Kinuha ni Amelia ang pang-apat na tasa ng Tequila at talagang lasing. Napansin ni Elena na nagsisimula nang sumipa ang gamot na ipinasok niya sa bartender sa kanyang inumin.“Gusto mo bang sumayaw?” Sabi ni Elena sa tenga ni Amelia. Isang malakas na tawa ang pinakawalan ni Amelia at napaangat ang ulo.“Oo! Tara na!” Hinila ni Amelia ang kamay ni Elena sa dance floor at binitawan siya.Itinaas niya ang kanyang mga kamay sa ere at nagsimulang umindayog ayon sa ritmo ng hip-hop na nilalaro nila. Nanatili ang tingin ni Elena kay Amelia at nagpatuloy din sa pagsasayaw."Gusto mo ng isa pang inumin?" tanong ni Elena, at napa-bounce naman si Amelia. Sinimulan niyang igalaw ang kanyang ulo nang agresibo, tumatalon at sumayaw dahil sa pananabik.Naglakad si Elena sa bartender at umupo sa harap niya.“Ilang capsule ang nilagay mo? Sa tingin ko ay magsisimula pa itong magtrabaho. Isa lang ang meron ka sa kanya, tama ba?"“Oo. Huwag kang mag-alala, Ma'am Elena. Ito ay sisipa sa lalong madaling pa
Pagkatapos ng maraming pag-aalinlangan mula kay Amelia na hindi pa handang bumitaw sa kanya, binawi niya ang kanyang mga labi at hinalikan siya pabalik.Dahan-dahang pinasok ni Amelia ang dulo ng dila niya sa bibig niya, at hinawakan niya iyon sa labi. Kinagat niya at sinipsip ang ibabang labi niya.Marahang napaungol si Amelia at hinawakan ang kaliwang kamay ni James. Inilipat niya ang kamay nito sa kaliwang br**st niya at pinahawak niya ito.Binuksan ni James ang kanyang mga mata at tumingin sa mukha niya. She looked so down for him.'Sa tingin ko hindi ko dapat gawin ito. Wala siya sa sarili niya. I don’t want to sleep with her when she isn’t conscious about what she’s doing.’ Napaisip si James.Kahit na ang pakiramdam ng kanyang masiglang mga taluktok ay nagdulot sa kanya ng kasiya-siyang kirot sa pagitan ng kanyang mga binti, sinubukan pa rin niyang labanan ang kanyang pananabik na lamunin siya.‘Gagawin ko lang ito kapag wala siya sa impluwensya ng anumang droga o alkohol.’Bina
Dahan-dahang iminulat ni Amelia ang kanyang mga mata at pumikit. Ang kanyang paningin ay malabo noong una, ngunit ito ay naging mas malinaw pagkatapos ng ilang pagkurap.She could finally see clearly and in front of her was James, lying on his left hand side, facing her. Mga tatlong pulgada ang layo ng mukha nito sa mukha niya.Nagtaas siya ng kilay at bumangon. Inilibot niya ang paningin sa buong silid, iniisip kung paano at kailan siya nakarating doon.Sa paraan ng pagbangon niya ay nagising si James, at napaupo rin siya."Amelia." Tawag niya, at lumingon siya para tingnan siya.“Anong ginagawa ko dito? Bakit tayo natutulog sa iisang kama?" Tanong niya, lumayo sa kanya.“Hey… Alam kong mahirap alalahanin ang nangyari kagabi. Kumusta ang pakiramdam mo?"Iniabot niya ang kamay niya sa mukha niya pero lumayo siya. Bumangon siya sa kama at lumayo rito."Hoy anung problema? Gusto ko lang tingnan ang temperatura mo.""Anong nangyari, Mr. James," tugon niya, dahan-dahang ibinaba ang kanyan
Hinatid ni James si Amelia sa opisina dahil ayaw niyang siya ang magmaneho.Noong nakaraang gabi, natulog sila sa magkahiwalay na silid tulad ng palagi nilang ginagawa, ngunit hindi ito nasisiyahan ni James.Hindi niya alam kung bakit, pero gusto niyang tumabi sa kanya tulad ng ginawa niya sa club house.The way she wrapped her hands around him in the middle of the night like she took him as her protector nagpapasaya sa kanya.Ngunit hindi niya napigilang sabihin sa kanya na gusto niya itong yakapin tuwing gabi, kaya hinayaan niya itong matulog sa kanyang silid.Pagdating sa opisina, tinungo ni Amelia ang kanyang mesa habang si James naman ay naglalakad papunta sa opisina.Nang nasa sasakyan na sila, pareho silang hindi nag-uusap. Nakatingin lang si Amelia sa labas ng bintana.Napansin ni James kung gaano siya kainip na walang telepono at nagpasya na bilhan siya ng bago, dahil sinira niya ang kanyang luma.Pumasok siya sa kanyang opisina, umupo sa kanyang upuan at nag-online para mag-
Hinawakan ni James si Elena sa balikat at itinulak palayo sa kanya."Baliw ka ba?!" Sigaw niya at naglinis ng labi sa disgusto.Ngumiti ng malawak si Elena at nagpakawala ng konting evil laugh. “Bakit ka ba naiinis? Hindi lang ito ang parte ng katawan ko ang nahawakan ng mga labi mo.""Tama na, Elena! Ayokong patulan ka kaya ganito pa rin ako katahimik. Kung itinulak mo ako ng sobra, ipinapangako kong hindi ka lalabas dito ng buhay! Umalis ka na, ngayon din!" Sinampal niya.Namula ang mukha niya sa galit, at naramdaman ni Elena ang panginginig sa kanyang gulugod.“Gusto mo pang umarte, pagkatapos mong sabihin ang gusto kong gawin, di ba? Pagkatapos, ako na lang ang gagawa."Tumalikod na si Elena para umalis at dali-dali siyang hinawakan ni James sa braso."Wala kang gagawing nakakatawa, Elena. Ipinapangako ko sa iyo na kung hindi mo iiwan itong katangahang gawa mo, ipaparanas ko sa iyo ang sakit, papawiin kita."Nag-init ang mga mata ni Elena habang nakikinig sa pananakot ni James. “K
Nagising si Amelia at umupo sa couch. Nilibot niya ang paningin sa buong sala at nagpakawala ng mabigat na buntong-hininga.Nais ni Fred na matulog siya sa isa sa kanyang mga silid ngunit tumanggi siya. Sa ilang kadahilanan, ayaw niyang maging komportable. Hindi pagkatapos ng kanyang nakita.Hindi nagtagal, ang bango ng piniritong itlog ay pumuno sa kanyang hangin at sa kanyang mga butas ng ilong. Nagsalubong ang kilay niya at tumingin sa kusina. Alam niyang nandyan na naman si Fred.Tumayo siya at kinaladkad ang mga paa sa tiles patungo sa pintuan ng kusina. Sumandal siya sa pinto at tinitigan si Fred habang nagluluto.Hindi niya namalayan na pinagmamasdan siya nito hanggang sa lumingon siya para pumili ng plato. Pagkatapos ay nakita niya siya.“Hoy! Gising ka na." Sabi niya sabay ngiti. Ngumiti din si Amelia at napaangat ang ulo."Oo, gising na ako." Sagot niya, nakasandal pa rin sa pinto."Nakatulog ka ba ng mabuti? Anong nararamdaman mo ngayon?" Tanong pa ni Fred na lumapit sa kan
~Sa Parker's Mansion~Nailawan ang buong mansion at compound ng mga magagandang ilaw at dekorasyon. Napuno ng amoy ng iba't ibang pagkain ang hangin.Napuno din ang sala ng napakaraming tao na mahuhusay ang kalibre at katayuan.Iyon ay ikalimampung kaarawan ni Charles, at si Helen ay naghandog sa kanya ng isang birthday party. Inimbitahan niya ang lahat ng kanyang mga kaibigan mula sa malapit at sa ibang bansa."Maligayang Kaarawan, Charles. Narito ang isang maliit na regalo mula sa akin." Sabi ni Freddie sabay yakap ng mahigpit kay Charles.“Maraming salamat, Freddie. Hindi ka mabibigo.” Sagot ni Charles, kinuha ang bag ng mga regalo na ibinigay niya sa kanya.Ibinigay niya ang bag sa isa sa mga waiter at hiniling na ihulog ito sa silid kung saan nila itinatago ang lahat ng mga regalo."Nasaan ang iyong anak at ang kanyang asawa?" Tanong pa ni Freddie.“Naku, dapat papunta na sila dito. Nahuhuli na sila dahil sa trabaho."Ngumiti si Freddie at iniangat ang ulo. “Sa wakas inagaw na ng
Lumabas si James sa spotlight at tinungo ang kinatatayuan ni Amelia. Nakatutok ang mga mata nito sa kanya na parang hindi pa niya ito nakita.Lumapit ito sa kanya at binagalan. Napalunok siya ng mariin at tumayo sa harapan niya."Maaari mo ba akong bigyan ng isa pang pagkakataon?" Tanong ni James na sobrang lapit ng mukha sa kanya.Lumunok si Amelia at luminga-linga sa paligid upang makitang nalipat ang atensyon ng mga tao sa susunod na nagsasalita."Bakit mo siya hinalikan?" Sagot naman ni Amelia, napangiti ng mahina si James.‘At least she wants to talk to me now.’ Naisip niya.“Bago ko sagutin ang tanong na iyan, hayaan mo akong magtanong sa iyo ng isa pang tanong. Pwede ba?" Tanong pa niya.Napabuntong-hininga si Amelia at inangat ang ulo. "Ano?"“Mahal mo pa ba ako ng buo? Anumang maliit na damdamin? Ipinapangako kong aayusin ko ito." He uttered, at ibinaba ni Amelia ang kanyang ulo.Nanlaki ang mata ni James sa takot habang nakatitig sa kanya. 'Ano kaya ang tagal niyang sumagot?