"Ano ang gagawin mo sa katotohanan na ngayon mo lang nalaman tungkol sa namatay mong mga magulang?" Tanong ni James kay Amelia habang nakaupo sila sa sala.Bumuntong hininga si Amelia at tinignan ang mukha nito bago nagsalita.“Haharapin ko muna sila. Pagkatapos ay ibibigay ko sila sa pulis pagkatapos."Nanlaki ang mga mata ni James at nagulat siya na lumayo sa kanya. "Ibigay mo sila sa pulis?"“Bakit gulat na gulat ka diyan? Pinatay nila ang mga tao. Dapat silang magdusa sa mga kahihinatnan.""Amelia..." Marahan niyang tawag at inabot ang kamay niya. Matamis niya itong pinisil at sinimulang laruin ang mga daliri nito.“Napag-isipan mo na ba itong mabuti? Ito ay maaaring mapanganib. Maaari mong pagsisisihan ito sa pagtatapos ng araw." Sabi niya, at binawi niya ang kamay niya."Bakit pakiramdam ko sinusubukan mong maging kakampi nila?" Bulong niya."Hindi, Amelia. wala ako sa side nila. Ako ay nasa tabi mo at laging nasa tabi mo. Nag-aalala lang ako sayo. Tatay mo at Tiyo Freddie ang p
Naghanda si Amelia na umalis sa bahay ni Freddie. Nakarating siya sa sala at nakasalubong niya si James na nakabihis na rin."Sasama ako sa iyo." Aniya, at umiling ito at lumapit sa kanya.“Babe, may meeting ka sa isang importanteng kliyente in thirty minutes time. Dapat pumunta ka doon. Kaya kong ayusin ang sarili ko." Sabi nito sa kanya, at umiling siya.“Hindi, gusto kitang makasama sa isang ito, okay? Hindi mo kailangang gawin ito nang mag-isa."Bumuntong hininga si Amelia at ikinulong ang mukha sa kanyang mga palad. “Magtiwala ka sa akin, Freddie. Kaya ko ito mag-isa. Sasabihin ko sa iyo ang lahat kapag bumalik ako. Hindi ako magtatago ng kahit isang bagay sa iyo."Ibinaba ni James ang ulo at dahan-dahang tumango."Sinasabi mo sa akin ang lahat, nang walang inaalis, okay?" Siya uttered, at siya bounced kanyang ulo."Ipinapangako ko." Itinaas niya ang kanyang pinky finger at ikinawag-wagwag iyon, naghihintay na hawakan niya ito sa kanya.Sa halip ay hinila niya ang kamay nito sa k
“Hudson, ano bang nangyayari sayo? Bakit patuloy kang gumagawa ng mga bagay na pinagsisisihan kong ipinanganak ka?!" Kumatok si Freddie habang sinubukang tumayo ni Hudson.Pinunasan niya ang duguang bibig gamit ang likod ng kamay at inangat ang mukha para tingnan si Freddie.“Pwede bang itigil na natin ang pagpapanggap na palagi kang mabuting tao kahit sandali? Akala mo hindi ko alam?! Sa lahat ng mga taon na ito, alam kong hindi ikaw ang lalaking iniisip ng mga tao!" Tumugon si Hudson sa malakas na boses.“Anong kalokohan ang sinasabi mo?”"Tingin mo bobo ako? Akala mo hindi ko alam na pinatay mo ang kapatid mo? Akala mo hindi ko alam na sinubukan mong halayin ang asawa niya kahit noong kasama pa natin si mama!""Tumahimik ka, Hudson!!""Bakit? Nagulat ka alam ko lahat ng sikreto mo at kung gaano ka kadumi? I got that stupid attitude from you, pero lagi mo akong pinapagalitan. Bakit?"Nag-init at natubigan ang mga mata ni Freddie habang nakikinig sa pagsasalita ni Hudson. Naikuyom ni
~ Pagkatapos ng Anim na Buwan~Bumangon si Amelia sa kama at nagtungo sa banyo. Nanginginig ang mga paa niya at parang sumasakit ang likod niya.Kailangan niyang umihi pero parang big deal. Umupo siya sa inidoro at nilahad ang kanyang mga kamay at humawak sa dingding na nasa kanyang magkabilang gilid.Nanginginig siya nang tuluyang makalabas ang ihi. Nilinis niya ang sarili gamit ang tissue at tatayo na sana siya nang makaramdam siya ng matinding sakit sa kanyang pelvis.“Arghh!!!!” Napasigaw siya sa sobrang lakas, na nagpatalon kay James sa kanyang pagtulog.“Amelia!” Sigaw niya at tumakbo papasok ng banyo. Nakita niya itong nahihirapang tumayo mula sa inidoro.Lumapit ito sa kanya at binigay ang kamay nito. "Ayos ka lang ba?" Tanong niya na may matinding pag-aalala. Nataranta siya at hindi alam ang susunod na gagawin."Sa tingin ko. Sa tingin koang. Angbabyy…” napapikit si Amelia."Darating ang sanggol na iyon?" Dali-dali niyang hinila ang kamay niya at inilagay sa leeg niya. Humawa
“Dumating ka dito at nanatili hanggang sa manganak ako. Pumasok ka na.” Pinilit ni Amelia na pumasok si Elena.Dahan-dahang tumango si Elena at binuksan ang pinto. Pumasok siya, nanatiling nakatutok ang mga mata sa mukha ni Amelia.Naghintay siya sa pinto para masuotan din siya ng mga nurse ng gown.Nang matapos sila, kinalikot niya ang kanyang mga daliri sa glove at dahan-dahang nagtanong sa kama ni Amelia. Tumayo siya sa tabi niya at ibinaba ang ulo.May gustong sabihin sa kanya si Elena, ngunit natatakot siyang mahanap ang mga tamang salita. Matapos ang labis na pagkamuhi niya kay Amelia, wala talaga siyang alam na magandang sasabihin, dahil nalilito siya.Napansin ni Amelia kung gaano nagkasala si Elena at tinulungan siya sa pamamagitan ng pagsisimula ng pag-uusap."Hindi mo ba siya makikita?" Tanong ni Amelia at ibinaling ang kanyang ulo para tingnan ang duyan ng kanyang sanggol na napapaligiran nina James at Penelope.Napatingin si Elena sa duyan at nakaramdam ng pag-aatubili na
Na-discharge si Amelia at pinauwi ni James mismo. Umupo si Amelia sa backseat kasama si Elena sa tabi niya. Tumanggi siyang umalis sa tabi ni Amelia sa lahat ng oras na nasa ospital siya.Si Penelope at ang iba ay bumalik sa mansyon ng Parker, naghihintay na dumating si James kasama si Amelia.Habang hinahatid niya sila pauwi, patuloy na lumilingon si James kina Amelia at Alice sa salamin sa loob.Si Alice ay nasa mga bisig ni Elena at si James ay hindi gaanong komportable tungkol doon. Alam niyang wala siyang magagawa kay Alice sa harap nila, ngunit hindi pa rin siya kumportable sa pagiging malapit nito.Noon pa man ay alam niyang manipulative si Elena, at umaasa siyang hindi ito ang isa pang paraan para makapasok siya sa buhay nila at muling saktan.Pagdating sa bahay, nakita nila ang ilang sasakyan na nakaparada sa harap ng mansyon. Alam ni James na nandoon silang lahat para i-welcome si Amelia sa pag-uwi.Matapos niyang i-post ang "I am now a father" sa kanyang Social Media handle
Dumating ang araw sa wakas. Ang araw ng paghatol nina Hopper at Freddie. Si Hopper at Freddie ay nakaupo sa pagitan ng kanilang mga abogado, mukhang kinakabahan.Si Amelia, James at ang iba pang mga pamilya ay nakaupo sa courtroom, naghihintay na marinig ang sasabihin ng hukom.“Pagkatapos pakinggan ang lahat ng ebidensya sa kaso ng pagpatay kina Mr. Stanley at Mrs Clara Copper, na naganap noong ika-10 ng Oktubre, 1997. At pagkatapos na umamin ng guilty ang mga nasasakdal, sina Mr Hopper Richardson at Freddie Cooper, sa pamamagitan nito ay binibigkas ko ang dalawa. may kasalanan sila!"Napapikit ng mariin si Amelia at ibinaba ang ulo. Napalunok siya ng mariin at napakapit sa kandungan ni James. Hinawakan ni James ang kamay niya at tinapik ito ng dahan-dahan.‘Amelia, tama ba ang naging desisyon mo para dalhin sila sa korte?’ Tanong niya sa sarili, naghihintay sa pinakamahalagang bahagi ng desisyon ng hukom.“Ito ang aking paghatol! Si Mr. Hopper Richardson at Mr. Freddie Copper ay sin
Ang mansyon ng Parker ay naiilawan ng mga makukulay na fluorescent na ilaw, na sinamahan ng magagandang bulaklak at lobo.Sa sala, wala na ang mga sopa at ito ay isang libreng espasyo para sa lahat. May mga walong cocktail table na natatakpan ng puting tela na naroroon. Sa gitna ng mga mesang ito ay may maliliit at magagandang rosas na mga plorera ng bulaklak.Ang mga mesang ito ay inayos hindi masyadong malayo sa isa't isa upang magkaroon ng sapat na espasyo para sa mga limang dining table, na maaaring tumanggap ng hindi hihigit sa limang bisita.Sa harap ng nakasabit na flat Tv screen ay isang malaki at napakagandang dinisenyong five-tier na birthday cake.Isang solemne na musika ang tumutugtog sa background, at nagsisimula nang dumating ang mga bisita.Nakarating si Penelope sa mansyon na bihis na bihis at nanlaki ang mga mata sa gilid ng interior beauty ng sala."Diyos ko. Sinong mag-aakalang magiging ganito kalawak ang sala mo?" Sabi ni Penelope kay James, na nakasuot ng pulang T