CHAPTER 39

Hindi na umangal pa si Yolly sa ideya ni Andy dahil pakiramdam niya ay lalapain siya anumang oras ng mga malahalimaw nilang kapwa estudyante. Hinayaan niyang nakaakbay sa kanya si Andy habang naglalakad sila sa campus ground papunta sa unang subject nila. 'Yung tapang niya kanina ay parang bula na naglaho na. Parang mas gusto na nga lang niyang umuwi, pero sa tuwing titigil naman siya ng lakad ay masuyo siyang inaalalayan ng binata.

"Yolly, relax. From now on, they won't be able to hurt you or say hurtful words to you anymore. Ako’ng bahala sa ‘yo," bulong sa kanya ni Andy sa muli niyang pagtigil.

Naiiyak na tumingin siya sa binata. Paano'y dinig na dinig niya ang mga tawanan, kantyawan, mura at kung anu-ano pa ng mga estudyante sa kanya.

"Don't mind them. Nandito lang ako," pampalakas-loob pa sa kanya ni Andy.

Hindi siya nagsalita pero alam niya na naunawaan naman siya ni Andy. Naunawaan siya na nasasaktan siya, na natatakot siya, na nahihiya siya, kaya sadyang mahirap sa kanya ang s