CHAPTER 38: Happy Together _Nagsimula sa pagkalabit ng gitara sa kabila ng katahimikan ng paligid. Hanggang sa isang awitin ang pumailanlang. Mula sa isang tao na bagama't biniyayaan ito ng magandang boses. Nanatiling simple at nakatago lang sa isang dampa sa gitna ng kabukiran. Habang nakaupo ito sa isang upuang yari sa kawayan at naliliman ng isang malaking puno at patuloy sa pagkalabit ng kwerdas ng luma na nitong gitara. Hanggang sa simulan na nito ang pag-awit sa napakalamyos na tinig.. "Ang bayan kong PilipinasLupain ng ginto't bulaklakPag-ibig na sa kanyang paladNag-alay ng ganda't dilag""At sa kanyang yumi at gandaDayuhan ay nahalinaBayan ko, binihag kaNasadlak sa dusa.."Isang pamilyar na kanta na sa pakiramdam n'ya dati na n'yang naririnig. Hindi lang dahil kanta ito ng isang kilalang singer, kung hindi mula sa mismong umaawit nito ngayon. Habang sinasabayan ng pagtugtog ng gitara. Napakaganda ng tinig nito tila ba tumatagos sa loob ng kanyang puso. Hanggang sa
CHAPTER 39: IN FRONT OF OTHERS-Bigla siyang natigilan at napabitaw sa pagkakayakap sa doctor at napatitig dito. Dahil sa biglang bugso ng kanyang damdamin natawag pa niya itong "Papang" tulad ng batang babae sa panaginip niya. Dahil hindi siya maaaring magkamali, narinig na niya ang sinabi nito. Ganoong ganu'n din, para pa ngang nag-eecho ito sa kanyang pandinig at katulad rin ito ng boses sa panaginip niya. Tama! Ang lalaki sa panaginip niya, parang ganu'n ang boses nito.Pero paano naman niya ito mapapatotohanan? May sounds track o recorder ba ang panaginip? P'wede ba itong pakinggan ulit upang ihalintulad ang tunog? Gayung siya lang ang nakarinig, nakakita at ito ay tanging nasa isip niya lamang... At isa lang itong panaginip. Bigla siyang nakaramdam ng lungkot at muli na namang nangilid ang kanyang mga luha. Paano kung isa lang talaga itong simpleng panaginip na wala naman talaga itong kaugnayan sa kanya? Hindi kaya maipagkamali lang siyang baliw kapag ipinaalam pa niya i
CHAPTER 40: I Want To Set Her Free, But My Heart's Never Will._Kanina pa hindi mapakali si Joaquin sa loob ng kanyang kwarto. Kaya naisip niyang magpahangin muna sa Veranda. Doon natanawan niya si VJ na nasa ibaba at matiyagang naghihintay kay Angela. Tila ba wala itong ganang maglaro ngayon, nakaupo lang ito sa isang stool na nasa playground, habang katabi nito ang yayang si Didang. Kahapon siya ang sumundo dito sa school. Ayaw pa sana nitong sumama sa kanya, dahil hinahanap nito si Angela pero wala itong choice. Mabuti na lang kasama na niya noon si Russel at ito ang matiyagang nakipag-usap dito. Hanggang sa napapayag na rin nila ito.Marahil tulad din niya ito ngayon na sobrang nag-aalala at gustong-gusto nang makita si Angela. Subalit pareho lang silang walang magawa dahil pareho lang sila na hindi p'wedeng magpunta sa ospital sa magkaibang kadahilanan.Ah! Gusto niyang magwala, gusto niyang ibalibag ang lahat ng mahahawakan niya at gusto rin niyang suntukin lahat ng makita niy
CHAPTER 41: _Mula noong araw na iyon hindi na sila nakapag-usap ni Joaquin. Naging napaka-ilap na nito sa kanya. Tila ba naglagay ito ng pader sa pagitan nila. Kahit nasa paligid lang ito parang ang layo layo nito sa kanya. Lately hindi na n'ya ito maintindihan, hindi talaga! Kung tutuusin dapat nga matuwa pa s'ya sa kusang pagdistansya nito sa kanya. Pero ano ba itong nangyayari sa kanya? Bakit ganito ang nararamdaman n'ya? Pakiramdam n'ya lalo lang s'yang nahihirapan. Hindi nga ito umalis ng bansa pero para din naman itong wala. Madalas umaalis ito ng bahay kasama si Russel. Nalaman n'ya na nagtatrabaho na ito ulit at pumupunta ito kung saan saan. Pero nanatiling sa Pilipinas pa rin ito nakabase. Naging mas maasikaso din ito pagdating kay VJ. Palagi itong gumagawa ng paraan upang mapalapit sa anak. Kapag dumarating na ito galing sa trabaho. Palagi itong may pasalubong kay VJ, talagang bumabawi ito ng husto. Gusto sana n'yang matuwa, dahil nagpapaka-ama na ito kay VJ. Kaya lang
CHAPTER 42: The Jealous Son_Mula sa Cebu hanggang Manila, bumaba sila ng eroplano sakay ng domestic flight. Ilang sandali pa ang lumipas lulan na sila ng taxi patungong Alabang.Dahil sa mahabang byahe nakatulog na ang dalawang taong gulang n'yang anak. Nakahiga ito at nakaunan sa kanya at tila mahimbing na natutulog. Mas pinili nilang maupo sa likurang upuan, habang nasa harap sa tabi ng driver ang kasama nilang si Yolly.Habang pinagmamasdan n'ya ang anak hindi n'ya maiwasang hindi makaramdam ng awa dito. Napakabata pa nito para makaranas ng sama ng loob kaya gagawin n'ya ang lahat maging masaya lang ito."H'wag kang mag-alala anak, ngayong pareho na tayong malapit sa Daddy mo. Sisiguraduhin kong makikita at makikilala mo na rin s'ya at hindi na 'yun magtatagal anak, pangako ko 'yan sa'yo!" Bulong n'ya sa sarili, habang hinahaplos ang noo at buhok nito.Hanggang sa makarating sila ng Alabang at huminto sa lugar na ibinigay n'yang address sa sinasakyan nilang taxi. Pinahinto n'ya i
CHAPTER 43: _Kasalukuyan nag-uusap sa Veranda si Joaquin at Russel, katatapos lang kasi nilang mag-almusal. Nakahanda na rin si Russel paluwas ng Manila. Subalit naisip n'yang kulitin muna ang binatang amo."Boss, Sigurado ka ba talagang hindi ka na sasama sa akin paluwas ng Manila?" Tanong ni Russel kay Joaquin, kahit pa nahuhulaan na niya kung bakit ganu'n na lang ang ikinikilos nito. Kanina pa kasi niya napapansin na masaya ito at tila naka-plaster na ang ngiti sa labi.Gusto sana niyang matuwa sa kasiglahan nito ngayon pero kasabay nito nais rin niyang kabahan sa maaaring iniisip nito ngayon. Lalo na at wala dito ang kuya nitong si Joseph. H'wag naman sana itong makaisip ng kapilyuhan."Kaya mo na 'yun binigyan na naman kita ng instructions hindi ba?" Sagot naman ni Joaquin dito."Pero Boss alam mo namang mas kailangan na nandoon ka. Bakit ba kasi gusto mo pang magpaiwan? Gayung umuuwi naman tayo tuwing weekend. Ngayon nga dalawang beses pa tayong umuwi. Ano ba talaga ang gagawi
CHAPTER 44:_Mariella's Fashions Boutique Hotel near in Alabang Town Center. Kung saan isang Fashion show event ang kasalukuyang nagaganap nang gabing iyon. Eksaktong ika-pito na ng gabi ng pasimulan ang programa. Dinaluhan ito ng mga kilalang tao mula sa alta sosyedad. Kagaya na lang ng mga kilalang celebrities, politicians at mga negosyante. Mula sa middle class, hanggang sa upper class community. Halos hindi na magkamayaw ang pagkislapan ng mga kamera sa paligid. Gamit ng mga kilalang magagaling na photographer. Sinusundan nila ang bawat galaw at pagrampa ng mga modelo. Habang lumalakad ang mga ito sa pahabang entablado, kasabay ng nakakaindak na tugtugin na sadyang ibinagay sa naturang okasyon. Every model has their full participations to be part of the parades of different types of clothing. From casual wear to different types of gown and suit. Lalo na at Millennials ang tema ng konsepto.Ang lahat ay kakikitaan ng paghanga at pagkamangha sa nakikitang husay at galing ng de
CHAPTER 45: _"Hey... Bro! Nandito ka lang pala, bakit ka ba nagkukulong?" Bigla siyang napalingon sa pinanggalingan ng tinig upang tingnan ito. Si Joshua at kasama nito si Arvin ang dalawang nakababata niyang pinsan, habang lumalakad ang mga ito palapit sa kinaroroonan niya. Kasalukuyan pa rin kasi siyang nakaharap sa computer ng oras na iyon. May mga idinadagdag pa siya sa format ng susunod nilang project. Pinili niyang sa Condo na lang ito gawin. Malaking tulong din ang modern technology para sa kanilang trabaho. Dahil dito maaari na silang magconduct ng task gamit ang computer.Kasalukuyan niyang ginagawa ang construction plan at sinusubukan niyang gawan ito ng rendition gamit ang computer. Nasa Condo siya ngayon na pag-aari ni Joaquin at dahil hindi na dito tumutuloy ang binata kaya naman mag-isa lang siya dito. Kung nandito lang si Maru' kahit paano may kasama sana siya ngayon. Hindi pa rin kasi ito bumabalik hanggang ngayon.Matagal na ring hindi dito tumutuloy si Joaquin