“Hudson, ano bang nangyayari sayo? Bakit patuloy kang gumagawa ng mga bagay na pinagsisisihan kong ipinanganak ka?!" Kumatok si Freddie habang sinubukang tumayo ni Hudson.Pinunasan niya ang duguang bibig gamit ang likod ng kamay at inangat ang mukha para tingnan si Freddie.“Pwede bang itigil na natin ang pagpapanggap na palagi kang mabuting tao kahit sandali? Akala mo hindi ko alam?! Sa lahat ng mga taon na ito, alam kong hindi ikaw ang lalaking iniisip ng mga tao!" Tumugon si Hudson sa malakas na boses.“Anong kalokohan ang sinasabi mo?”"Tingin mo bobo ako? Akala mo hindi ko alam na pinatay mo ang kapatid mo? Akala mo hindi ko alam na sinubukan mong halayin ang asawa niya kahit noong kasama pa natin si mama!""Tumahimik ka, Hudson!!""Bakit? Nagulat ka alam ko lahat ng sikreto mo at kung gaano ka kadumi? I got that stupid attitude from you, pero lagi mo akong pinapagalitan. Bakit?"Nag-init at natubigan ang mga mata ni Freddie habang nakikinig sa pagsasalita ni Hudson. Naikuyom ni
~ Pagkatapos ng Anim na Buwan~Bumangon si Amelia sa kama at nagtungo sa banyo. Nanginginig ang mga paa niya at parang sumasakit ang likod niya.Kailangan niyang umihi pero parang big deal. Umupo siya sa inidoro at nilahad ang kanyang mga kamay at humawak sa dingding na nasa kanyang magkabilang gilid.Nanginginig siya nang tuluyang makalabas ang ihi. Nilinis niya ang sarili gamit ang tissue at tatayo na sana siya nang makaramdam siya ng matinding sakit sa kanyang pelvis.“Arghh!!!!” Napasigaw siya sa sobrang lakas, na nagpatalon kay James sa kanyang pagtulog.“Amelia!” Sigaw niya at tumakbo papasok ng banyo. Nakita niya itong nahihirapang tumayo mula sa inidoro.Lumapit ito sa kanya at binigay ang kamay nito. "Ayos ka lang ba?" Tanong niya na may matinding pag-aalala. Nataranta siya at hindi alam ang susunod na gagawin."Sa tingin ko. Sa tingin koang. Angbabyy…” napapikit si Amelia."Darating ang sanggol na iyon?" Dali-dali niyang hinila ang kamay niya at inilagay sa leeg niya. Humawa
“Dumating ka dito at nanatili hanggang sa manganak ako. Pumasok ka na.” Pinilit ni Amelia na pumasok si Elena.Dahan-dahang tumango si Elena at binuksan ang pinto. Pumasok siya, nanatiling nakatutok ang mga mata sa mukha ni Amelia.Naghintay siya sa pinto para masuotan din siya ng mga nurse ng gown.Nang matapos sila, kinalikot niya ang kanyang mga daliri sa glove at dahan-dahang nagtanong sa kama ni Amelia. Tumayo siya sa tabi niya at ibinaba ang ulo.May gustong sabihin sa kanya si Elena, ngunit natatakot siyang mahanap ang mga tamang salita. Matapos ang labis na pagkamuhi niya kay Amelia, wala talaga siyang alam na magandang sasabihin, dahil nalilito siya.Napansin ni Amelia kung gaano nagkasala si Elena at tinulungan siya sa pamamagitan ng pagsisimula ng pag-uusap."Hindi mo ba siya makikita?" Tanong ni Amelia at ibinaling ang kanyang ulo para tingnan ang duyan ng kanyang sanggol na napapaligiran nina James at Penelope.Napatingin si Elena sa duyan at nakaramdam ng pag-aatubili na
Na-discharge si Amelia at pinauwi ni James mismo. Umupo si Amelia sa backseat kasama si Elena sa tabi niya. Tumanggi siyang umalis sa tabi ni Amelia sa lahat ng oras na nasa ospital siya.Si Penelope at ang iba ay bumalik sa mansyon ng Parker, naghihintay na dumating si James kasama si Amelia.Habang hinahatid niya sila pauwi, patuloy na lumilingon si James kina Amelia at Alice sa salamin sa loob.Si Alice ay nasa mga bisig ni Elena at si James ay hindi gaanong komportable tungkol doon. Alam niyang wala siyang magagawa kay Alice sa harap nila, ngunit hindi pa rin siya kumportable sa pagiging malapit nito.Noon pa man ay alam niyang manipulative si Elena, at umaasa siyang hindi ito ang isa pang paraan para makapasok siya sa buhay nila at muling saktan.Pagdating sa bahay, nakita nila ang ilang sasakyan na nakaparada sa harap ng mansyon. Alam ni James na nandoon silang lahat para i-welcome si Amelia sa pag-uwi.Matapos niyang i-post ang "I am now a father" sa kanyang Social Media handle
Dumating ang araw sa wakas. Ang araw ng paghatol nina Hopper at Freddie. Si Hopper at Freddie ay nakaupo sa pagitan ng kanilang mga abogado, mukhang kinakabahan.Si Amelia, James at ang iba pang mga pamilya ay nakaupo sa courtroom, naghihintay na marinig ang sasabihin ng hukom.“Pagkatapos pakinggan ang lahat ng ebidensya sa kaso ng pagpatay kina Mr. Stanley at Mrs Clara Copper, na naganap noong ika-10 ng Oktubre, 1997. At pagkatapos na umamin ng guilty ang mga nasasakdal, sina Mr Hopper Richardson at Freddie Cooper, sa pamamagitan nito ay binibigkas ko ang dalawa. may kasalanan sila!"Napapikit ng mariin si Amelia at ibinaba ang ulo. Napalunok siya ng mariin at napakapit sa kandungan ni James. Hinawakan ni James ang kamay niya at tinapik ito ng dahan-dahan.‘Amelia, tama ba ang naging desisyon mo para dalhin sila sa korte?’ Tanong niya sa sarili, naghihintay sa pinakamahalagang bahagi ng desisyon ng hukom.“Ito ang aking paghatol! Si Mr. Hopper Richardson at Mr. Freddie Copper ay sin
Ang mansyon ng Parker ay naiilawan ng mga makukulay na fluorescent na ilaw, na sinamahan ng magagandang bulaklak at lobo.Sa sala, wala na ang mga sopa at ito ay isang libreng espasyo para sa lahat. May mga walong cocktail table na natatakpan ng puting tela na naroroon. Sa gitna ng mga mesang ito ay may maliliit at magagandang rosas na mga plorera ng bulaklak.Ang mga mesang ito ay inayos hindi masyadong malayo sa isa't isa upang magkaroon ng sapat na espasyo para sa mga limang dining table, na maaaring tumanggap ng hindi hihigit sa limang bisita.Sa harap ng nakasabit na flat Tv screen ay isang malaki at napakagandang dinisenyong five-tier na birthday cake.Isang solemne na musika ang tumutugtog sa background, at nagsisimula nang dumating ang mga bisita.Nakarating si Penelope sa mansyon na bihis na bihis at nanlaki ang mga mata sa gilid ng interior beauty ng sala."Diyos ko. Sinong mag-aakalang magiging ganito kalawak ang sala mo?" Sabi ni Penelope kay James, na nakasuot ng pulang T
“Ma’am Amelia!! Wala na si Alice!" Patuloy na sumisigaw si Alba habang tumatakbo pababa ng hagdan, na hinihila ang atensyon ng lahat sa kanya."Ano?!" Bulalas ang mga tao."Anong ibig mong sabihin wala na si Alice?!" bulalas ni Amelia at James na tumakbo pabalik sa hagdan.“Ako. ako.” Ungol ni Alba, pilit na hinahabol ang kanyang hininga. Hinawakan siya ni Amelia sa mga balikat at sinimulang yuyugyog ng malakas.“Kausapin mo ako, Alba! Nasaan si Alice?!" sigaw ni Amelia. Nag-init ang mga mata niya ng wala sa oras, at basang-basa na siya ng pawis."Kailangan kong gumamit ng banyo. Iniwan ko siya sa kama sa kwarto, para lang bumalik ako at malaman na siya…”Binitawan siya ni Amelia at tumakbo ng mabilis sa hagdan. "Ma'am Amelia!" Takot na tawag ni Mrs Alba at sinundan si Amelia."Walang umaalis sa party na ito!" galit at takot na pahayag ni James. Tumakbo siya sa pinto, ni-lock ito at inihagis ang mga susi sa kanyang mga bulsa."Ano? Bakit mo gagawin iyon? Hindi mo kami pwedeng patuluyi
Hindi nagtagal ay dumating ang mga pulis at nagsimula sa pamamagitan ng pagsisikap na kunin ang fingerprint ng salarin mula sa lubid, ngunit wala silang makitang mga fingerprint dito.Nagbigay ito sa mga pulis ng ideya na ang salarin na ito ay mas karanasan kaysa sa kanilang naisip. Sinimulan din nila ang sunud-sunod na pagtatanong sa mga bisita sa bahay.Nakaupo sa sala sina Amelia at James, naghihintay at nagnanais na matapos ang bangungot nila. Ipinatong ni Amelia ang kanyang ulo sa dibdib ni James at ipinikit ang kanyang mga mata.Hindi niya napigilan ang pag-iyak at maya-maya, tumangging tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata. Namumula rin ang eyeballs ni James habang patuloy siyang nagsisikap na kumilos nang malakas para kay Amelia.Nang matapos ang mga pulis sa lahat at ibinaba ang mga sagot sa mga tanong na itinanong nila sa kanila, sinimulan nilang bitawan sila, ngunit sinabi nila sa kanila na maaari silang tawagan anumang oras at kailangan nilang tumugon.Pinalapit nila si