Chapter Thirty -Five

“Madaya ka dapat ay pinakasalan mo na lang ako." Malagihay na sambit ni Rose, habang nakatingala

sa malaking kuwadro ni Don Manolo.

"But your son married me instead of you. Because you asked for it, but why?" Matigas na turan niya.

"Hindi ko lubos na maunawaan. Despite everything I did for you ay wala ka pa ring tiwala sa akin. Iyon lang ang nakikita kong dahilan.

Muli siyang tumungga sa boteng hawak.

"You know what? You ruined everything. Damn it, hindi namin kailangan ni Alexa ng babysitter! I can take care of our daughter." May pait sa mga salitang dagdag pa niya.

Nilagok at sinaid niya ang natitirang laman ng bote. Gumuhit ang pait sa kanyang lalamunan patungo sa kanyang tiyan. Tuloy ay gustong bumaliktad ng kanyang sikmura.

Ito ang pangalawang pagkakataon na nilunod niya ang sarili sa espiritu ng alak. Ang unang beses ay nang mawala sa buhay niya si Dmitri.

Pagka't nahirapan siyang tanggapin ang pagkamatay nito. Ngunit ngayon, anong dahilan meron s'ya para mulin