82 - Company

Kinabukasan, halos mahirapan ako sa paulit-ulit na pagduwal, pero halos tubig lang naman ang naisusuka ko. Hindi ko rin alam kung bakit sobrang nanghihina ang buong katawan ko.

Para akong lantang gulay at napaupo na lang sa sahig ng bathroom nang tuluyang tumigil ang pagduwal ko.

“Anak, let's eat!” I heard that from the door outside, pero hindi ako nag-abalang sumagot o ano. I was already too weak.

Nanghihina akong tumayo at lumapit sa sink para maghilamos at magmomog. Pati nga ang pagkuha ng toothbrush ay talagang mahirap para sa akin.

“Anak!” muling tawag ni Mommy.

Nang matapos kong ayusin ang sarili, saka lang ako lumapit sa pinto. Mom looked at me worriedly when I opened it to see her.

“The food is read—Are you okay? You look pale.” Hindi niya natuloy ang una niyang gustong sabihin nang mapansin na namumutla ako. Hinawakan pa niya ang noo kaya napaatras ako ng kaunti.

“I'm fine. I just want to eat. Gutom lang ‘to,” sambit ko at agad na siyang nilagpasan.

Hindi ako kumain kagabi ka