NAPAHAPIT ang mga kamay ko sa batok ni Jass. His kiss was terribly torrid. Parang ayaw na niya akong pahingahin. Mahigpit ang pagkakayakap niya sa 'kin na akala mo magpu-fuse na ang mga katawan namin."Oops! Sorry!" Sa sobrang diin ng pagkakatulak niya sa katawan ko padikit sa mesa ay biglang napunit sa bandang kili-kili ang suot kong dress. Natigilan kami parehas nang marinig ang ingay na likha niyon."Ano ba 'yan?" kunwari ay naiinis na sabi ko. Tiningnan ko ang napilas na tela. Hindi naman masyadong malaki. "Sorry na nga." Hinapit ni Jass ang beywang ko at muli akong ginawaran ng halik. "Galit ka pa rin ba? Sorry na ulit." Pagkuwa'y binuhat niya ako at pinaupo sa mesa. Ewan kung bakit automatic na bumuka ang mga hita ko at hinayaan ko siyang makasingit sa gitna niyon. We're now closer to each other. Nasa beywang ko pa rin ang mga kamay niya.Agad nagsalubong ang mga kilay ko. "Oo. Galit pa rin!" Pero kabaligtaran iyon ng totoong nararamdaman ko. I'm happy now. Pero aaminin ko na t
KUMATOK ako sa pinto ng guessroom kung saan ilang araw tumuloy si Jass. Kararating lang namin ng bahay pero atat na siyang maibalik sa kuwarto namin sa taas ang mga gamit niya.Pinagbuksan niya naman ako agad. "Tapos na akong mag-ayos. Iaakyat ko na-" Ngunit kusa siyang natigilan nang makita ang hawak ng isang kamay ko. "O bakit...? A-Ano 'yan?" Ngunit hindi ako sumagot. Bagkus ay inabot ko lang sa kaniya ang bagay na 'yon."T-Two lines means..."Parang nag-pause ng mga dalawang segundo ang mundo naming dalawa. Walang namutawi ni isang salita mula sa bibig ni Jass. Hinapit niya lang bigla ang beywang ko at walang sabi-sabi akong niyakap. Mahigpit. Sa sobrang higpit pa nga niyon ay ramdam na ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso niya."A-Akala ko ba negative? Sabi ni Mina negative daw?" hindi makapaniwalang wika niya. Hinawakan niya ang pisngi ko pagkuwan at tinitigan akong maigi.Napasinghap ako. "H-Hundi naman ako nag-PT no'n talaga. No'ng una ayaw ko. Pero naisip ko, siguro dapat
WALA na yatang mas gaganda pa sa gising ko nang umagang iyon. I woke up in the arms of the man I loved. Naalimpungatan ako habang kinikintalan niya ng mga mumunting halik sa mukha. Sa pisngi, sa labi, in my shoulders, even in my neck. Kay sarap ng tulog ko kagabi. Paulit-ulit niya akong inangkin. Paulit-ulit niyang pinadama sa akin ang pagmamahal niya. At siguro, tulad ni Jass... baka nga natutunan ko na rin siyang mahalin.FLASHBACK:"B-Baka sinasabi mo lang 'yan dahil buntis ako," nagdududang sabi ko. Ayokong maniwala agad sa mga katagang nagmula sa kaniyang bibig. Baka naman nabibigla lang si Jass. At umasa naman ako. Ayokong masaktan bandang huli."Hindi ka mahirap mahalin, Jennifer. Don't you trust me? Patutunayan ko sa 'yo na bukal sa loob ang sinabi ko. Even if you're pregnant or not, I will love you. Always. Don't you feel it the way I make love to you?"Pinigilan ko ang labi niyang aangkin sanang muli sa mga labi ko. "Y-You're a man, Jass. N-Natural lang-""I'm jealous of your
JASS"DOC, are you okay?" Ilang ulit nagpikit-sara ang mga mata ko. Malapit nang matapos ang operasyon at tinatahi ko na ang sugat ng pasyente. Patigil-tigil ako sa ginagawa. Nanginginig pa dahil sa pagmamadali ang aking kamay. Marahil kanina pa napapansin ni Yngrid na tila wala ako sa sarili. Hindi ako kumibo at pilit na lang nag-focus. Siya ang tagagupit ng sinulid."It's done." Noon lang ako nagsalita.Matapos ng ilang minutong pagche-check at monitor sa lagay ng pasyente ay dali-dali na akong lumabas ng operating room. Ilang minuto rin akong nakipag-usap sa pamilya ng pasyente para magbigay ng update sa nangyari. At pagkatapos na pagkatapos kong ayusin ang sarili ay dinampot ko agad ang cellphone na nasa bulsa ko lang. It had been vibrating the whole time. Ngunit hindi ko naman masagot-sagot ang tawag dahil nasa kalagitnaan ng surgery. Hindi ito tulad no'ng una na nasagot ko ang tawag mula kay Mina. Hindi pa kasi noon nagsisimula ang surgery dahil tinuturukan pa lang ng anesthes
JASSKAPAPARADA ko lang ng sasakyan. Bumaba ako agad at halos liparin ang patungong main door papasok ng bahay. Hindi ko alam kung dahil sa sidhi ng damdamin o sa kagustuhan ko lang talaga siyang makita. Pero isa lang ang alam ko. Masama ang loob ko.Kanina pa raw nakauwi ng bahay si Jennifer sabi ni Mina. Habang binabagtas ang daan patungong kuwarto, pilit ko pa ring pinakakalma ang sarili ko. Hangga't maaari, ayaw kong makapagbitaw ng mga salitang ikatatampo niya. I still consider her condition. May mali rin naman ako. Pagbukas ko ng pinto, naabutan ko si Jennifer na bino-blower pa sa harap ng tokador ang basang buhok. Nagkatinginan kami ngunit saglit lang dahil binawi niya agad nang pairap ang mga mata. Isinabit ko sa stand na nasa gilid ng cabinet ang dala kong bag. "Ano'ng oras ka nakauwi?" kasuwal at seryosong tanong ko. Ang totoo, hindi ko alam kung paano sisimulan ang usapan. Pero panatag ang loob ko na mukha naman siyang okay. I wanted to stay calm at para magawa iyon ay i
IKINULONG ni Jass ang mukha ko sa kaniyang malalapad na palad at malapitan akong pinagmasdan. "Sorry na nga kasi sa mga nasabi ko kanina. Hindi ko sinasadya 'yon. Nadala lang ako ng emosyon ko. Wala naman talagang kahulugan ang mga 'yon."Tinangka niya pang halikan ako pero agad kong iniharang ang kamay sa bibig niya. "Walang kahulugan? Eh kitang-kita nga ang galit sa mga mata mo habang sinasabi mo ang mga 'yon. Huwag mo na akong utuin. Kahit ano pang sabihin mo, tumatak na 'yon sa isip ko, at hinding-hindi ko na malilimutan 'yon!" Pinahid ko pa ang luhang muntik nang maglandas sa aking pisngi. Hanggang ngayon, parang naririnig ko pa rin ang mga salitang binitawan niya. Masakit dahil parang sinasabi niya na napakakitid ng utak ko. Na ang sama-sama ng ugali ko at napaka-selfish ko.Mali ba ang katwiran ko? Gusto ko lang naman siya makita eh. At nagbilin siya sa akin na tawagan ko lang siya. Siyempre dahil umasa ako, ine-expect ko na tutuparin niya ang pangako niya. Sino bang hindi ma
"GOOD morning, Mina!" Marahil nagtataka ang katulong kung bakit kakaiba ang sigla ko nang umagang iyon nang bumaba ako sa kusina. Malapad ang pagkakangiti ko, tunay, at hindi katulad nitong mga nakaraang araw na palagi akong nakasimangot at animo kunsimido sa buhay."Good morning din, Ma'am Jen!" balik bati nito. Naupo na ako sa mesa. Tumigil si Mina sa ginagawa at agad dumalo sa akin. "Ipagtitimpla ko na ba kayo ng coffee ninyo, Ma'am?" Ngunit mukhang naninibago pa rin ito. Alanganin pa ang tingin sa akin. Umiling ako. "No. Hindi na ako magkakape from now on. Gatas na lang, Mina." But I tried to maintain that smile on my face dahil ayokong maging seryoso ngayong araw."Sige po, Ma'am. Eh ang breakfast n'yo po? May bacon at tocino pong-""I like veggies, Mina. From now on, huwag mo na rin akong hahainan ng mga processed foods. And also fruits, I like fruits. Please include that in my meal everyday." I want our babies to grow healthy habang nasa sinapupunan ko pa sila. Kaya kahit hi
"A-AS in date? M-Magde-date tayo?" hindi makapaniwalang tanong ko. May ngiti sa mga mata at labi ko habang sinisipat sa salamin ang damit na suot ko."Oo. Ayaw mo ba?""H-Hindi sa ayaw kaya lang..." Sobrang excited ko. At hindi ako lubos makapaniwala. For the first time, ide-date ako ni Jass? Wala pa man pero kinikilig na ako. Paano kaya siya makipag-date sa isang babae? "Nag-aalangan ka? Siguro ikinahihiya mo ako..." malungkot na saad niya."Huy!" naaalarmang sabi ko. "Ano 'yang drama mo? Ba't kita ikakahiya? Ako nga ang mas nakakahiya eh. Ang guwapo-guwapo ng asawa ko, tapos ako....""Ano ka?" Pinandilatan niya ako ng mata. Nagitla pa ako nang bigla niyang hapitin ang beywang ko. "A-ano... kuwan.." Hindi ko masabi. Hindi naman kasi ako kagandahan. Hindi sexy. Hindi matangkad. Kilay is life pa nga ako dahil hindi ako nakakaalis ng bahay nang hindi naaayos iyon. Masyado kasing manipis. "My wife is so beautiful. Kahit saang anggulo. Kahit walang make-up. Kahit walang suklay. Kahit wa