw gaya noon sa bukid. Office work suit him. He became more handsome. Dangan nga lamang mas lalo naging suplado ang aura nito ngayon.

Napatuwid siya ng tayo ng makitang dumako ang tingin nito sa gawi niya. She was caught in the act watching him. But she si